Αρθρογραφία

Τοποθέτηση για το προσφυγικό

Η προσφυγιά και η μετανάστευση είναι σύμφυτες με την ιστορία του ανθρώπου. Εκλαμβάνονται ως προβλήματα τα τελευταία διακόσια χρόνια, όταν το αστικό κράτος χτίστηκε πάνω στο Έθνος-κράτος.

Η πολιτική του zero migration που είχε ως στόχο η Ευρώπη τα προηγούμενα χρόνια αποδείχθηκε μία φενάκη και αυτό καταδεικνύεται από την υπογραφή του «Ευρωπαϊκού Συμφώνου Μετανάστευσης και Προσφύγων» το 2008, το οποίο εκπονήθηκε από συντηρητικές κυβερνήσεις όπως αυτές των Μέρκελ, Σαρκοζύ.

Μεταξύ των άλλων, στο Σύμφωνο υπάρχει η παραδοχή ότι μέχρι το 2050 η γερασμένη Ευρώπη θα χρειαστεί 40 εκ. μετανάστες. Βέβαια, έχει σαφή κριτήρια επιλογής και χαρακτηριστικών αυτών, είναι οι μετανάστες που φαντασιώνεται η ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ, άρα ουσιαστικά μιλά για «πορρώδη» σύνορα (ούτε κλειστά ούτε ανοικτά). Το πιο ενδιαφέρον σημείο βέβαια, το οποίο δεν κατέστη δυνατό να το εκμεταλλευτεί τότε η κυβέρνηση και το οποίο θα πρέπει, το έχω πει πολλές φορές, να το αναδεικνύει η ελληνική πλευρά, είναι ότι κάνει λόγο για ενιαία πολιτική ασύλου: όμως αυτό λογικά και νομικά έρχεται σε αντίθεση με την ύπαρξη του Δουβλίνο ΙΙ. Άρα κάθε τέτοια συζήτηση, η οποία είναι ουσιαστική και χρήσιμη, απαιτεί προηγούμενη κατάργησή του.

Δυστυχώς αποδειχθήκαμε Κασσάνδρες όταν, σε αυτήν εδώ την αίθουσα, σημειώναμε ότι η πρωτοβουλία της Γερμανίας να προχωρήσει σε αναστολή εφαρμογής όρων του Δουβλίνο ΙΙ, έπρεπε να συνοδεύεται με θεσμική της πρωτοβουλία σε επίπεδο ΕΕ, έτσι ώστε η μονομερής ενέργειά της να μη βασίζεται μόνο σε καλές προθέσεις, αλλά να αποκτήσει πανευρωπαϊκό εύρος. Πολύ σύντομα η Γερμανία έκλεισε τα σύνορά της.

Και το πιο σημαντικό: η άρση εφαρμογής του Δουβλίνο ΙΙ αφορά σε αυτούς που έχουν κατορθώσει να φτάσουν σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Φαντάζει υποκριτικό να μιλάς για αυτούς που χάνουν τη ζωή τους στο Αιγαίο, όταν δε θέλεις να ακούσεις για κατάργηση της Οδηγίας 2001/51/ΕΚ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ουσιαστικά υποβάλλει τους πρόσφυγες σε ένα τεστ επιβίωσης στο οποίο θα αναδειχθεί νικητής ο πιο νέος, ο πιο υγιής, ο πιο δυνατός, ο πιο πλούσιος. Όπως είναι υποκριτικό να κλείνεις τα μάτια στην ύπαρξη του φράχτη στον Έβρο, τον οποίο ως αντιπολίτευση, και ορθώς, ονόμαζες μνημείο αναλγησίας.

Αυτό που συμβαίνει στο Αιγαίο δεν είναι τραγωδία: τραγωδία είναι μία φυσική καταστροφή που προκαλεί δεκάδες χιλιάδες θύματα. Αυτό που συμβαίνει στο Αιγαίο είναι το χρονικό πολλών προαναγγελθέντων θανάτων που φέρουν την υπογραφή της πολιτισμένης Ευρώπης του Διαφωτισμού.

