Ομιλία κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Διαρκή Επιτροπή Εθνικής 'Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων με θέμα: "Κύρωση του Μνημονίου Κατανόησης για τη δημιουργία Μικτής Επιτροπής Συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης των Ηνωμένων Αραβικών Εµιράτων"
Υπάρχει αμοιβαία διάθεση στενότερης συνεργασίας η οποία εκφράζεται μέσω μιας σειράς συμφωνιών όπως η Συμφωνία για Αεροπορικές Μεταφορές, το Μνημόνιο Κατανόησης για Πολιτικές Διαβουλεύσεις μεταξύ των δύο ΥΠΕΞ, η Συμφωνία για Αποφυγή Διπλής Φορολογίας και η Συμφωνία Στρατιωτικής Συνεργασίας. Έκφραση της ίδιας διάθεσης αποτελεί και η συμπλήρωση του συμβατικού πλαισίου μεταξύ των δύο μερών που θα οδηγήσει στην αναβάθμιση των πολιτικών, οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων των δύο πλευρών.
Το κύριο και σημαντικότερο πεδίο συνεργασίας είναι το οικονομικό. Η οικονομική συνεργασία με τα ΗΑΕ αναμένεται να ωφελήσει τα μέγιστα την χώρα μας.
Η χώρα μας ήταν από τις πρώτες χώρες που σύναψε διπλωματικές σχέσεις με τα Αραβικά Εμιράτα και ότι αυτή τη στιγμή οι συναλλαγές, οι οποίες υπάρχουν με αυτή τη χώρα, είναι πάρα πολύ μικρές.
Τα στατιστικά στοιχεία που αφορούν στις εμπορικές συναλλαγές δείχνουν ότι οι εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών της Ελλάδας, από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, μειώθηκαν περίπου 12%, ενώ οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά 23%. Και επίσης οι επενδύσεις στην Ελλάδα είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο Και βλέπουμε ότι η Ελλάδα δεν είναι στο χώρο των ενδιαφερόντων των Ηνωμένων αραβικών Εμιράτων. Η γραφειοκρατία και η παρωχημένη εφαρμογή της εμπορικής νομοθεσίας και των κανονισμών, βλάπτει το «modus operandi» των επιχειρηματικών συναλλαγών, ανάμεσα στις δύο πλευρές και ότι πρέπει να γίνει κάτι σε αυτόν τον τομέα και θεωρούμε εμείς, ότι αυτή η συμφωνία μπορεί να λειτουργήσει προς αυτήν την κατεύθυνση.
Όσον αφορά το επίπεδο οικονομικής συνεργασίας, ήδη από τις αρχές του 2012 γίνονται σημαντικά βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση, αν και απέχουμε ακόμα πολύ από την επίτευξη του επιθυμητού στόχου. Συγκεκριμένα, η δημιουργία του Επιχειρηματικού-Οικονομικού Forum που διοργανώνουν από κοινού οι κυβερνήσεις των δύο χωρών, κρίνεται θετική, αλλά όχι επαρκής. Η παρεχόμενη ενημέρωση για επενδυτικές ευκαιρίες και την εξωστρέφεια των επιχειρήσεων είναι σημαντική, αλλά θα πρέπει να ληφθούν περαιτέρω πρωτοβουλίες. Για αυτόν τον λόγο, πέρα από την δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών στο εσωτερικό της χώρας, θα πρέπει να μεριμνήσουμε για την στενότερη συνεργασία των δύο πλευρών.
Ένα δεύτερο σημείο στο οποίο θα πρέπει να εστιάσουμε, αναφορικά με την συνεργασία των δύο πλευρών, είναι η διευκόλυνση της κινητικότητας ανάμεσα στα δύο κράτη. Ένα βασικό εμπόδιο αποτελούν οι κανονισμοί και η εφαρμογή θεωρήσεων βίζα για την πραγματοποίηση επισκέψεων στην Ελλάδα. Οι κανονισμοί αποτελούν σοβαρό εμπόδιο για τους σημερινούς και δυνητικούς επιχειρηματίες και τις οικογένειές τους. Ως αποτέλεσμα, οι άραβες επενδυτές αναζητούν επενδυτικές ευκαιρίες στα Βαλκάνια και την Τουρκία παρά στην Ελλάδα, ακόμη και όταν γνωρίζουν τις στενές σχέσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια.
