Κυπριακό, ώρα μηδέν; - Άρθρο στο tvxs.gr
- Λεπτομέρειες
- Δημιουργηθηκε στις Δευτέρα, 22 Μαΐου 2017 11:23
Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου Κύπρου, εφ. Πολίτης στις 7 τρέχοντος, φέρει τους Ελληνοκυπρίους απογοητευμένους από την πορεία των διαπραγματεύσεων, αλλά να πιστεύουν ότι η λύση είναι ακόμη εφικτή με το 47,01% να δηλώνει ότι θα ψήφιζε σίγουρα Ναι ή μάλλον Ναι σε ένα ενδεχόμενο δημοψήφισμα έναντι 19,63% που θα ψήφιζε Όχι ή μάλλον Όχι. Ακόμη μία φορά που οι κοινωνίες αποδεικνύουν ότι βρίσκονται πολύ πιο μπροστά από τον πολιτικό κόσμο και τις ηγεσίες.
Το 2016 οι διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού εισήλθαν σε μία ιστορική στιγμή, καθώς οι συνομιλίες εμφανίστηκαν πιο γόνιμες και παραγωγικές από ποτέ, οι συγκλίσεις πολλές , εγκαταλείφθηκαν μαξιμαλιστικές θέσεις εκατέρωθεν, η διαμορφωμένη κατάσταση φάνηκε να αντιμετωπίζεται σε ένα ρεαλιστικό πρίσμα και το εφικτό να μην θυσιάζεται στο βωμό του ευκταίου, όπως πάρα πολλές φορές στο παρελθόν.
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης εγκατέλειψε την στείρα στάση του 2013, όταν υιοθετούσε πλήρως την ατζέντα των απορριπτικών κομμάτων με αποτέλεσμα να παγώσουν οι συνομιλίες , να υπάρξει η χειρότερη Έκθεση του ΓΓ των ΗΕ για το Κυπριακό από το 2004 και το Μπαρμπαρός να κόβει βόλτες στις νότιες ακτές του νησιού. Τον Φλεβάρη του 2014 αποφάσισε να αξιοποιήσει τις συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ και, επί αυτής της βάσης, να επανέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, έχοντας την πλήρη στήριξη του ΑΚΕΛ, το οποίο δεν θυσίασε την προοπτική λύσης στο βωμό των μικροκομματικών συμφερόντων (δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό να θυμίσω την στάση του ΔΗΣΥ και του κ. Αναστασιάδη προσωπικά όταν διεξάγονταν οι συνομιλίες Χριστόφια-Ταλάτ)
Ξαφνικά (;) άρχισαν να εμφανίζονται εμπλοκές, η αδιαλλαξία εκατέρωθεν έκανε και πάλι την εμφάνισή της, ανεδαφικά προαπαιτούμενα και προτάσεις έπεσαν εκ νέου στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Όσο ζεσταίνονται οι μηχανές ενόψει Προεδρικών, έργο που έχει ξαναπαιχθεί στο παρελθόν, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης βγάζει από το ντουλάπι στρατηγικές του 2013, σε μία προσπάθεια να αλιεύσει ψήφους από το απορριπτικό στρατόπεδο και να επαναπροσεγγίσει ψηφοφόρους που έχει δυσαρεστήσει με την μέχρι τώρα στάση του, με στόχο την επανεκλογή του.
Αφού θυμίσουμε ότι το εκλογικό σώμα προτιμά πάντα το αυθεντικό και κανείς δεν μπορεί να συναγωνιστεί σε απορριπτισμό τον Νικόλα Παπαδόπουλο, ακόμη και τον Γιώργο Λιλλήκα παρά τις τελευταίες αναδιπλώσεις του, ας σημειώσουμε ότι όποιος νομίζει ότι μπορεί να βάλει στο ράφι τις συνομιλίες και να ξαναπιάσει το νήμα από το ίδιο σημείο μετά τις Προεδρικές πλανάται πλάνην οικτράν: Τα ΗΕ έχουν διαμηνύσει σε όλους τους τόνους ότι πάμε για λύση ή για οριστική κατάρρευση και ότι η Διεθνής Κοινότητα έχει κουραστεί. Οποιαδήποτε αναβολή δεν θα σημάνει διατήρηση του σημερινού status quo, αλλά διχοτόμηση με συνέπειες τις οποίες έχω γράψει πολλές φορές. Πληροφορίες για μονομερείς ενέργειες προσάρτησης των κατεχομένων το καλοκαίρι του 17 διαχέονται με έντεχνο τρόπο, ενώ η ιστορία έχει δείξει ότι κάθε φορά που υπάρχει πισωγύρισμα στις συνομιλίες , η Τουρκία προωθεί την αναβάθμιση του ψευδοκράτους
Ο μόνος τρόπος ουσιαστικής απάντησης στην Τουρκική αδιαλλαξία είναι η επίλυση του Κυπριακού, η επανένωση του νησιού στη βάση των συμπεφωνημένων ήδη από το 1977 με μία διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία βασισμένη στην πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων. Ο,τιδήποτε άλλο αφήνει την Τουρκία στο απυρόβλητο και δύναται να ενοχοποιήσει την ελληνοκυπριακή πλευρά.
Είναι αδήριτη ανάγκη η ουσιαστική συνέχιση των συνομιλιών και ενόψει της άφιξης του ειδικού απεσταλμένου του ΓΓ των ΗΕ, κ. Έιντε, την Τρίτη 22 τρέχοντος στο νησί. Και ουσιαστική συνέχιση των συνομιλιών σημαίνει διασταυρούμενη συζήτηση επί των τεσσάρων βασικών αξόνων: εδαφικό, περιουσιακό (αυτά τα δύο είναι αλληλένδετα), εκτελεστική εξουσία και ουσιαστική συμμετοχή προκειμένου να υπάρξει μία στέρεη βάση κοινών δεσμεύσεων που θα επιτρέψει τη σύγκλιση Διεθνούς Διάσκεψης.
Προτάσεις σαν αυτές που φέρεται να κατέθεσε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στον Μουσταφά Ακιντζί χωρίς να έχουν επιβεβαιωθεί ακόμη επισήμως είναι καθαρά επικοινωνιακού και προεκλογικού χαρακτήρα, θυσιάζουν την ουσία στο όνομα της διαδικασίας και είναι, εκ προοιμίου, καταδικασμένες να απορριφθούν.
Και τέλος, μία πικρή διαπίστωση: κάθε φορά που οι συνομιλίες θυσιάστηκαν στο όνομα Προεδρικής επανεκλογής, ο Πρόεδρος έχασε. Κυρίως όμως, έχασε η Κύπρος και ο κυπριακός λαός.
