Ομιλία στο 4ο Συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς

Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Αγαπητές φίλες και φίλοι,

Το 4ο συνέδριό μας διεξάγεται σε συνθήκες κρίσιμες για τη χώρα, αλλά και το Κόμμα μας. Γι'αυτό πρέπει να αποδειχθεί χρήσιμο και για τις περαιτέρω πολιτικές εξελίξεις.
Κάναμε πολλά λάθη, αλλά το γενεσιουργό όλων ήταν το ότι χάσαμε το πολιτικό μας στίγμα και παρουσιάζαμε μια θολή εικόνα, την αίσθηση ότι πατάμε σε δύο βάρκες.
Με αν, λέει ο Μανώλης Αναγνωστάκης, ποίηση δεν γίνεται. Ταπεινά προσθέτω ότι με αν δεν γίνεται ούτε πολιτική.
Στις συνθήκες έντονης κοινωνικής, οικονομικής και πολιτισμικής κρίσης και με καταφανή την κυριαρχία του αποϊδεολογικοποιημένου και διχαστικού πολιτικού σκηνικού είναι αδήριτη ανάγκη η διατύπωση μιας ειλικρινούς και καθαρής πολιτικής πρότασης. Να γίνει σαφές στην ελληνική κοινωνία για ποιο πολιτικό σχέδιο δουλεύουμε και για μένα αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από την Αριστερά του 21ου αιώνα. Η Αριστερά, όπως και η χώρα, χρειάζεται ένα νέο αφήγημα.
Με πρωταρχικό σημείο την ευρωπαϊκή προοπτική. Όχι ως διατύπωση ευχής, αλλά ως πολιτική, που μαζί με δημοκρατικές και προοδευτικές ευρωπαϊκές δυνάμεις, διεκδικεί την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Με ενίσχυση του φεντεραλισμού και των ευρωπαϊκών θεσμών και μεταφορά δομών κρατικής εξουσίας σε υπερεθνικό επίπεδο.
Με τη διατύπωση και προώθηση σαρωτικών δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων, ιδιαίτερα στον δημόσιο τομέα και σε βασικούς πυλώνες στήριξης της προοπτικής της προοδευτικής ανασυγκρότησης της χώρας, όπως είναι η Παιδεία και η Υγεία.
Οι μεταρρυθμίσεις αυτές προϋποθέτουν σαφή ρήξη και σύγκρουση με τα συντηρητικά στρώματα των συντεχνιών του δημοσίου τομέα και των ελεύθερων επαγγελματιών, τα οποία ενεργοποιώντας αμυντικά αντανακλαστικά αντιδρούν σε οποιαδήποτε μεταρρυθμιστική προσπάθεια «θίγει» την κατεστημένη δύναμη και προνόμιά τους, που είναι βασικά στοιχεία της στρεβλής και ανασχετικής πορείας της χώρας και αποτελούν τη μεγάλη δεξαμενή πελατείας του φαύλου πολιτικού κατεστημένου, παραδοσιακού ή υπό διαμόρφωση.
Το κόμμα μας οφείλει να ενισχύσει τα ταυτοτικά του στοιχεία επιστρέφοντας στην Ιδρυτική του διακήρυξη: δημοκρατικός σοσιαλισμός – αριστερός ευρωπαϊσμός – μεταρρυθμιστική στρατηγική – οικολογική εγρήγορση, αξίες που παραμένουν αναγκαίες για την κοινωνική εξέλιξη και πρόοδο, σεβασμός και ενίσχυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επανακαθορισμός των σχέσεων κράτους Εκκλησίας, με στόχο τον οριστικό διαχωρισμό στη Συνταγματική Αναθεώρηση.

Ο δημοκρατικός σοσιαλισμός ως εναλλακτική λύση στο υπάρχον σύστημα που βαθαίνει τις ανισότητες και συγκεντρώνει τον πλούτο στα χέρια των λίγων ισχυρών. Ο αριστερός ευρωπαϊσμός ως η απάντηση για τον προοδευτικό ρόλο της Ευρώπης σε έναν αλληλεξαρτώμενο κόσμο. Η μεταρρυθμιστική στρατηγική ως προσήλωση στον δημοκρατικό δρόμο των προοδευτικών αλλαγών αλλά και ως συνεκτικό πρόγραμμα δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων.

