Τοποθέτηση, εκ μέρους της Σοσιαλιστικής Ομάδας, στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, με θέμα "Η συμβολή της Ευρώπης στους στόχους της Χιλιετίας για την Ανάπτυξη"

Θα ήθελα να συγχαρώ και εγώ με την σειρά μου, εκ μέρους της ομάδας των Σοσιαλιστών, τον κ. Meale για την τόσο ενδιαφέρουσα και ισορροπημένη Έκθεσή του.
Η Διακήρυξη της χιλιετίας κατοχυρώνει ένα ευρύ φάσμα δεσμεύσεων στον τομέα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της χρηστής διακυβέρνησης και Δημοκρατίας. Στη Διακήρυξη αποτυπώνονται οι απαντήσεις στις προκλήσεις, που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα στο κατώφλι της χιλιετίας και καθιερώνονται συγκεκριμένα μέτρα αξιολόγησης δράσεων μέσω ενός πλέγματος αλληλοσχετιζόμενων δεσμεύσεων, στόχων και επιδιώξεων σχετικά με την ανάπτυξη, την διακυβέρνηση, την ειρήνη, την ασφάλεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ή πολλές φορές με την οικονομική κρίση για πρόσχημα, αλλά και της άνισης ανταπόκρισης των κρατών μελών του ΟΗΕ, οι Στόχοι της Χιλιετίας απέχουν πολύ από το να υλοποιηθούν έγκαιρα. Αυτή τη στιγμή πραγματοποιείται μια μεγάλη συζήτηση για την αναπτυξιακή ατζέντα μετά το 2015, και είναι πολύ σημαντικό ότι με στόχο την βιώσιμη και πράσινη ανάπτυξη, για πρώτη φορά θεωρούνται κρίσιμης σημασίας θέματα όπως, η αποτελεσματική και δημοκρατική διακυβέρνηση, η διαφάνεια, το κράτος δικαίου, η σωστή λειτουργία της δικαιοσύνης, η ισότητα των φύλων, και η προώθηση της ειρήνης και της σταθερότητας.
Είναι θέματα που εδώ και χρόνια προωθούν οι προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις, υπογραμμίζοντας ότι η λύση των χρόνιων προβλημάτων που σχετίζονται με την βιώσιμη ανάπτυξη δεν μπορούν να επιλυθούν αν δεν υπάρχει σωστή λειτουργία της δημοκρατίας και η απαραίτητη πολιτική βούληση. Τον καιρό της κρίσης, όταν δυστυχώς παρατηρείται μία γενικότερη οπισθοδρόμηση σε θέματα δικαιωμάτων και όταν αυτά τα θέματα θεωρούνται πολυτέλεια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η απάντηση στην κρίση αξιών δεν μπορεί να είναι παρά περισσότερη Δημοκρατία, περισσότερα δικαιώματα, περισσότερη δικαιοσύνη και ισότητα.
Γιατί, και σήμερα δυστυχώς γίνεται πιο επίκαιρο από ποτέ, η ακραία φτώχεια στην οποία ζει ολοένα και μεγαλύτερο κομμάτι πληθυσμού πλήττει την καρδιά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή διαβίωση. Το κράτος πρόνοιας, κατάκτηση ευρωπαϊκή και αποτέλεσμα αγώνων κι σκληρών διεκδικήσεων καταρρέει ή προστατεύει ολοένα και λιγότερους. Οι ανισότητες γίνονται ολοένα και πιο βαθιές σημαδεύοντας τους επόμενες γενεές.
Απαιτείται μια νέα συμφωνία πάνω στις βασικές προκλήσεις και προτεραιότητες, και τη μετατροπή της σε συλλογική δράση με οδηγό τις ανάγκες και τις προσδοκίες των λαών. Η ανθρωπότητα πρέπει να προωθήσει ταυτόχρονα τα θέματα της Ασφάλειας, της Ανάπτυξης και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, διαφορετικά δεν πρόκειται να επιτύχει σε κανένα από αυτά. Η ανθρωπότητα δε θα απολαύσει συνθήκες Ασφάλειας χωρίς Ανάπτυξη, ούτε και Ανάπτυξη χωρίς Ασφάλεια, ενώ δεν πρόκειται να απολαύσει κανένα από τα δύο χωρίς τον σεβασμό στα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Η ευρωπαϊκή εμπειρία σε θέματα χρηστής διακυβέρνησης αλλά και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δύναται να αποδειχθεί πολύτιμος οδηγός σε αυτή την προσπάθεια. Παρόλες τις αδυναμίες και τις αστοχίες, η ήπειρος που γέννησε τον Διαφωτισμό διαθέτει και μέσω της Ευρωπαϊκής 'Ενωσης τα κατάλληλα θεσμικά εργαλεία προκειμένου να χρηματοδοτήσει τις απαιτούμενες δράσεις. Ιδού, λοιπόν, ακόμη ένα πεδίο κοινής δράσης των δύο κορυφαίων ευρωπαϊκών Οργανισμών χωρίς επικαλύψεις και ανώφελους ανταγωνισμούς.