Το ΚΚΕ, το ΑΚΕΛ και η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία - Άρθρο στην Εφημερίδα των Συντακτών

Τη Δευτέρα 17 τρέχοντος, η κυπριακή εφημερίδα Πολίτης σε άρθρο με τίτλο «Προβληματισμός στο ΑΚΕΛ - Εγκαταλείπει τη ΔΔΟ το ΚΚΕ;» αναφέρει ότι στις επαφές που είχε ο γ. γ. του ΑΚΕΛ, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα, ενημερώθηκε από τον ομόλογό του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, Δημήτρη Κουτσούμπα, ότι το ΚΚΕ προτίθεται να εγκαταλείψει τη θέση για λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και ότι ο κ. Κυπριανού, μιλώντας στην ΚΕ του ΑΚΕΛ σημείωσε ότι «υπάρχουν ζητήματα που πρέπει να συζητήσουμε με το ΚΚΕ», αλλά απέφυγε να μπει σε λεπτομέρειες, τονίζοντας την ανάγκη να συζητηθεί πρώτα το όλο θέμα σε επίπεδο Πολιτικού Γραφείου.
Παρόλο που οι ενστάσεις για τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία υπήρχαν πάντα στο ΚΚΕ, κατά τη συνάντηση με τον τότε Πρόεδρο της Κυπριακής Βουλής κ. Ομήρου, στις 24 Ιούνη 2015, ο κ. Κουτσούμπας δήλωνε ότι «Διαφωνούμε με όσες δυνάμεις προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την έννοια της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας για να περάσουν άλλες αντιλήψεις», είναι η πρώτη φορά που το ΚΚΕ έκανε το μεγάλο βήμα να αναθεωρήσει τη θέση του με απόφαση των συλλογικών του οργάνων.
Το βράδυ της ίδιας μέρας ο Φάνης Παπαθανασίου, δημοσιογράφος της ΕΡΤ, επιβεβαίωσε την πληροφορία στην τηλεόραση του ΡΙΚ, ενώ στις 18 τρέχοντος, ο Άντρος Κυπριανού μιλώντας στην εκπομπή «Πρωτοσέλιδο» στο κανάλι Sigma, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, δήλωσε «Είναι δικαίωμα κάθε κόμματος να διαμορφώνει την δική του πολιτική και αναμένουμε ενημέρωση για το που θα καταλήξουν οι προβληματισμοί που βρίσκονται σε εξέλιξη».
Όπως είναι φυσικό, οι εξελίξεις αυτές έγιναν σημαία από τα απορριπτικά Κόμματα και Τύπο: Το όνομα του ΚΚΕ εμφανίστηκε για πρώτη, ίσως, φορά στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Σημερινή» ενώ άρθρο της ίδιας εφημερίδας καλεί τα κυπριακά Κόμματα και την κυβέρνηση να «αφουγκραστούν το ηχηρό μήνυμα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος», ενώ ο εκπρόσωπος Τύπου του Κόμματος Κίνημα Αλληλεγγύης «αποκάλυψε» συνομιλία της επικεφαλής κας Θεοχάρους με ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, η οποία στη συνέχεια διαψεύστηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα (ο έμπειρος αναγνώστης, βέβαια, δεν είχε καμία αμφιβολία για την αναλήθεια του συμβάντος καθώς το λεκτικό ήταν εντελώς ασύμβατο με τις θέσεις του Κόμματος).
Με μεγάλο σεβασμό στην ιστορία, τους αγώνες και τις θέσεις του ΚΚΕ, και αποφεύγοντας την χρήση της ρήσης του Λένιν «Πες μου ποιος σε παινεύει για να σου πω τι λάθη έκανες», ή ακόμα παραλείποντας να αναφερθώ στην πάγια αρχή του σεβασμού στις αναλύσεις και θέσεις ενός «αδελφού κόμματος» για το στάδιο αγώνα που βρίσκεται και την τακτική που ακολουθεί, θα ήθελα να παραθέσω κάποιες σκέψεις:
Φοβάμαι ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα οδηγείται σε ένα λάθος αντίστοιχο με αυτό που είχε πράξει στη Διασκεπτική Συνέλευση του 1947: Ενώ το ΑΚΕΛ ήταν θετικό να συμμετάσχει πληροφορήθηκε ότι το ΚΚΕ διαφωνούσε με την γραμμή αυτοκυβέρνηση Ένωση και απέστειλε στην Ελλάδα το Γενικό Γραμματέα του Φιφή Ιωάννου και τον Ανδρέα Ζιαρτίδη.
Στη συνάντηση που είχαν με τον Νίκο Ζαχαριάδη, ο Γενικός Γραμματέας τους είπε «Η γραμμή συνταγματικές μεταρρυθμίσεις στην Κύπρο είναι μια μορφή «λιμπεραλισμού» (φιλελευθερισμού), εμείς θα είμαστε έτσι ή αλλιώς σε δυο μήνες στην Αθήνα. Έτσι, εσείς εκεί στην Κύπρο δεν μπορείτε πια να μιλάτε για ενδιάμεσα στάδια αυτοκυβερνήσεως, με τελικό στόχο την Ένωση. Η Ένωση με την Ελλάδα πρέπει να γίνει ο άμεσος στόχος σας».
Η συνέχεια είναι γνωστή, όπως και ο διχασμός στον οποίο οδηγήθηκε ο κυπριακός λαός, ο οποίος απέφυγε την εμφύλια σύρραξη την δεκαετία του 50 και τα χρόνια της ΕΟΚΑ, χάριν στην ψυχραιμία της ηγεσίας του ΑΚΕΛ, αλλά οδηγήθηκε στον σπαραγμό των δύο κοινοτήτων στα γεγονότα του 1963 και την τουρκική εισβολή του 1974.
Ας είμαστε ξεκάθαροι: η Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία είχε συμφωνηθεί ήδη από τον Φλεβάρη του 1977 στις Συμφωνίες Κορυφής Μακαρίου –Ντενκτάς, και επαναβεβαιωθεί από τις αντίστοιχες Κυπριανού-Ντενκτάς, Παπαδόπουλου-Ταλάτ και όλες οι αποφάσεις έκτοτε, Διεθνών Οργανισμών και Δικαστηρίων, στηρίζονται σε αυτές. Δεν μιλάμε για λύση ή παραμονή της σημερινής κατάστασης: λογικές μη λύσης θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια και πολύ σύντομα, στη διχοτόμηση που σημαίνει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία θα αποκτήσει 185 χιλ. κοινά σύνορα με την Τουρκία, θα της «χαρίσει» το μισό νησί και θα της επιτρέψει να μεταφέρει στο νησί όσο στρατό και εποίκους θέλει και να θέτει μελλοντικά ζητήματα «ζωτικού χώρου», τύπου Αλεξανδρέττας.
Οι πολιτικές αποφάσεις έχουν συγκεκριμένες πολιτικές συνέπειες. Και όποιος κομματικός φορέας απορρίπτει κάτι, οφείλει να πει, απτά, ρεαλιστικά και ξεκάθαρα ποια τακτική αγώνα θα υποστηρίξει για την παύση της κατοχής και την ανατροπή της διχοτόμησης.

 

σκιτσο