Δεν μπορεί να υπάρξει Αριστερά χωρίς ουσιαστική συμπόρευση με τον χώρο της Οικολογίας. Η οικολογική εγρήγορση ως ανάγκη έναντι μιας ανεξέλεγκτης πορείας ποσοτικής ανάπτυξης και εντατικοποίησης, που απειλεί το περιβάλλον και τον δημόσιο χώρο. Πρόκειται για δύο ρεύματα ιδεών τα οποία είναι αλληλένδετα στην πορεία για κοινωνική δικαιοσύνη και βιώσιμη ανάπτυξη. Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι αυτός είναι ένας τομέας τον οποίο αμελήσαμε. Το πείραμα που επιχειρήσαμε και πέτυχε πέρσι στις Περιφερειακές εκλογές στην Αττική, με τη συμμετοχή όλων των ομάδων των Οικολόγων, πρέπει να συνεχιστεί και να ενισχυθεί.

Οι προγραμματικές θέσεις που διατυπώσαμε σε αυτή την πεντάχρονη πορεία έχουν πολύ μεγαλύτερη επίδραση από την εκλογική μας καταγραφή και συχνά όποιος επιδιώκει να επαγγελθεί θέσεις που να είναι ταυτόχρονα προοδευτικές αλλά και εφικτές. συναντιέται εξ αντικειμένου με τις θέσεις της ΔΗΜΑΡ.
Σε αυτή την πεντάχρονη πορεία κινηθήκαμε με γνώμονα το συμφέρον της χώρας, χωρίς πολιτική και κομματική ιδιοτέλεια. Κάναμε πολλά λάθη, όμως δεν προδώσαμε τις ιδέες μας.
Ήμασταν αυτοί που αναδείξαμε την ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης, χωρίς να καταφύγουμε σε απολίτικες απλουστεύσεις τύπου Μνημόνιο-αντιμνημόνιο και καταδείξαμε ότι οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να έχουν κοινωνικό πρόσημο.
Και είμαι ιδιαίτερα περήφανη, καθώς ήταν ένας από τους τομείς της κοινοβουλευτικής μου δουλειάς, που ήμασταν οι πρώτοι που σταθερά δημιουργήσαμε μέτωπο απέναντι στο μόρφωμα των νεοναζί.

Για να μπορέσουμε να προσφέρουμε θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε τις μεγάλες αδυναμίες που παρουσιάσαμε στα θέματα πολιτικού στίγματος και παρουσίας που οδήγησαν στην μεγάλη ήττα. Αλλιώς δεν υπάρχει ανανέωση, δεν αλλάζει τίποτα. Οφείλουμε να κάνουμε Τομή στη συνέχεια. Οφείλουμε να απαντήσουμε τώρα σε ερωτήματα που προβάλλουν αμείλικτα.
 Ισχυρή αριστερή και προοδευτική πολιτική ταυτότητα ή εξισορρόπηση μεταξύ της συντήρησης και της προόδου; Η διάσταση της αλλαγής με δημοκρατικό πρόσημο πρέπει να διαπερνά όλες τις πολιτικές μας. Όχι αμφισημίες.
 Συμμαχίες στη βάση των στόχων και όχι το αντίστροφο
 Κόμμα γενικών διακηρύξεων και εκθέσεων ιδεών ή συνδεδεμένο με συγκεκριμένων προτάσεων για τα ζητήματα που αφορούν στη ζωή και την καθημερινότητα των πολιτών;
 Μηδενιστική κριτική στις επιλογές του κόμματος και πολλαπλά ατομικά μηνύματα ή κόμμα που σέβεται τον εαυτό του και τους πολίτες διατυπώνοντας στοιχειωδώς ενιαίο μήνυμα ;
 Κόμμα παραδοσιακό ή ανανεωμένο στον πολιτικό λόγο, τις μορφές επικοινωνίας και με ουσιαστικό άνοιγμα στις νεώτερες ηλικίες.

• Η ταυτότητα της Δημοκρατικής Αριστεράς. Είναι ανάγκη να αναδεικνύουμε όχι μόνο τις προτάσεις μας για την οικονομία αλλά και τις αξίες και ιδέες που μας χαρακτηρίζουν και ξεχωρίζουν. α) Αντι - εθνικισμός, νέος διεθνισμός, ευρωπαϊσμός β) δημοκρατία εμβάθυνση γ) δικαιώματα, ισοτιμία, δ) ισότητα φύλων ε) κοινωνική δικαιοσύνη στ) υποστήριξη των δημοκρατικών προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, παντού και χωρίς στεγανά.