Τα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας σοκαριστικά και ας κάνουμε οι Ευρωπαίοι ότι τα αγνοούμε:

Το ένθετο της Ηaberturk "Haberturk Pazar" της Κυριακής αναφέρει :

- Πρώτος σταθμός των προσφύγων είναι η Ελλάδα. Μέχρι σήμερα οι άντρες της τουρκικής Ακτοφυλακής έχουν ανακόψει την πορεία 50χιλ προσφύγων.

- Το 2015 έχουν περάσει από την Τουρκία στην Ελλάδα 390 χιλ πρόσφυγες. Ο αντίστοιχος αριθμός το 2014 ήταν 43 χιλ.

- Μόνο τον Σεπτέμβριο, από την Τουρκία στην Ελλάδα πέρασαν 153 χιλ πρόσφυγες.

- Την τελευταία εβδομάδα πέρασαν το Αιγαίο 9,5 χιλιάδες πρόσφυγες. Αριθμός ρεκόρ που έρχεται να διαψεύσει, κα Περιφερειάρχη, τις προσδοκίες σας για κάμψη των ροών λόγω του χειμώνα. Αντίθετα, θα αυξηθούν, γιατί όταν επιδεινώνονται οι καιρικές συνθήκες πέφτει η τιμή των κομίστρων. Και αυτοί που έρχονται θα είναι και οι οικονομικά πιο αδύναμοι.

- Οι διακινητές κοστολογούν τη μεταφορά των ενήλικων προσφύγων σε 1200 δολ ανά ενήλικο, και σε 600 δολ τα παιδιά. Το ποσό αυτό αφορά απόσταση μόνο 8 χλμ από Τουρκία σε Ελλάδα.

- Η μεταφορά από την Τουρκία στα ελληνικά νησιά κοστίζει 1000 ευρώ με μικρό πλεούμενο και 2000 ευρώ με ασφαλές σκάφος.

Προτείνει ο κ. Κουμουτσάκος να επεκταθούν οι περιπολίες της FRONTEX και επί του τουρκικού εδάφους για να συλλαμβάνονται οι λαθροδιακινητές. Δε μας λέει όμως τι θα γίνουν αυτοί οι άνθρωποι που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον όλεθρο. Εκτός και αν θέλετε να τους εγκλωβίσετε στην Τουρκία. Αυτό θέλετε; Πείτε το καθαρά.

Το κεντρικό πρόβλημα παραμένει και αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο μετά την τελευταία Σύνοδο: έλλειψη πολιτικής, περίσσευμα διαχείρισης. Δεν αρκεί να αντιλαμβάνεσαι ότι το Δουβλίνο ΙΙ είναι «απαρχαιωμένο», οφείλεις να προτείνεις αντικατάσταση ή ολική κατάργησή του. Και εδώ επιτρέψτε μου έναν προβληματισμό: προσωπικά αμφισβητώ σφόδρα την οποιαδήποτε δυνατότητα εφαρμογής των όρων του Δουβλίνο ΙΙ σε ζητήματα προσφύγων. Και δυστυχώς είναι μία παγίδα στην οποία έχουν εμπλακεί πολιτικοί έμπειροι, δεξιοί και αριστεροί. Και αφήνουν χώρο σε πονηρές πολιτικές οι οποίες αποσκοπούν στη συρρίκνωση της απόδοσης της ιδιότητας του πρόσφυγα. Δεν είναι πρόσφυγας ο Αφγανός ή ο Νιγηριανός ομοφυλόφιλος που η επαναπροώθησή του θα σημάνει βέβαιο θάνατο; Τι θα γίνει με αυτούς που ανήκουν στις γκρίζες ζώνες ή με τους αδυνάτους επιστροφής;

Με το θέμα της Συρίας να χρονίζει, τις επικείμενες εκλογές στην Τουρκία, την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου σε συνεχή περιδίνηση και το Χαλιφάτο παρόν, οι προσφυγικές ροές στο μέλλον θα αυξάνονται και η διαχείρισή τους θα γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη. Έγραφα πριν από έναν μήνα σε άρθρο μου, ότι αν δε χαραχθούν τώρα πολιτικές μακρόπνοες, πολύ φοβάμαι ότι στο μέλλον θα επιλεγούν λύσεις υπό το κράτος του πανικού, που δεν θα αντίκεινται μόνο στις Διεθνείς Συμβάσεις, αλλά και θα βάλλουν τον σκληρό πυρήνα των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

