Ομιλία κατά τη διάρκεια της υποδοχής της Υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Ιρλανδίας κ. Lucinda Creighton

Κυρία Υπουργέ, κυρίες και κύριοι,

 

Η Δημοκρατική Αριστερά είναι εξαιρετικά ευτυχής που καλωσορίζει σήμερα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο την Υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Ιρλανδίας, χώρας η οποία ασκεί την Προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για το τρέχον εξάμηνο. Εδώ και πέντε χρόνια εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, η Ε.Ε. ταξιδεύει μέσα σε πολύ ταραγμένα νερά. Ένα από τα αποτελέσματα αυτής της οικονομικής κρίσης, πέρα βέβαια από τα μέτρα λιτότητας, τα οποία έχουν φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση ένα μεγάλο μέρος του ευρωπαϊκού πληθυσμού, είναι η ανάδειξη αντιδημοκρατικών σχηματισμών, οι οποίοι δεν σέβονται τις θεμελίους λίθους της Ε.Ε. και για το οποίο θέμα, πολύ πρόσφατα το Συμβούλιο της Ευρώπης έχει εκφραστεί με έναν τρόπο πάρα πολύ ανησυχητικό. Η κρίση, λοιπόν, ανέδειξε όλες τις ανησυχίες της Ε.Ε. και μόνο με αυτή την έννοια η κρίση ναι, μπορεί να εκληφθεί ως ευκαιρία.
Πέρα από τους ιστορικούς φιλικούς δεσμούς που συνδέουν τις δύο χώρες, βλέπουμε ότι η Ελλάδα και η Ιρλανδία τα τελευταία χρόνια έχουν και μία κοινή πορεία. Πάρα πολύ σωστά, κατά τη γνώμη μου, αναφερθήκατε στους διαφορετικούς λόγους που οδήγησαν την Ιρλανδία και την Ελλάδα στην οξεία οικονομική κρίση, την οποία βιώνουν τα τελευταία χρόνια. Όμως, νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μας, ότι πέρα από τις διαφορές, υπάρχουν και πολλές ομοιότητες, οι οποίες εδράζονται κυρίως στα δομικά προβλήματα, τα οποία έχει η Ε.Ε., αλλά ιδιαίτερα το ευρώ και η κατασκευή του. Δηλαδή, προηγήθηκε της πολιτικής ολοκλήρωσης η οικονομική ολοκλήρωση. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, η Ε.Ε. δεν θα ταλανιζόταν από την οικονομική κρίση, αλλά σίγουρα θα ήταν πιο θωρακισμένη. Από εκεί και πέρα αναπτύσσονται διάφορα θέματα ευρωσκεπτικισμού. Βέβαια, με χαρά διαπιστώνω, διαβάζοντας τον Ιρλανδικό Τύπο ότι αυτή δεν είναι η περίπτωση της Ιρλανδίας και παρόλο που η Ιρλανδία σίγουρα θα μπορούσε να της περάσει πιο εύκολα από το μυαλό να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, δεν παρατηρούνται τέτοια φαινόμενα. Έχοντας τη χαρά να μιλώ και με αξιωματούχους της Ιρλανδίας, βλέπουμε ότι τοποθετούνται πολύ ώριμα πάνω σ' αυτό το θέμα λέγοντας ότι πέρα από τα προβλήματα, υπάρχει και η αίσθηση του συν-ανήκειν. «Είμαστε μία χώρα που ήταν από τις πρώτες που επέλεξε να ενταχθεί στην τότε ΕΟΚ και είμαστε, ανήκουμε και θέλουμε να ανήκουμε στην ευρωπαϊκή οικογένεια».
Κάτι τελευταίο, που θα ήθελα να εξηγήσετε κυρία Υπουργέ, απευθυνόμενη στο λογικό και όχι στο εθιμικό, είναι τι θα σημάνει η μη ψήφιση του προϋπολογισμού από το Ευρωκοινοβούλιο.