Ομιλία στη συζήτηση με αντιπροσωπεία της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για θέματα που άπτονται της αρμοδιότητάς της

Κοινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων με θέμα "Συζήτηση με αντιπροσωπεία της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για θέματα που άπτονται της αρμοδιότητάς της (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο/ Κοινωνική Συνοχή, Καταπολέμηση της Ανεργίας, προοπτική Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Μοντέλου)"

 

Αφού καλωσορίσω και εγώ, εκ μέρους της Δημοκρατικής Αριστεράς, τους συναδέλφους ευρωβουλευτές θα ήθελα να ξεκινήσω με τα ερωτήματα που θέσατε.
Δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική πολιτική απασχόλησης και μείωση ανεργίας, όταν εφαρμόζονται μόνο μέτρα τόσο σκληρής λιτότητας. Οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς, αν θέλουμε να προσφέρουμε λύσεις και όχι εκθέσεις ιδεών: ακόμη και αν απόψε γινόταν ένα θαύμα και σταματούσε η ύφεση και άρχιζε η ανάπτυξη, η ανεργία θα μειωνόταν με πολύ αργούς ρυθμούς, άρα δεν μπορούμε να μιλάμε για ενεργητικά μέτρα κατά της ανεργίας με βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα, αλλά κυρίως για παθητικά, δηλαδή για την δημιουργία ενός τέτοιου δικτύου κοινωνικής προστασίας που θα ανακουφίζει τα θύματα της κρίσης.
Αναφορικά με τις επενδύσεις, η οικονομική ιστορία είναι αμείλικτη.Κανείς δεν επενδύει με αναπτυξιακή προοπτική σε μία χώρα η οποία είναι σε μηχανισμό στήριξης. Επίσης, οι επενδύσεις δεν είναι ένα ουδέτερο μέγεθος, έχουν πρόσημο. Στην Ελλάδα και στην Ευρώπη πρέπει να γίνει μία ουσιαστική συζήτηση για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και την στοχευμένη διάθεση πόρων.
Από τα παραπάνω διαφαίνεται πόσο κρίσιμος θα είναι ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που θα αναδειχθεί από τις κάλπες του Μαΐου, καθώς αυτό θα κληθεί να διαχειριστεί την φτώχεια και να κατανείμει δίκαια την λιτότητα. Και εδώ ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Ταμείου , της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής είναι πολύ σημαντικός και θα ελπίζουμε να είναι και πολύ ψηλά στην Ημερήσια διάταξη της Ελληνικής Προεδρίας που ξεκινά σε δύο μήνες.
Αναφορικά με την άνοδο του φασισμού και τους νεοναζισμού στην Ελλάδα: η χώρα που έδωσε τα περισσότερα θύματα κατά κεφαλήν στον αγώνα ενάντια στο ναζισμό και στο φασισμό κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, βρίσκεται αυτήν τη στιγμή αντιμέτωπη ακριβώς με αυτό το καρκίνωμα. Η Δημοκρατία, όμως, δεν απειλείται. Η Δημοκρατία δεν απειλείται όταν, έστω και καθυστερημένα, όπως είναι η περίπτωσή μας, αποφασίζει να αντιδράσει χρησιμοποιώντας τους τρεις πυλώνες της, αυτούς ακριβώς που αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούν να καταστρέψουν. Αυτοί είναι, το κράτος δικαίου, τα ανθρώπινα δικαιώματα και ο κοινοβουλευτισμός. Διότι η Δημοκρατία δεν εκδικείται. Η Δημοκρατία διαπαιδαγωγεί και παραδειγματίζει. Γιατί μεταξύ της ατιμωρησίας και της παραδειγματικής τιμωρίας υπάρχει πάντα το κράτος δικαίου. Και αυτό καλούμεθα αυτήν τη στιγμή να προασπίσουμε. Το να υποστηρίζουμε ότι η άνοδος της Χρυσής Αυγής οφείλεται μόνο στην κρίση, νομίζω ότι αποϊδεολογικοποιεί το φαινόμενο και αποπροσανατολίζει. Το φαινόμενο είναι βαθειά πολιτισμικό και πολιτικό: Οι ρίζες του νεοναζισμού είναι ο ρατσισμός, η ξενοφοβία και ο ρατσισμός, με αιχμή του δόρατος τον εθνικολαϊκισμό.
Στο θέμα του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου τώρα:
