Για μια ακόμη φορά ανακαλούμε απόψε στη μνήμη μας τα γεγονότα του μαύρου Ιούλη του 1974. Γεγονότα που τραυμάτισαν τη δημοκρατία και ακρωτηρίασαν την ελευθερία. Το πραξικόπημα, που από κοινού οργάνωσαν η ΕΟΚΑ Β΄ και η Χούντα, αποτελεί ντροπή για την ιστορία του Ελληνισμού και τον πολιτισμό μας και έδωσε την πρόφαση στην Τουρκία, κατά παράβαση κάθε κανόνα του Διεθνούς Δικαίου, να εισβάλει στο νησί.
Η Πρωτοβουλία Έτος Κύπρου 2014, έχει ως στόχο της την ανάδειξη, μέσω μίας σειράς εκδηλώσεων και παρεμβάσεων, της ουσίας του Κυπριακού και τη δημιουργία ενός νέου διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης για το λαό της Κύπρου στο σύνολό του, ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους.
Τη Διακήρυξη έχουν ήδη υπογράψει δεκάδες προσωπικότητες του ευρύτερου πολιτικού φάσματος, του πνευματικού κόσμου, του χώρου της Αυτοδιοίκησης, στελέχη συνδικαλιστικών, φιλειρηνικών και άλλων κοινωνικών οργανώσεων, που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Έχει ήδη αγκαλιαστεί από πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις τόσο στην Τουρκία όσο και διεθνώς.
Έχει κατορθώσει να ενώσει, τόσο ανθρώπους που δραστηριοποιούνται δεκαετίες στο πλαίσιο της επικοινωνίας και της συμφιλίωσης των δύο κοινοτήτων, όσο και πολίτες που πρόσφατα συνειδητοποίησαν ότι ο δρόμος της ειρήνης περνά μόνο μέσα από τον δρόμο της ειρηνικής συνύπαρξης, της ανάδειξης των στοιχείων που ενώνουν τις δύο κοινότητες και της επίλυσης με πνεύμα σύνθεσης των όποιων αντιθέσεων δημιουργήθηκαν στην πορεία.
Πάντα με εντυπωσίαζε η φράση «Δεν ξεχνώ», τόσο χιλιοειπωμένη, χιλιογραμμένη και χιλιοακουσμένη και στις δύο γλώσσες. Ναι, η μνήμη είναι αναγκαία και πολύτιμη, όμως είναι ουσιαστική μόνο όταν χρησιμοποιείται ως οδηγός αποφυγής λαθών και όχι ως εργαλείο διατήρησης παθών που οδήγησαν στον όλεθρο.
Οι εξελίξεις στις συνομιλίες μας γεμίζουν χαρά, παρόλο που τα χρόνια που πέρασαν και που κατέστησαν το Κυπριακό ένα από τα πιο δυσεπίλυτα ζητήματα της Διεθνούς κοινότητας καθιστούν καχύποπτους και τους πλέον αισιόδοξους.
Σκόπευα να κλείσω το σημερινό χαιρετισμό μου αφιερώνοντας στον νεοκλεγέντα ηγέτη της τουρκοκυπριακής Κοινότητας, Μουσταφά Ακιντζί, το ποίημα της τ/κύπριας ποιήτριας Νεσιέ Γιασίν «Ποιο μισό;». Όμως η πραγματικότητα με πρόλαβε και με ξάφνιασε για μια φορά ευχάριστα. Σήμερα το πρωί, και για πρώτη φορά, ο τ/κύπριος ηγέτης παραδέχθηκε ότι επρόκειτο για πόλεμο με θύματα τους ε/κυπρίους. Παραδέχθηκε αυτό που δεν κουράστηκαν να επαναλαμβάνουν για 41 χρόνια σε όλα τα διεθνή φόρα οι ε/κύπριοι «ότι πρόκειται για πρόβλημα παράνομης εισβολής και κατοχής».
Ελπίζω η επόμενη συνάντησή μας να συμπέσει με τη διευθέτηση του εθνικού ζητήματος στο πνεύμα της τελικής πράξης του Ελσίνκι, με λύση δίκαιη και λειτουργική στο πλαίσιο μιας διζωνικής, δικοινοτικής Ομοσπονδίας που θα κατοχυρώνει μια διεθνή προσωπικότητα, μια αδιαίρετη κυριαρχία και μια ιθαγένεια.
