Ομιλία κατά τη συζήτηση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για την ΕΡΤ

Λεπτομέρειες: Δημιουργηθηκε στις Παρασκευή, 19 Ιουλίου 2013 13:03

Ομιλία Μ. Γιαννακάκη στην συζήτηση σχετικά με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για τη "σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής που θα διερευνήσει τις άκρως επιζήμιες για τη Δημοκρατία και το δημόσιο συμφέρον ενέργειες, πράξεις και παραλείψεις, παντός υπευθύνου που σχετίζονται με την απόπειρα βίαιης κατάργησης της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. και την παρεμπόδιση λειτουργίας και εκπομπής της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης στην Επικράτεια"

Ο εισηγητής μας ανέπτυξε με πολλή επιμέλεια και με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια τους λόγους που οδηγούν τη Δημοκρατική Αριστερά στο να μην στηρίξει τη συγκεκριμένη πρόταση.
Τα γεγονότα που προηγήθηκαν, έγιναν κατά τη διάρκεια και ακολούθησαν την 11η Ιουνίου δεν είναι αποτέλεσμα ούτε τυχαιότητας ούτε κακών πολιτικών χειρισμών. Ήταν μια στρατηγική επιλογή και συνειδητή αλλαγή του πολιτικού παραδείγματος. Εισήχθη με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου το δικαίωμα κάθε Υπουργού, αναίτια και χωρίς επαρκή αιτιολόγηση, να κλείνει οργανισμούς, να καταπατά το Σύνταγμα, τους θεσμούς και να ακυρώνει κάθε νομική και πολιτική έννοια της εμπιστοσύνης του πολίτη στη Διοίκηση.
Με το «μαύρο» της ΕΡΤ χτυπήθηκε η καρδιά της δημοκρατίας. Πραγματικά θεωρώ ότι είναι πάρα πολύ θλιβερό να χρειάζεται κάποιος να επιχειρηματολογήσει μέσα στη Βουλή των Ελλήνων για το τι σημαίνει και τι σηματοδοτεί η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση, μια καθαρά ευρωπαϊκή κατάκτηση.
Ακούσαμε από Βουλευτές να επιχειρηματολογούν, λέγοντας ότι τα ποσοστά της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης στην τηλεθέαση ήταν πολύ χαμηλά, δηλαδή να αντιμετωπίζουν ένα δημόσιο αγαθό με όρους καθαρά εμπορικούς. Και πραγματικά αναρωτιέμαι, αυτοί οι συνάδελφοι δεν έχουν ακούσει ποτέ να γίνεται λόγος για τη Συνθήκη του Άμστερνταμ; Είναι η Συνθήκη αυτή η οποία εγκαθιστά στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον ελεύθερο ανταγωνισμό. Αποκλείει μόνο ένα πράγμα και μάλιστα το θεσμοθετεί με τον πιο επαρκή και τον πιο λεπτομερή τρόπο: τη Δημόσια Ραδιοτηλεόραση με το ξεχωριστό πρωτόκολλο.
Τι, λοιπόν, προνοεί η Συνθήκη του Άμστερνταμ με αυτή τη μόνη και μία εξαίρεση; Θεσμοθετεί το μοναδικό ρόλο της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης στον ευρωπαϊκό χώρο με τρεις βασικούς πυλώνες: την αντικειμενική ενημέρωση, τον πολιτισμό και την ψυχαγωγία.
Τι αναφέρει; «Το σύστημα της Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης στα κράτη-μέλη είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις δημοκρατικές, κοινωνικές και πολιτιστικές ανάγκες κάθε κοινωνίας, καθώς και με την ανάγκη να διασφαλίζεται η πολυφωνία στα μέσα ενημέρωσης. Η Δημόσια Ραδιοτηλεόραση πρέπει να εξειδικευτεί ακριβώς σε αυτό τον σημαντικό ρόλο και να μην παρασύρεται σε αγοραίες λογικές υψηλής τηλεθέασης».
Ο Πρωθυπουργός θεσμικός εκπρόσωπος της τότε τρικομματικής κυβέρνησης έδρασε σκοπίμως ως Πρωθυπουργός στηριζόμενος από μονοκομματική κυβέρνηση. Ακυρώθηκε κάθε έννοια συνεργασίας και δυναμιτίστηκε το εγχείρημα του Ιούνη του 2012.
Και όμως αυτό, όπως προείπα, ήταν μια στρατηγική επιλογή. Στόχος ήταν να συρθεί η χώρα σε εκλογές με βασικό σύνθημα, «οι κυβερνήσεις συνασπισμού δεν μπορούν να λειτουργήσουν στην Ελλάδα». Η Ελλάδα, όμως, από το 1974 και μετά είχε ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις και αυτό δεν την εμπόδισε να φτάσει στο χείλος του γκρεμού. Δεν έλαβε υπ' όψιν του τις αντιρρήσεις των άλλων δύο κυβερνητικών εταίρων, αν και στην πορεία η πολιτική αυτή αριθμητική άλλαξε.
Εδώ και ένα μήνα η Κυβέρνηση επιμένει να μην εφαρμόζει τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι οποίες στηρίζονται σε δύο σημεία. Το πρώτο είναι η αναστολή της διακοπής των εκπομπών και το δεύτερο η αναστολή των ανενεργών συχνοτήτων.
Επίσης, δεν έχει ανοίξει ακόμα η συζήτηση για μια άλλη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, την 3578/2010, όπου με τον πλέον εύγλωττο τρόπο σημειώνει ότι λειτουργία μη αδειοδοτούμενου τηλεοπτικού σταθμού είναι ανεπίτρεπτη και αντιβαίνει στην αρχή της ισότητας.
Ακούσαμε σήμερα να κατασυκοφαντούνται οι υπάλληλοι της ΕΡΤ. Μιλούν για χρυσά συμβόλαια, για ανθρώπους οι οποίοι δεν πατούσαν ποτέ στη δουλειά τους. Επιτρέψτε μου, όμως, να σημειώσω –και το λέω ως υπάλληλος που έχει υπηρετήσει την Ελληνική Δημοκρατία και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό- ότι ένας υπάλληλος δεν μπορεί να λείψει ούτε μία ώρα από τη δουλειά του, αν δεν έχει την πλήρη, πολιτική και διοικητική, κάλυψη. Η πλειονότητα των εργαζομένων στη Δημόσια Τηλεόραση παίρνουν τους μισθούς που κυκλοφορούν –επιτρέψτε μου την αγοραία έκφραση- στο ελληνικό δημόσιο. Τα χρυσά συμβόλαια τα υπέγραφαν πολύ συγκεκριμένοι άνθρωποι και για πολύ συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Δηλαδή, έκαναν μία αρπαχτή και μετά έφευγαν.
Τέλος, επειδή αναφέρθηκε ότι απλά εφαρμόστηκε ένας Νόμος που ήδη προϋπήρχε, το άρθρο 14β του ν.3429/2005 όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 24 του ν.4024/2011, θέλω να σημειώσω ότι εκεί γίνεται βέβαια αναφορά για κατάργηση και απόλυση, αλλά υπάρχει σαφής πρόνοια ότι όλα αυτά δύναται να συμβούν μόνο με τη δημόσια ραδιοτηλεόραση σε λειτουργία.