Το ποσό του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού φαίνεται τεράστιο για χώρες όπως η Ελλάδα, πλην όμως αν αναλογιστεί κανείς το οικονομικό μέγεθος όλων των χωρών είναι εξαιρετικά μικρό. Οι χώρες της Ένωσης και ειδικά οι πλουσιότερες είναι εξαιρετικά καχύποπτες στην αύξηση του ποσού του προϋπολογισμού απόδειξη της εθνικής αναδίπλωσης των ευρωπαϊκών κρατών. Γίνονται σημαντικές προσπάθειες καλλίτερης διαχείρισης των ποσών πλην όμως δεν μπορούν να γίνουν θαύματα. Τα περισσότερα ποσά θα έπρεπε να διοχετεύονται σε έργα καινοτομίας και σε υποδομές που αυξάνουν την ενοποίηση των δραστηριοτήτων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Ο προϋπολογισμός από μόνος του συνιστά μοχλό πίεσης για περαιτέρω ενοποίηση. Η Επιτροπή θα προωθήσει τη χρήση ομολογιακών δανείων της ΕΕ ώστε να επιταχυνθεί η υλοποίηση αυτών των σημαντικών έργων. Αυτό είναι ένα χρήσιμο εργαλείο που προωθεί την ενοποίηση και είναι ένα πρώτο βήμα για σύναψη πανευρωπαϊκών ομολογιακών δανείων. Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα της κατάτμησης των υφιστάμενων μέσων, προτείνεται η κατάρτιση ενός ολοκληρωμένου προγράμματος ύψους 15,2 δισ. ευρώ για την εκπαίδευση, την κατάρτιση και τη νεολαία, με σαφή εστίαση στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και στην κινητικότητα. Οι επενδύσεις στην έρευνα και την καινοτομία κατά την επόμενη επταετία θα αυξηθούν σημαντικά. Μια κοινή στρατηγική της ΕΕ με τίτλο «Ορίζοντας 2020» και με προϋπολογισμό 80 δισ. ευρώ θα δώσει ώθηση στην ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης σε παγκόσμιο επίπεδο και θα συμβάλει στη δημιουργία των θέσεων εργασίας και των ιδεών του αύριο. Το 30% της άμεσης στήριξης προς τους αγρότες θα εξαρτάται από το «πρασίνισμα» των εκμεταλλεύσεών τους. Εδώ ίσως πρέπει να ερωτηθούν οι αρμόδιοι εάν εξασφαλίζονται νέες θέσεις εργασίας και αν επιτυγχάνεται μακροπρόθεσμα η διατροφική επάρκεια της ένωσης σε συνδυασμό με το χαμηλό κόστος των αγροτικών προϊόντων για τον ευρωπαίο καταναλωτή. Η Επιτροπή προτείνει επίσης να επενδυθούν στην ευρωπαϊκή ασφάλεια 4,1 δισ. ευρώ για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας, καθώς και 3,4 δισ. ευρώ στις πολιτικές για τη μετανάστευση και το άσυλο, οι οποίες είναι ζωτικής σημασίας για την ανταγωνιστικότητα και την κοινωνική συνοχή της Ευρώπης. Τα δύο αυτά κονδύλια θα έχουν μια εξωτερική διάσταση ώστε να υπάρξει συνεργασία με τρίτες χώρες. Θα διατεθούν 16 δισ. ευρώ στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας για την προώθηση της δημοκρατίας και της ευημερίας στις χώρες που περιβάλλουν την Ευρώπη. Οι νέοι ίδιοι πόροι προτείνεται να προέλθουν από έναν φόρο επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και από έναν νέο, εκσυγχρονισμένο ΦΠΑ. Συγχρόνως, θα καταργηθεί ο ισχύων πόρος που βασίζεται στον ΦΠΑ (ο οποίος αποτελεί μέρος του εθνικού ΦΠΑ που εισπράττουν τα κράτη μέλη). Να ερωτηθούν σε τη φάση βρίσκεται αυτό το θέμα. Οι διοικητικές δαπάνες αντιστοιχούν επί του παρόντος μόλις στο 5,7% του συνολικού προϋπολογισμού της ΕΕ. Η Επιτροπή προτείνει να μην υπάρξει αύξηση των διοικητικών δαπανών για την επόμενη δημοσιονομική περίοδο. Το πρόβλημα του λειτουργικού αναλφαβητισμού είναι ίσως από τους πιο σημαντικούς παράγοντες επιβράδυνσης των διαρκών μεταρρυθμίσεων για την επίτευξη του σκοπού της κοινωνίας της πληροφορίας. Όσο το ποσοστό των λειτουργικά αναλφάβητων παραμένει υψηλό, τόσο θα διαιωνίζεται η γραφειοκρατία και θα εμποδίζονται επενδύσεις που κάνουν την ζωή ευκολότερη και δημιουργικότερη. Ο λειτουργικός αναλφαβητισμός είναι κοινωνικός δείκτης συντηρητισμού με απόληξη την περιθωριοποίηση των ατόμων που τον ενσωματώνουν.