Δυστυχώς τα γεγονότα με επιβεβαίωσαν πολύ γρήγορα. Γιατί τι άλλο, πέρα από βάναυση καταστρατήγηση όλων των σχετικών συμβάσεων, είναι η πρόταση για δημιουργία κέντρων φιλοξενίας 50.000 ατόμων; Η δε ιδέα σύνδεσης δημοσιονομικής χαλάρωσης με το προσφυγικό/μεταναστευτικό είναι ό,τι πιο χυδαίο και επικίνδυνο έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό. Αυτοί που την σκέπτονται δεν αναλογίζονται τις εγκληματικές συνέπειες, τόσο στην καταπάτηση των Δικαιωμάτων αυτών των Ανθρώπων, όσο και τον κίνδυνο να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου του εθνικισμού και του λαϊκισμού.

Ειδική μέριμνα θα πρέπει να υπάρξει για τα ασυνόδευτα ανήλικα, τα οποία προστατεύονται από τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Και εδώ να σημειώσω ότι η προστασία προσφύγων και ανθρώπων που βρίσκονται σε κίνδυνο δεν είναι φιλανθρωπία. Είναι συμβατική υποχρέωση μιας χώρας, όπως αυτή προκύπτει από τις διεθνείς συμβάσεις και τη συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς.

Τονίστηκε πολλές φορές ότι το θεσμικό και νομικό πλαίσιο που αφορά στις δυνατότητες δράσεις της Περιφέρειας είναι νεφελώδες και ασαφές. Αυτό ακριβώς όμως μπορεί να αποδειχθεί και ως κινητήριος μοχλός, αφού η Περιφέρεια μπορεί να εκμεταλλευθεί αυτή την ασάφεια και να λειτουργήσει ως ομπρέλα δημοτικών δράσεων και επισπεύδουσα δύναμη. Οφείλει να ξεκινήσει πρόγραμμα ενημέρωσης, προκειμένου να καταπολεμηθεί η ξενοφοβία και ο ρατσισμός.

Χαιρετίζουμε την πρόταση της Περιφερειάρχου για ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας που θα δώσει ουσιαστικές, διακριτές και αποτελεσματικές αρμοδιότητες στην Περιφέρεια μαζί με τους αναγκαίους πόρους. Την καλούμε μάλιστα να φέρει προσχέδιο για διαβούλευση σε προσεχές Συμβούλιο.

Η Περιφέρεια Αττικής οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλίες και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο μέσω του Κογκρέσου των Περιφερειών του Συμβουλίου της Ευρώπης (νομίζω ότι ήταν από τα θέματα που συζητήθηκαν στη φθινοπωρινή Σύνοδο της προηγούμενης εβδομάδας, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να μας ενημερώσει η Περιφερειάρχης), μέσω της αρμόδιας Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και της σωστής χρήσης της Τράπεζας Ανάπτυξης του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία μπορεί να έχει μικρό προϋπολογισμό, αλλά έχει δημιουργηθεί μόνο για θέματα προσφύγων και μετανάστευση.

 

10402798 813994311955175 7597655840605403741 n

Copyright © 2012. www.mariayannakaki.gr | Όλα τα νέα σήμερα newspolis.gr | Designed by Shape5.com

Η επίσημη ιστοσελίδα της Μαρίας Γιαννακάκη | υποψηφιοι, Αττική, περιφέρεια, Παρέμβαση, για την Αττική, Β' Πειραιά, Κορυδαλλός, Κερατσίνι, Νίκαια, Δραπετσώνα, Αγ. Ιωάννης, Ρέντης, Πέραμα, Πειραιάς, Ανθρώπινα, δικαιώματα, LGBT, ισότητα, Εξωτερική, πολιτική, Εθνική Άμυνα, Τουρκία, Κύπρος, Κυπριακό, Ευρωπαϊκή, Ένωση, ομοφυλόφιλοι, Ρομά