Ομιλίες

Ομιλία για την ημέρα μνήμης διεμφυλικών ατόμων

Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά γι'αυτή σας την πρόσκληση για την ημέρα μνήμης και τιμής για τα διεμφυλικά άτομα που υπήρξαν θύματα διακρίσεων ρατσισμού και μισαλλοδοξίας.
Τα τελευταία χρόνια συμμετέχω συστηματικά στην εκδήλωση αυτή και κάθε φορά κλείνω την τοποθέτησή μου με τα ίδια λόγια: την επόμενη χρονιά να έχουν προχωρήσει θεσμικά κάποιες από τις προτάσεις μας και τις επεξεργασίες μας. Λόγια κενά νοήματος, φρούδες ελπίδες.
Η πρόσφατη έρευνα του Fundamental Rights Agency για το τι σημαίνει να είσαι διεμφυλικός στην Ευρώπη είναι ιδιαιτέρως απογοητευτική: Ένας στους τρεις διεμφυλικούς έχει δεχθεί βία λόγω της ταυτότητάς του, με τα ποσοστά να αυξάνονται εφιαλτικά όσο μειώνεται η ηλικία και το εισόδημα.
Η ορατότητα των διεμφυλικών σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής είναι πολύ χαμηλή και αυτό παρατηρείται οριζόντια σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακόμη και σε αυτές που η Πολιτεία έχει προχωρήσει στην υιοθέτηση βασικών νομοθετημάτων.
Δυστυχώς στη χώρας μας δεν έχει υπάρξει ακόμα νομοθετική ρύθμιση, σύμφωνα με τις διεθνείς και ενωσιακές υποχρεώσεις του ελληνικού κράτους, που θα επιτρέπει στα διεμφυλικά άτομα να προβαίνουν στη διόρθωση του ονόματός τους, προκειμένου να έχουν αποτελεσματική πρόσβαση στην εργασία, την ασφάλιση και τις υπηρεσίες υγείας, ούτε έχει διασφαλιστεί η δυνατότητα διόρθωσης του ονόματός τους ανεξαρτήτως των ιατρικών διαδικασιών επαναπροσδιορισμού φύλου, ώστε τα νέα έγγραφα να ανταποκρίνονται στο φύλο όπως τα ίδια τα άτομα επιθυμούν να προσδιορίζοντται. Στη χώρα μας υπάρχουν ακόμη αναχρονιστικοί ποινικοί νόμοι για την παρά φύση ασέλγεια μεταξύ αρρένων.
Στο σωφρονιστικό σύστημα και τα καταστήματα κράτησης δε γίνεται σεβαστή η ταυτότητα φύλου των τρανς ανθρώπων όταν βρίσκονται σε συνθήκες κράτησης, μία πρόταση που έχει κάνει το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών ήδη από το 2013, πολύ πριν τις Συστάσεις της Επιτροπής κατά των Βασανιστηρίων και/ή της απαξιωτικής συμπεριφοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης και το τραγικό περιστατικό της αυτοκτονίας, πριν από λίγες ημέρες της 21χρονης τρανς γυναίκας στις φυλακές του Ληντς στην Αγγλία. Πόσο υποκριτική φαντάζει, μετά από αυτό το τραγικό γεγονός, η ανύψωση της τρανς σημαίας σε κυβερνητικό κτίριο της Μεγάλης Βρετανίας...
Η καθημερινότητα παραμένει εφιαλτική για ανθρώπους που πίστεψαν στο δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό, στην ελευθερία, στην αυταξία της ανθρώπινης ζωής, για όσους τόλμησαν να αμφισβητήσουν αυτό που η έμφυλη κοινωνική τάξη επιβάλλει.
Πολλά διεμφυλικά άτομα δυστυχώς έχουν δολοφονηθεί ή κακοποιηθεί γιατί κάποιοι αντιλαμβάνονται μέσα από τα σεξοφοβικά – ομοφοβικά προτάγματα της σιωπηλής πλειοψηφίας ότι κάθε προσπάθεια αλλαγής της κοινωνικότητας του γενετήσιου φύλου συνιστά ευθεία αμφισβήτηση των πατριαρχικών θεμελίων της κοινωνίας.
Οι κοινωνίες που δεν αφήνουν ανοικτές τις κεραίες στη διαφορετικότητα. Οι κοινωνίες που αρκούνται μόνο στη στατική παράδοση γίνονται έμφοβες ατενίζοντας με συμπάθεια τις χειρότερες φασιστικές παρακαταθήκες της ηπείρου μας.

