Χαιρετισμός στο Συνέδριο "Νέοι και Κοινοβουλευτισμός" που διοργανώθηκε στη Βουλή των Ελλήνων

Εκ μέρους της Δημοκρατικής Αριστεράς, της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και του Προέδρου της χαιρετίζω την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου σας.

Ζείτε σε μια πολύ άχαρη εποχή. Εποχή χωρίς όνειρα και ελπίδες.

Σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε σε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο τον προηγούμενο μήνα, παρουσία του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, απογοητευμένοι αισθάνονται οι νέοι με τον τρόπο λειτουργίας της Δημοκρατίας , από την πορεία της χώρας καθώς και με την διαχρονική στάση των κυβερνήσεων απέναντι στα προβλήματά τους. Το 56% των νέων δεν πιστεύει ότι φθάνει το τέλος της οικονομικής κρίσης ενώ παράλληλα 2 στους 3 δηλώνουν απαισιόδοξοι για το εργασιακό τους μέλλον με τα σπουδαιότερα προβλήματά τους να είναι η ανεργία και το εκπαιδευτικό σύστημα.

Οι νέοι αδιαφορούν για την πολιτική. Η ιδιοτέλεια, ο αμοραλισμός και ο κυνισμός εκθέτουν τους πολιτικούς εκπροσώπους και καθιστούν το κομματικό σύστημα ευάλωτο. Έτσι εξηγείται η κρίση εμπιστοσύνης, η απονομιμοποίηση και η απαξίωση της πολιτικής.

Ο παλαιότερος κοινοβουλευτισμός στηριζόταν στη διαμάχη των κομμάτων με βάση προγράμματα που μπορούσαν να δοκιμαστούν στη βάσανο του κοινοβουλίου, η νεότερη μορφή του έχει παρακάμψει το κοινοβούλιο προς όφελος των οικονομικών κέντρων, τα οποία λαμβάνουν ουσιαστικά τις αποφάσεις και διαμορφώνουν τους νόμους και το δίκαιο. Η μετάθεση αυτή εξουσίας σε εξωκοινοβουλευτικά κέντρα συνιστά την ουσιώδη κρίση ή μάλλον την αποτυχία του κοινοβουλευτισμού στην εποχή του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού και του άκρατου νεοφιλελευθερισμού.

Όταν με ρωτούν αν είμαι αισιόδοξη ή απαισιόδοξη για την ενασχόληση των νέων με τα κοινά απαντώ ότι είμαι συγκρατημένα αισιόδοξη φέρνοντας δύο παραδείγματα: Την κίνηση Occupy κατά της εξουσίας των χρηματαγορών και τραπεζών, αλλά και την αντίσταση κατά της συμφωνίας ACTA για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας.

Το πιστεύω βαθιά: Οι νέοι απορρίπτουν τους πολιτικούς, όχι όμως και την ίδια την πολιτική.

Εσείς, πρέπει να γίνετε οι γεννήτορες του καινούριου. Γιατί όποιος παραιτείται ή αποσύρεται αφήνει τον στίβο της πολιτικής στους ανάξιους και τους αμοραλιστές, ανέχεστε την άνοδο του φασισμού και του νεοναζισμού. Οφείλετε να μην αποτελείτε μία a politic κοινωνική ομάδα, να μην διστάζετε να υψώσετε τη φωνή σας.