«Πολιτικό χρήμα: Μια συζήτηση που έπρεπε να είχε ανοίξει χθες»: άρθρο στο Παρασκήνιο

vouli 2

Με ανοιχτές τις πληγές των κομμάτων από τη σπάταλη και αδιαφανή διαχείριση των οικονομικών τους, το πολιτικό σύστημα αθροίζει έναν ακόμα παράγοντα στην απαξίωση που βιώνει τα τελευταία χρόνια.

Οι ομοιότητες με τις αιτίες που οδήγησαν και τη χώρα στη χρεωκοπία είναι παραπάνω από ορατές. Ο υπερδανεισμός, η αδιαφάνεια, τα χρέη, οι σκανδαλώδεις σπατάλες, οι μίζες των προμηθευτών, συνθέτουν ένα σκηνικό που κλονίζει περισσότερο από ποτέ την αξιοπιστία των κομμάτων, ιδιαίτερα αυτών που άσκησαν εξουσία.

Τα κόμματα αυτά από τη δεκαετία του '80 μετατράπηκαν σε υπερτροφικούς οργανισμούς, με προσωπικό που αποσπώνταν από το δημόσιο τομέα, συμμέτοχοι και διαμεσολαβητές στη νομή της εξουσίας, χωρίς τον αντίστοιχο κρατικό και κοινωνικό έλεγχο. Ευθύνες όμως, βαραίνουν κατ΄ αναλογία και τα κόμματα της αριστεράς, που επί δεκαετίες σιώπησαν εκκωφαντικά, ιδιαίτερα σε ό, τι αφορούσε στην κρατική χρηματοδότηση και τα προνόμια τους.

Η συζήτηση, αν και φουντώνει με αφορμή τα τελευταία γεγονότα στο ΠΑΣΟΚ, παραμένει δυστυχώς ακόμα σε επίπεδο διαπιστώσεων, χωρίς να έχει γίνει ένα ουσιαστικό βήμα στην κατεύθυνση μιας ουσιαστικής μεταρρύθμισης. Όμως η οικονομική και πολιτική συγκυρία με την άνοδο του ακροδεξιού εξτρεμισμού, τα επώδυνα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής, οι περικοπές που υφίσταται το σύνολο της κοινωνίας, δεν αφήνουν περιθώρια για άλλον εφησυχασμό.

Από τις αρχές του 2012 η Δημοκρατική Αριστερά έχει καταθέσει σειρά προτάσεων για τη διαφάνεια και τον έλεγχο του πολιτικού χρήματος προτείνοντας, μεταξύ άλλων, τη μείωση κατά 50% της κρατικής επιχορήγησης των κομμάτων. Ήδη, από την προηγούμενη οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ έχουν αποποιηθεί την αποζημίωση των συνεδριάσεων των κοινοβουλευτικών επιτροπών. Δυστυχώς το παράδειγμα τους δεν έχουν ακολουθήσει βουλευτές από κανένα άλλο κόμμα. Μεταξύ άλλων η Δημοκρατική Αριστερά έχει προτείνει την απαγόρευση:

- της χρηματοδότησης των κομμάτων από κάθε είδους επιχειρήσεις. -της συμμετοχής πολιτικών κομμάτων στο εταιρικό κεφάλαιο επιχειρήσεων. Εξαίρεση αποτελεί η συμμετοχή σε ΝΠΙΔ, που σχετίζονται αποκλειστικά με τη διάδοση ιδεών και πολιτικών απόψεων και αμιγώς δραστηριοποιούνται στον κλάδο των εκδόσεων ή των ραδιοτηλεοπτικών μέσων, υπό την προϋπόθεση ότι τα κόμματα κατέχουν την πλειοψηφία του εταιρικού κεφαλαίου. Οι ισολογισμοί των επιχειρήσεων αυτών ελέγχονται από ορκωτούς λογιστές και δημοσιοποιούνται.

- των oικονομικών συναλλαγών μεταξύ των πολιτικών κομμάτων και του ελληνικού δημοσίου, πλην των προβλεπομένων επιχορηγήσεων. Σε ό,τι αφορά στον έλεγχο και στη λογοδοσία αυστηροποίηση των ελέγχων και λογοδοσία των κομμάτων με την πλήρη εφαρμογή του εθνικού λογιστικού σχεδίου για λόγους διαφάνειας και πραγματικής απεικόνισης της οικονομικής κατάστασης των κομμάτων. Παράλληλη ενίσχυση της υποδομής και των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής Ελέγχου του άρθρου 21 του Ν.3023/2002, στην οποία πρέπει να συμμετέχουν κατά πλειοψηφία δικαστικοί. Όλα τα κόμματα, είτε δικαιούνται χρηματοδότησης, είτε όχι, υποχρεούνται από το νόμο να γνωστοποιούν τις πηγές και τη χρήση των οικονομικών πόρων, καθώς και το ύψος της περιουσίας τους, μέσα από μια ετήσια έκθεση οικονομικής κατάστασης.

Σε ό, τι αφορά στις βουλευτικές αποζημιώσεις πιστεύουμε ότι η οικονομική συγκυρία επιβάλλει την περαιτέρω μείωση της βουλευτικής αποζημίωσης, καθώς και την κατάργηση της αποζημίωσης για συμμετοχή στις επιτροπές της Βουλής. Οι περικοπές στις κρατικές δαπάνες και η μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων επιβάλλει και τη μείωση του προσωπικού (αποσπασμένων- μετακλητών), των εν γένει λειτουργικών εξόδων, καθώς και τη δημοσιοποίηση όλων των πράξεων και πλήρη διαφάνεια στα οικονομικά τους μέσα από βάση δεδομένων στην ιστοσελίδα της Βουλής.

Τέλος, είναι απαραίτητο να προχωρήσει η ουσιαστικοποίηση και αυστηροποίηση του «πόθεν έσχες» των βουλευτών, των συγγενικών τους προσώπων, των υπαλλήλων τους, με έμφαση στο «πόθεν», καθώς και ο αναδρομικός έλεγχος των περιουσιακών στοιχείων όσων διετέλεσαν πρωθυπουργοί, υπουργοί και βουλευτές από το 1981 μέχρι σήμερα. Το πολιτικό σύστημα, η μορφή διακυβέρνησης, οι θεσμοί της χώρας βρίσκονται σε συνεχή αμφισβήτηση και κρίση.

Τα φαινόμενα αδιαφάνειας, διαφθοράς, διαπλοκής και έλλειψης κοινωνικών ελέγχων θέτουν επιτακτικά την ανάγκη εξυγίανσης του. Η χρηματοδότηση των κομμάτων, ο έλεγχος του «πόθεν έσχες» προσώπων που διαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα, η βουλευτική ασυλία, η αλλαγή του νόμου περί ευθύνης υπουργών, αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου πλέγματος αλλαγών που είναι απαραίτητες για την έξοδο από την κρίση. Κρίση, που μπορεί να εκφράστηκε ως οικονομική, αλλά ήταν πρώτα απ΄ όλα πολιτική, θεσμική, συστημική.

 

Μαρία Γιαννακάκη, Βουλευτής ΔΗΜΑΡ Β' Πειραιά.

 

Δημοσιεύθηκε www.paraskhnio