Πρωτοπόρες φεμινίστριες αγωνίστηκαν τον προηγούμενο αιώνα για την έννοια του φύλου. Με τόλμη μίλησαν για το κοινωνικό φύλο και τους κοινωνικούς ρόλους των γενετήσιων φύλων. Είπαν ανοιχτά όσα κρύβουν οι κάθε είδους αντιδημοκράτες ταγοί, ότι αν θες να μην αλλάξει τίποτα μιλάς για τη φύση και τους νόμους της. Μιλάς για φύσει δυνατούς, φύσει αδύναμους, για αναγκαίους προστάτες και αναγκαστικά προστατευόμενους.
Το να τολμάς να είσαι ελεύθερος φοβίζει, πόσο μάλλον να τολμάς να λες στην πλειοψηφία ότι επιθυμείς διαφορετικά από τα κοινωνικά επιβαλλόμενα καθώς πρέπει. Ο φόβος, η καταπίεση των επιθυμιών, ο κοινωνικοοικονομικός αποκλεισμός οδηγούν μαθηματικά στα μονοπάτια του ρατσισμού. Ο ρατσιστής αμφισβητεί την αξία της ανθρωπινής ζωής ,ο άλλος ως διαφορετικός ακόμα και με αλλοπρόσαλλα κριτήρια αντιμετωπίζεται ως μολυσματική νόσος. Η μόλυνση μυρίζει θάνατο. Η συζήτηση για εξυγίανση μοιάζει φυσιολογική και ο θάνατος του μολυσμένου είναι κοινωνικό χρέος. Αν κάποιοι δε μιλήσουμε, δεν αντιμετωπίσουμε αυτό το θανάσιμο σόφισμα, η διαφορετικότητα θα μας φορεθεί σαν χάραγμα εξόντωσης.
Όλοι μας πρέπει να διεκδικούμε ή να ωθούμαστε να διεκδικούμε αξιοπρέπεια στο φως της μέρας. Να δημιουργούμε συλλογικότητες όπως η δική σας. Να δημιουργούμε, να διαπαιδαγωγούμε, να προτείνουμε, να μαχόμαστε κάθε προκατάληψη, κάθε εμπόδιο , κάθε θέσφατο που μικραίνει τη ζωή μας.
Τώρα περισσότερο από κάθε άλλη φορά όλοι όσοι πιστεύουμε στη φωτεινή πλευρά της δημοκρατικής Ευρώπης οφείλουμε να συμπορευθούμε, οφείλουμε να παλέψουμε η κρίση να γίνει αφορμή για ένα ορμητικό ποτάμι θετικών μεταρυθμίσεων σε προοδευτική κατεύθυνση.
Να μιλήσουμε άφοβα, να προτείνουμε, να επιδιώξουμε ανεκτικότητα και σεβασμό.
Να διακηρύξουμε ότι το φύλο είναι κοινωνικό.
Να θεσμοθετήσουμε με διακριτό τρόπο την προστασία των διεμφυλικών ατόμων σε χώρους δουλειάς, να επιτύχουμε ισότητα ευκαιριών, να επιβάλουμε σεβασμό από τον κρατικό μηχανισμό σε κάθε πτυχή του, από την εκπαίδευση μέχρι την περίθαλψη και την κοινωνική προστασία.
Ας σημειώσουμε ότι το Άρθρο 14 της ΕΣΔΑ, απαγορεύει τις διακρίσεις για λόγους «όπως το φύλο, η φυλή, το χρώμα, η γλώσσα, η θρησκεία, η πολιτική ή άλλη πεποίθηση, η εθνική ή κοινωνική καταγωγή, η σχέση με εθνική μειονότητα, η ιδιοκτησία, η γέννηση ή άλλη κατάσταση», δεν υπάρχει δηλαδή ρητή αναφορά στην ταυτότητα κοινωνικού φύλου.
Δεν προσθέτει τίποτε στο αυτονόητο δικαίωμα των διεμφυλικών ανθρώπων να αυτοπροσδιορίζονται και να είναι οι ρυθμιστές της ζωής τους. Αλίμονο αν περιμέναμε τη βιβλιογραφία για να θυμηθούμε ότι η ανθρώπινη ζωή είναι αυταξία.

Ίσως λοιπόν η όποια ελπίδα μας να βρίσκεται στην εκπαίδευση με την ευρεία έννοια – παρότι και εκεί πάντα θα βρισκόμαστε διαρκώς αντιμέτωποι με τον κυρίαρχο λόγο (και θα σπάμε και πού και πού τα μούτρα μας). Αλλά οι άνθρωποι που έχουν τα κότσια να αντιστέκονται έμπρακτα στο κυρίαρχο αφήγημα για την έμφυλη τάξη, έχουν αντεπεξέλθει ήδη σε πολύ μεγαλύτερες προκλήσεις και αυτό εσείς το γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα.

 

profile - blur

Copyright © 2012. www.mariayannakaki.gr | Όλα τα νέα σήμερα newspolis.gr | Designed by Shape5.com

Η επίσημη ιστοσελίδα της Μαρίας Γιαννακάκη | υποψηφιοι, Αττική, περιφέρεια, Παρέμβαση, για την Αττική, Β' Πειραιά, Κορυδαλλός, Κερατσίνι, Νίκαια, Δραπετσώνα, Αγ. Ιωάννης, Ρέντης, Πέραμα, Πειραιάς, Ανθρώπινα, δικαιώματα, LGBT, ισότητα, Εξωτερική, πολιτική, Εθνική Άμυνα, Τουρκία, Κύπρος, Κυπριακό, Ευρωπαϊκή, Ένωση, ομοφυλόφιλοι, Ρομά