Αντιθέτως, τα ΗΑΕ δεν εφαρμόζουν κανενός είδους περιορισμό σε οιοδήποτε πολίτη ελληνικής ιθαγένειας. Ειδικότερα στην παρούσα περίπτωση, ένα σημαντικό μέρος του Ελληνικού εργατικού δυναμικού που απασχολείται στον κατασκευαστικό κλάδο, ένεκα κρίσης μετακινείται προς τα εμιράτα, λόγω των μεγαλύτερων ευκαιριών απασχόλησης στον συγκεκριμένο κλάδο, χωρίς να αντιμετωπίζει αντίστοιχα προβλήματα.
Στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας θα πρέπει, όμως, να συνυπολογίσουμε και κάποιες θεμελιώδεις κοινωνικές αξίες, όπως είναι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα ΗΑΕ.
Σε ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου του 2012, επισημάνθηκε η επιδείνωση της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα εμιράτα, παρά την έντονη άσκηση πίεσης των τελευταίων. Είναι η πρώτη φορά που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επισήμως σχολιάσει ζήτημα παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα ΗΑΕ. Το ΕΚ εξέφρασε την μεγάλη ανησυχία του για τις επιθέσεις, την καταστολή και τον εκφοβισμό εναντίον υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πολιτικών ακτιβιστών και των φορέων της κοινωνίας των πολιτών στο πλαίσιο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων που ασκούν ειρηνικά τα βασικά τους δικαιώματα της ελευθερίας της έκφρασης, της γνώμης, και του συνέρχεσθαι.
Επομένως, πέρα από το πλαίσιο οικονομικής συνεργασίας, η χώρα μας θα πρέπει να λειτουργήσει σαν εκπρόσωπος της ΕΕ και να προωθήσει το στρατηγικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφορικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα στην συγκεκριμένη περιοχή.
Ομιλία Μ. Γιαννακάκη με θέμα «Εξέταση της πρότασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών σχετικά με την κατασκευή, την παρουσίαση και την πώληση των προϊόντων καπνού"
Κύριε Πρόεδρε,
η πρόταση οδηγίας, την οποία συζητούμε σήμερα, σκοπό έχει να μειώσει τη χρήση του καπνού μέσω της μείωσης της ζήτησής του. Έγινε πολύ μεγάλη συζήτηση για την έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, όπου εκεί βλέπουμε ότι η πλειονότητα των ευρωπαίων πολιτών, συμπεριλαμβανομένων φυσικά και των καπνιστών, είναι υπέρ των μέτρων καταπολέμησης των προϊόντων του καπνού, άρα αυτό σημαίνει ότι μια οδηγία, η οποία πραγματικά θα στόχευε στον περιορισμό αυτών των προϊόντων, θα έβρισκε ένα πολύ πρόσφορο έδαφος στην Ε.Ε. και τη συναίνεση του μεγαλύτερου μέρους των πολιτών.
Από την άλλη πλευρά, όμως, ο καπνός είναι ένα γεωργικό προϊόν και ένα προϊόν, στη βάση του οποίου κινείται μια μεγάλη αλυσίδα παραγωγής. Κατά συνέπεια, θα πρέπει όποια ανάπτυξη στρατηγικών και σχεδίων δράσης να υπόκειται σε ένα γενικότερο σχεδιασμό, θεώρηση και οπτική.
Η συγκεκριμένη πρόταση οδηγίας που έχουμε μπροστά μας, παρουσιάζει μια σειρά από προβλήματα. Κατ' αρχήν, όπως πολύ σωστά επισημάνθηκε από τη σχετική γνωμοδότηση του Υπουργείου Υγείας, τίθεται ένα ζήτημα προσβολής της αρχής της αναλογικότητας. Ο αριθμός των αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην επιτροπή είναι υπερβολικά μεγάλος, γεγονός το οποίο αντίκειται και στην αρχή της επικουρικότητας, χωρίς να υπάρχει καμία αναφορά στα άρθρα που αφορούν σε ζητήματα υγείας.
