Η Πρωτοβουλία Έτος Κύπρου να εξελιχθεί σε κίνημα πολιτών. - Άρθρο στην κυπριακή εφημερίδα "Πολίτης"

• 

Λεπτομέρειες

Δημιουργηθηκε στις Τρίτη, 04 Αυγούστου 2015 09:52

Η Πρωτοβουλία Έτος Κύπρου να εξελιχθεί σε κίνημα πολιτών
Της Μαρίας Γιαννακάκη, Προέδρου της Πρωτοβουλίας

Το καλοκαίρι του 2014, συμπληρώθηκαν 40 χρόνια από τα γεγονότα του μαύρου Ιούλη του 1974. Γεγονότα που τραυμάτισαν τη δημοκρατία και ακρωτηρίασαν την ελευθερία. Το πραξικόπημα, που από κοινού οργάνωσαν η ΕΟΚΑ Β΄ και η Χούντα, αποτελεί ντροπή για την ιστορία του Ελληνισμού και τον πολιτισμό μας και έδωσε την πρόφαση στην Τουρκία, κατά παράβαση κάθε κανόνα του Διεθνούς Δικαίου, να εισβάλει στο νησί.
Οι συνομιλίες, για μία ακόμη φορά είχαν παγώσει, ενώ το Κυπριακό στην Ελλάδα παρέμενε μόνο τυπικά πρώτο στην διπλωματική ατζέντα της χώρας. Ακριβώς τότε, δεκάδες προσωπικότητες "του ευρύτερου πολιτικού φάσματος, του πνευματικού κόσμου, του χώρου της Αυτοδιοίκησης, στελέχη συνδικαλιστικών, φιλειρηνικών και άλλων κοινωνικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα" συνυπέγραψαν τη Διακήρυξη και το πρόγραμμα Δράσης της Πρωτοβουλίας για το "Έτος Κύπρου 2014".
Η Πρωτοβουλία Έτος Κύπρου 2014 έχει ως στόχο της την ανάδειξη, μέσω μίας σειράς εκδηλώσεων και παρεμβάσεων, της ουσίας του Κυπριακού και τη δημιουργία ενός νέου διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης για το λαό της Κύπρου στο σύνολό του, ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους.
Τη Διακήρυξη έχουν ήδη υπογράψει δεκάδες προσωπικότητες του ευρύτερου πολιτικού φάσματος, του πνευματικού κόσμου, του χώρου της Αυτοδιοίκησης, στελέχη συνδικαλιστικών, φιλειρηνικών και άλλων κοινωνικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Έχει ήδη αγκαλιαστεί από πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, τόσο στην Τουρκία, όσο και διεθνώς. Φιλοδοξούμε να εξελιχθεί σε κίνημα πολιτών.
Έχει κατορθώσει να ενώσει, τόσο ανθρώπους που δραστηριοποιούνται δεκαετίες στο πλαίσιο της επικοινωνίας και της συμφιλίωσης των δύο κοινοτήτων, όσο και πολίτες που πρόσφατα συνειδητοποίησαν ότι ο δρόμος της ειρήνης περνά μόνο μέσα από τον δρόμο της ειρηνικής συνύπαρξης, της ανάδειξης των στοιχείων που ενώνουν τις δύο κοινότητες και της επίλυσης, με πνεύμα σύνθεσης, των όποιων αντιθέσεων δημιουργήθηκαν στην πορεία.
Σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα δράσης, σχεδιάζουμε να διεθνοποιήσουμε την πρωτοβουλία σε συνεργασία και με φορείς του ελληνισμού της διασποράς και διεθνείς φιλειρηνικές οργανώσεις (επίδοση της διακήρυξης και των προτάσεών τους στα μόνιμα μέλη του Σ.Α. του ΟΗΕ, στο Συμβούλιο της Ευρώπης, στον ΟΑΣΕ, στην Ε.Ε. κ.α.).
Πάντα με εντυπωσίαζε η φράση «Δεν ξεχνώ», τόσο χιλιοειπωμένη, χιλιογραμμένη και χιλιοακουσμένη και στις δύο γλώσσες. Ναι, η μνήμη είναι αναγκαία και πολύτιμη, όμως είναι ουσιαστική μόνο όταν χρησιμοποιείται ως οδηγός αποφυγής λαθών και όχι ως εργαλείο διατήρησης παθών που οδήγησαν στον όλεθρο.
Το «Έτος Κύπρου», λοιπόν, μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία και για την εξαγωγή πολύτιμων διδαγμάτων για τις βαρύτατες ευθύνες των «υπερπατριωτών» στην Ελλάδα και την Κύπρο για τη συνεχιζόμενη κυπριακή τραγωδία. Διότι, όπως έλεγε ο Μακάριος επιστρέφοντας από την αναγκαστική αυτοεξορία του τον Δεκέμβριο του 1974: «Τάσεις σωβινιστικαί παρωχημένων εποχών ή οιασδήποτε φύσεως προκαταλήψεις, ούτε τους Ελληνοκυπρίους ούτε τους Τουρκοκυπρίους ωφελούν», προσθέτοντας ότι «η σκληρά πείρα του παρελθόντος πρέπει να είναι διδάσκαλος δι' αμφοτέρας τας πλευράς».
Οι εξελίξεις στις συνομιλίες μας γεμίζουν ελπίδα, παρόλο που τα χρόνια που πέρασαν και που κατέστησαν το Κυπριακό ένα από τα πιο δυσεπίλυτα ζητήματα της Διεθνούς κοινότητας, καθιστούν καχύποπτους και τους πλέον αισιόδοξους.
Ελπίζω η επόμενη συνάντησή μας να συμπέσει με τη διευθέτηση του εθνικού ζητήματος στο πνεύμα της τελικής πράξης του Ελσίνκι, με λύση δίκαιη και λειτουργική στο πλαίσιο μιας διζωνικής, δικοινοτικής Ομοσπονδίας που θα κατοχυρώνει μια διεθνή προσωπικότητα, μια αδιαίρετη κυριαρχία και μια ιθαγένεια.