Πώς η ταυτότητα αυτή μας διακρίνει από τους άλλους; Και από το ΣΥΡΙΖΑ και από ΠΑΣΟΚ; Δεν ξεχνάμε ότι είμαστε δύναμη της Αριστεράς. Ανανεωτική, δημοκρατική, μεταρρυθμιστική, οικολογική και ευρωπαϊκή δύναμη. Δεν πρέπει να μπερδεύουμε τις ανάγκες της συγκυρίας και τις άμεσες πολιτικές προτάσεις με τα ζητήματα που έχουν σχέση με την ταυτότητα, την φυσιογνωμία μας. Ανήκουμε στην ανανεωτική και δημοκρατική αριστερά και όχι στην κομμουνιστική. Δεν είμαστε με τη σοσιαλδημοκρατία που συναινεί με τον νεοφιλελευθερισμό. Και επειδή τέτοια είναι η σοσιαλδημοκρατία στην Ελλάδα, δεν μπορώ να συμφωνήσω με την ιδέα της ομοσπονδίας με ΠΑΣΟΚ και ΚΙΔΗΣΟ. Θα θέλαμε στο μέλλον η ελληνική, όπως και η Ευρωπαική σοσιαλδημοκρατία να απεγκλωβιστεί από τους δεσμούς εξάρτησης που έχει με τη συντηρητική παράταξη.

Πρέπει να κάνουμε κριτική στο ΣΥΡΙΖΑ; Φυσικά και μάλιστα αυστηρή. Γιατί η κοινωνία οφείλει να είναι αυστηρή με την Αριστερά. Και εμείς αυτό το ζήσαμε στο πετσί μας.
Ξεκινώντας από τη συνεργασία με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, τα εθνολαϊκιστικά στοιχεία, τις αντιμεταρρυθμίσεις σε νευραλγικούς τομείς όπως η Παιδεία, το ότι δεν προωθεί μεταρρυθμίσεις οι οποίες είναι πάγια αιτήματα της Αριστεράς και παράλληλα δεν έχουν κανένα δημοσιονομικό αποτύπωμα, όπως η απλή αναλογική. Για τη διαπραγμάτευση; Είναι φανερό ότι οι προεκλογικές εκτιμήσεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι η Ευρώπη θα υποχωρήσει, αποδείχθηκαν λαθεμένες. Είναι υποχρεωμένος να προσγειωθεί στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Και αυτό είναι θετικό. Ταυτόχρονα, πόσο πολύς και πολύτιμος χρόνος χάθηκε, παίρνοντας μαζί την ευκαιρία επίτευξης μιας συνολικής συμφωνίας επί του φλέγοντος ζητήματος του χρέους, που θα επέφερε επιτέλους μια σταθερή βάση λειτουργίας του χώρας και κατ' επέκταση ένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης, αντί μιας μεταβατικής που όπως διαφαίνεται θα υπάρξει.
Ελπίζουμε ότι δεν θα πραγματοποιηθούν τα φημολογούμενα σενάρια εκλογών ή δημοψηφίσματος, που δε θα είναι τίποτε άλλο από αποποίηση ευθυνών, αντί της λήψης κρίσιμων αποφάσεων
Η κριτική μας προς την κυβέρνηση προφανώς δεν δικαιώνει την νεοφιλελεύθερη, αντιαναπτυξιακή και καταστροφική για την κοινωνία πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης.

Και τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, η ανησυχία που προκαλεί η νομιμοποίηση των εξωθεσμικών διεθυντηρίων κατ' αποκλειστικότητα συνομιλία και διαπραγμάτευση με το δίδυμο Μέρκελ-Ολάντ. Είμαστε σταθερά και αταλάντευτα υπέρ μιας ενωμένης Ευρώπης, χωρίς κράτη-οδηγούς. Πολιτικοποίηση δεν σημαίνει προνομιακή συζήτηση με διευθυντήρια αλλά συμμαχίες με κοινωνικά αντιπροσωπευτικές πολιτικές δυνάμεις και κυβερνήσεις με στόχο τη δημοκρατική αλλαγή στην Ευρώπη και την ανατροπή της κυρίαρχης μονεταριστικής πολιτικής της λιτότητας, της ευημερίας των αριθμών και όχι των ανθρώπων.