Επίσης, πρέπει να εστιάσουμε και σε ένα άλλο σημείο ότι η παρούσα οδηγία, ουσιαστικά, θίγει τους κανόνες του ανταγωνισμού, χωρίς, μάλιστα, να επιτυγχάνει και το στόχο της, ο οποίος, όπως προανέφερα, είναι η μέριμνα για την υγεία των ευρωπαίων πολιτών. Συγκεκριμένα, η οριοθέτηση ελάχιστων διαστάσεων συνιστά στρέβλωση του ανταγωνισμού, αφού προϊόντα με σημαντικό μερίδιο στην παγκόσμια αγορά τίθεται εκτός της ευρωπαϊκής αγοράς. Επιπροσθέτως, η απαγόρευση κυκλοφορίας συναφών προϊόντων, επιτείνει το προαναφερθέν φαινόμενο.
Οι χώρες-μέλη που πλήττονται από τη συγκεκριμένη οδηγία, ανάμεσα σε οποίες είναι και η δική μας, θα υποστούν σημαντικές αρνητικές συνέπειες, όπως μείωση της παραγωγής και των εξαγωγών και αύξηση της ανεργίας, ανάλογα με το βαθμό που η αγορά καπνού επηρεάζει τα μακροοικονομικά τους μεγέθη.
Τέλος θα αναφερθώ στο λαθρεμπόριο. Υπήρχε η άποψη ότι στην Ελλάδα η τιμή των προϊόντων καπνού τηρείται σε χαμηλά επίπεδα, σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που εξηγούσε τη μεγάλη διεισδυτικότητα του καπνίσματος. Έτσι είχε κριθεί ότι μια μεγάλη φορολόγηση την τελευταία περίοδο θα μπορούσε να λειτουργήσει ανασταλτικά. Αυτό, όμως, όπως δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία, η οικονομική κρίση απενοχοποίησε το λαθρεμπόριο και λειτούργησε ανασταλτικά στον περιορισμό του καπνίσματος. Η αύξηση της διακίνησης λαθραίων τσιγάρων μεταφράζεται σε ετήσιο τζίρο 3,5 δισεκατομμυρίων ευρώ, με αποτέλεσμα να πλήττεται όλη η νόμιμη εφοδιαστική αλυσίδα, αλλά και το Δημόσιο, το οποίο στερείται σε ετήσια βάση φορολογικά έσοδα της τάξης των 400.000 ευρώ.
Εμείς, ως Δημοκρατική Αριστερά, έχουμε προτείνει μια σειρά μέτρων για την επίσπευση των ελέγχων, γιατί παρατηρείται ότι ο έλεγχος είναι εξαιρετικά ελλιπής και στα λιμάνια και στα τελωνεία, με αποτέλεσμα να χωλαίνει ο εντοπισμός. Μια επίσπευση των διαδικασιών θα μπορούσε να γίνει με προμήθεια συστημάτων ελέγχου φορτηγών και εμπορευμάτων και με ακτίνες Χ, για την κάλυψη ανίχνευσης των καπνικών προϊόντων.
Όταν αποφασίσαμε τον Ιούνη να συμμετάσχουμε στην τρικομματική κυβέρνηση εθνικής ευθύνης με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά, αυτοί που ψήφισαν υπέρ θεωρούσαν ότι το όλο εγχείρημα θα ήταν περίπατος στο πάρκο; Τι ήταν αυτό που τους έκανε να πιστεύουν ότι η ΝΔ θα πολιτευόταν με έναν διαφορετικό τρόπο απ' αυτόν των τελευταίων δεκαετιών ή ότι θα συνειδητοποιούσε ότι δεν κυβερνά μόνη της, αλλά μαζί με άλλους δύο εταίρους και θα έπρεπε να σέβεται τις διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της και να μην εξαπολύει κεραυνούς οι οποίοι δεν απορρέουν από καμία συμφωνία και καμία προγραμματική σύγκλιση;
Η περίοδος που διανύουμε είναι δυσκολότερη πολιτικά από την προηγούμενη. Με την καταβολή της δόσης, η χώρα φαίνεται να ξεπέρασε τον σκόπελο της χρεοκοπίας και να κούμπωσε την παραμονή της στη ζώνη του ευρώ. Όμως μπροστά μας ανοίγεται το πιο επώδυνο και παράλληλα το πιο ενδιαφέρον για εμάς κομμάτι: αυτό στο οποίο καλούμαστε να ξεδιπλώσουμε την πολιτική μας και να δείξουμε το διαφορετικό μας στίγμα, να δικαιολογήσουμε και να δικαιώσουμε την ύπαρξή μας σε αυτή την κυβέρνηση, οι αποφάσεις της οποίας συχνά μας φέρνουν σε πολιτική αμηχανία.
