Καταρχήν θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση και λυπάμαι που δεν μπορώ να είμαι παρούσα, καθώς από 5 έως 7 Ιουνίου λαμβάνει χώρα το Συνέδριο του κόμματός μου, της Δημοκρατικής Αριστεράς, για την Προεδρία του οποίου και έχω θέσει υποψηφιότητα.
Γυναίκα και πολιτική, λοιπόν: Με βάση στοιχεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών τον Ιανουάριο του 2015, το ποσοστό των γυναικών που εκλέγονται παγκοσμίως είναι μόλις 22% επί του συνόλου. Αναφορικά με την Ευρώπη: Με στοιχεία του Ιανουαρίου τρέχοντος, στις σκανδιναβικές χώρες η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση των γυναικών αγγίζει το 41,5%, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη μόλις το 23,8%. Χαρακτηριστικά, στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, μόλις λίγο πάνω από το 1/3 των βουλευτών είναι γυναίκες.
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός η μεγάλη πρόοδος που έχει συντελεστεί τα τελευταία 20 χρόνια, για την ακρίβεια ο διπλασιασμός του ποσοστού των γυναικών στα εθνικά κοινοβούλια. Όταν όμως αυτό μεταφράζεται μόλις στο 22% επί του συνόλου, έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε για να φτάσουμε στο επιθυμητό. Από το τοπικό ακόμη επίπεδο, έως αυτό της κεντρικής πολιτικής σκηνής, οι γυναίκες συναντούν πολλά εμπόδια, και στο να ηγηθούν αλλά ακόμη και στην πολιτική συμμετοχή τους. Ακόμη κι όταν το καταφέρνουν –και φέρνω ως παράδειγμα πρώτα τη χώρα μου, την Ελλάδα-, έρχονται αντιμέτωπες με πρακτικές, συμπεριφορές και στερεότυπα που κάθε άλλο παρά ίση μεταχείριση φανερώνουν. Ο υφέρπων σεξισμός, τόσο αποκρυσταλλωμένος και βαθιά ριζωμένος, φαντάζει ακόμη και σε γυναίκες ως νόρμα, δεχόμενές τον ως παγιωμένη κατάσταση, χωρίς αντίδραση και δημόσια καταγγελία. Και η ιστορία έχει δείξει πως αν οι γυναίκες δεν ξεπεράσουν όχι μόνο την αυτολογοκρισία τους, αλλά και αυτή ακόμη τη φοβία της αντίδρασης, μπορεί τα ποσοστά πολιτικής εκπροσώπησής τους να αυξάνονται ποσοτικά, αλλά πίσω από κλειστές πόρτες η κατ' ουσίαν ισότητα των φύλων, ποιοτική, πολιτική και συνεπώς βαθύτατα κοινωνική, παραμένει στόχος και όχι κατάκτηση.
Τα βήματα που έχουν συντελεστεί είναι σημαντικά, είναι μετρήσιμα, δεν είναι όμως αρκετά. Και δεν είναι μόνο η ποσοστιαία εκπροσώπηση που πρέπει να αυξηθεί.
Πρέπει όλες να βγούμε δημόσια απέναντι σε απαξιωτικές και σεξιστικές συμπεριφορές προς τις γυναίκες που ασχολούνται με την πολιτική. Οφείλουμε όλες να δείξουμε ακόμη περισσότερο δυναμισμό, ώστε οι κυβερνητικές θέσεις να γίνουν αναλογικότερα κατανεμημένες ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες. Είναι χρέος μας να παλέψουμε, όπως άλλωστε και στην αγορά εργασίας, για να ανατρέψουμε στερεότυπα και δομικά εμπόδια, αλλού περισσότερο και αλλού λιγότερο. Ο χώρος της πολιτικής είναι καθοριστικός και βαθύτατα συμβολικός για την ισότητα των φύλων, ποιοτική και όχι μόνο σε ποσοστά εκπροσώπησης. Ας διεκδικήσουμε, ακόμη πιο σθεναρά και θαρραλέα, πραγματική ισότητα, δε θα μας χαριστεί.
Κλείνοντας, εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου σας και εύχομαι η επόμενη συνάντηση να μας βρει πιο δυνατές και ακόμη πιο κοντά σε αυτό που διεκδικούμε.