Οι συνεργασίες είναι στον σκληρό πυρήνα της πολιτικής της ανανεωτικής Αριστεράς, αλλά δεν μπορούν να είναι ποτέ αυτοσκοπός. Οφείλουν να υπηρετούν τις πολιτικές μας. Με αυτή την έννοια η θέση πως η ΔΗΜΑΡ δεν είναι δεδομένη για κανέναν, δεν αποσαφηνίζει τα πράγματα. Το σωστό είναι ότι η ΔΗΜΑΡ δεν συνεργάζεται με κανέναν αν δεν διασφαλίζεται το προοδευτικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα και οι αρχές μιας τέτοιας διακυβέρνησης. Και αυτό θα το κάνει από θέση πολιτικής αυτονομίας και με βάση ένα σαφές πολιτικό σχέδιο, χωρίς αμφιταλαντεύσεις μεταξύ των τάσεων του πολιτικού σκηνικού.
Είναι ανάγκη η Δημοκρατική Αριστερά να αναδειχθεί ως δύναμη των δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων.
Είμαστε η Αριστερά που υποστηρίζει την υγιή επιχειρηματικότητα και την ιδιωτική οικονομία χωρίς συμπλέγματα με τα αναγκαία πλαίσια διαφάνειας και ρυθμίσεων. Θέλουμε ένα κράτος ανταγωνιστικό προς τον ιδιωτικό Τομέα με στρατηγικό χαρακτήρα.

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Δεν περίμενα να δω την πορεία των εξελίξεων για να πειστώ ότι αξίζει να συνεχίσουμε. Δεν ταλαντεύτηκα ούτε στιγμή ότι η ΔΗΜΑΡ πρέπει να συνεχίσει. Και δεν συνδέω την ανάγκη για συνέχιση της πορείας της ΔΗΜΑΡ με το αν θα αναδειχθώ επικεφαλής. Η συνέχιση της παρουσίας της ΔΗΜΑΡ έχει τη σημασία της για τις ιδέες της, τις προγραμματικές της προτάσεις και το ανθρώπινο δυναμικό της. Για αυτό αξίζει να συνεχίσουμε. Ενωμένοι.
Δεν θέτω υποψηφιότητα ως πρόεδρος αλλά ως επικεφαλής μεταξύ ίσων. Δεν σας δείχνω με το δάκτυλο το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε, αλλά θέλω να λειτουργήσω ως επικεφαλής της συλλογικής και συντεταγμένης λειτουργίας μας. Της μόνης λειτουργίας που μπορεί να υπάρξει μετά την λήξη της προεδρίας Κουβέλη, του οποίου η συμβολή για την ύπαρξη του εγχειρήματος της Δημοκρατικής Αριστεράς υπήρξε καθοριστική και ιστορική.
Παρακολουθώ το διάλογο για συλλογική ηγεσία, αλλά δεν την συμμερίζομαι. Αντί συλλογικής ηγεσίας, σας προτείνω τη συλλογική λειτουργία.
Σε αυτό το πλαίσιο καλούμαστε να ακολουθήσουμε τον δύσκολο αλλά γοητευτικό δρόμο της ανασυγκρότησης του κόμματός μας. Δρόμος που έχει ως προϋπόθεση την ριζική αλλαγή στη λειτουργία και την οργάνωσή του. Με οριζόντια διασύνδεση των μελών και ουσιαστική ενεργή συμμετοχή τους στη διαμόρφωση της πολιτικής μας, μακριά από τις κατεστημένες λογικές κάθετης ιεραρχίας, που λειτουργούν μονόδρομα ως μηχανισμοί ελέγχου και μεταφοράς της πολιτικής των κομματικών ελίτ. Το όραμά μου είναι ένα κόμμα των μελών και όχι κόμμα επί των μελών. Ένα κόμμα που δεν θα λειτουργεί στη λογική τεχνοκρατικής πολιτικής των στελεχών που αντιλαμβάνονται την πολιτική λειτουργία σαν όχημα εξυπηρέτησης προσωπικών φιλοδοξιών και ανέλιξης, στελεχών που προσαρμόζουν το πολιτικό σχέδιο στις προσωπικές τους επιδιώξεις. Και τέλος, ένα κόμμα σε διαρκή διαδικασία όσμωσης και ανατροφοδότησης με την κοινωνία και τη δυναμική της,

Με αυτό το όραμα σας καλώ να συστρατευθούμε στην προσπάθεια ανασυγκρότησης του κόμματος με όρους αυτονομίας και πολιτικής ηθικής.

Οι ιδέες μας είναι αναγκαίες για τη χώρα. Δώστε μου δύναμη για να γυρίσουμε σελίδα όλοι μαζί.

Δώστε δύναμη στη Δημοκρατική Αριστερά. Είναι χρήσιμη για τη χώρα.

Ελάτε να γράψουμε μαζί πολλές νέες σελίδες στο βιβλίο της Ανανεωτικής Αριστεράς.

 

Operation garden