Καλούμεθα να παράξουμε πολιτική ελπίδας για τη χώρα, με προτάσεις ρεαλιστικές, με μεταρρυθμίσεις, που τόσο ανάγκη έχει ο τόπος με πρόσημο ουσιαστικά προοδευτικό που θα οδηγήσουν σε ανάπτυξη σε στοχευμένους τομείς. Οι πολίτες τώρα θα αρχίσουν να υφίστανται τις συνέπειες των αποφάσεων που απαιτούσε η καταβολή της δόσης και απαιτούν πολιτικές χειροπιαστής προοπτικής επανάκαμψης.
Είναι φανερό ότι καμία πολιτική δύναμη δεν φαίνεται ότι έχει ολοκληρωμένο σχέδιο ασφαλούς αναδιάταξης της οικονομίας.
Η Νέα Δημοκρατία είναι φανερό ότι προσπαθεί να αλλάξει την ατζέντα. Κλείνοντας το μάτι στο ακροδεξιό της ακροατήριο προβαίνει σε σειρά αντιλαϊκών, αντιδημοκρατικών αποφάσεων μακριά και έξω από τη δική μας οπτική: να θυμίσω την εγκύκλιο Αθανασίου για αναστολή εφαρμογής του νόμου για την ιθαγένεια και τις εξαγγελίες Σαμαρά για εκπόνηση νέου νομοσχεδίου στηριζόμενοι αμφότεροι σε διαρροές του Ανωτάτου Δικαστηρίου! Να παραθέσω τα παραδείγματα της επίταξης, ενώ ήταν εμφανές ότι υπήρχαν περιθώρια διαλόγου και εξεύρεσης συγκλίσεων και να καταλήξω στις ρετουσαρισμένες φωτογραφίες συλληφθέντων!
Μπορούμε να απεμπολήσουμε το σεβασμό στα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που βρίσκονταν ανέκαθεν στον σκληρό πυρήνα της πολιτικής της Ανανεωτικής Αριστεράς. Μπορούμε να στηρίζουμε Υπουργούς που πολιτεύονται με όρους άλλων, αλήστου μνήμης εποχών;
Γιατί βέβαια, ο ρόλος του δίκαιου κριτή δεν μας επιδαψιλεύει δάφνες. Σημασία έχει ο πολίτης να κατανοεί ότι συμμετέχουμε στη κυβέρνηση προτείνουμε, διαπραγματευόμαστε και τελικά βάζουμε το στίγμα μας σ 'αυτήν. Δεν ξύνουμε τα νύχια μας για να διαφωνήσουμε αλλά γιατί έχουμε συγκεκριμένη πρόταση με όρια ανοχής.
Τούτη την περίοδο η καθημερινή πολιτική κουζίνα θα κρίνει ακόμη και την πολιτική ύπαρξη του χώρου μας. Η σταθερότητα των ποσοστών μας μπορεί να αναγνωστεί και ως στασιμότητα. Ο πολιτικός ρεαλισμός αυτών που μας στηρίζουν δεν θα είναι στο διηνεκές.
Οι πολίτες που παρακολουθούν την ΔΗΜΑΡ απαιτούν να δουν: αποτελεσματικότητα στην προάσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων με θωράκιση των θεσμών, έλεγχο των διοικούντων κι απόδοση δικαιοσύνης, αποτελεσματικότητα στις επενδύσεις, οικολογικό ανασχεδιασμό της οικονομίας, δίκαιο φορολογικό σύστημα για αναδιανομή και όχι μόνο φοροσυλλεκτικό μηχανισμό, αποτύπωση της συλλογικής διαβούλευσης κόμματος και κοινωνίας.
Ενώ είμαστε το κόμμα της αριστεράς που έχει διαχρονικό, αταλάντευτο και παγιωμένο ευρωπαϊκό προσανατολισμό, απέχουμε από την ευρωπαϊκή και διεθνή σκηνή. Πρώτοι θα στέρξουμε να συνομολογήσουμε ότι η λύση δεν μπορεί, και πρέπει να είναι ευρωπαϊκή, αλλά πείτε μου σύντροφοι: ποιοι είναι οι ευρωπαίοι συνομιλητές μας; Με ποιους σχεδιάζουμε την επόμενη μέρα της Ενωμένης Ευρώπης; Με ποιους εκπονούμε το κοινό σχέδιο που θα ανατρέψει τις πολιτικές που οδήγησαν την Ευρώπη σε αδιέξοδο και θα οικοδομήσουμε τις νέες που θα φέρουν την ανάπτυξη και την ευημερία προς όφελος των ευρωπαϊκών λαών;
Με ποιο σχέδιο και ποιες θέσεις θα διεκδικήσουμε την ψήφο στις ευρωεκλογές, τον Ιούνιο του 2014; Και τελικά σε ποιο ευρωπαϊκό κόμμα θα συμμετάσχουμε;
Ξέρω ότι αυτή η απόφαση είναι απόφαση που πρέπει να πάρει το Συνέδριο. Όμως ο πολιτικός χρόνος είναι πυκνός και δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε. Νομίζω ότι άμεσα, η Κεντρική Επιτροπή πρέπει να προχωρήσει σε μία συντεταγμένη συζήτηση με αποκλειστικό θέμα το ευρωπαϊκό στίγμα του κόμματος και να παρθεί απόφαση, τουλάχιστον, να ενταχθούμε σε ένα ευρωπαϊκό πολιτικό κόμμα ως παρατηρητές.
Το ότι δεν έχουμε ως σχηματισμός ευρωβουλευτή, δεν είναι επαρκής δικαιολογία. Θυμίζω ότι ήδη συμμετέχουμε στην κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το να παραμένουμε στους μη εγγεγραμμένους, αδρανοποιεί τον εκπρόσωπό μας, αποδυναμώνει τη φωνή μας, θολώνει το ευρωπαϊκό μας στίγμα.
Η εμπειρία του δημοκρατικού Κόμματος της Ιταλίας δείχνει ότι ακόμα και αν δεν υπάρχουν οι ιδανικές συνθήκες, μπορούμε να τις δημιουργήσουμε: προκειμένου να ενταχθούν, απαίτησαν να μετονομαστεί το Σοσιαλιστικό Κόμμα σε προοδευτική Συμμαχία των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών.
Όλα τα παραπάνω πρέπει να ξεκινήσουν άμεσα. Δεν αρκεί η συνετή σκέψη. Η περίσταση απαιτεί κυρίως την εμπνευσμένη.
Ενίοτε εμφανιζόμαστε σαμαρικότεροι των νεοδημοκρατών. Θεωρώ ότι πρέπει να παράγουμε καθημερινά πολιτική, να διατυπώνουμε τη δική μας πολιτική πρόταση για να μην φαινόμαστε ως διαχειριστές της πολιτικής των άλλων. Πέρα από τις πρωτοβουλίες που αναλάβαμε πρόσφατα, πρέπει να απαιτήσουμε να συμμετάσχουμε πρακτικά στην παραγωγή της κυβερνητικής πολιτικής. Και σε αυτό, σίγουρα δεν βοηθά το να μας ενεχειρίζονται τα νομοσχέδια δύο ώρες πριν ανέβουν στη Διαύγεια. Πρέπει να έχουμε ρόλο, ουσιαστική και καθοριστική παρέμβαση στην εκπόνησή τους. Διαφορετικά, ο ρόλος μας θα περιοριστεί στις σκληρές, αλλά άδοξες μάχες, στις Επιτροπές και την Ολομέλεια.
Όποιος έχει αγκιστρωθεί στη συγκυρία και παραβλέπει την επόμενη μέρα, διαπράττει το ίδιο σφάλμα με αυτόν που σκέπτεται μόνο την επόμενη μέρα αδιαφορώντας για τη συγκυρία. Το στοίχημα της ανασυγκρότησης του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού οφείλει να είναι πάντα προτεραιότητά μας, στον πυρήνα των βημάτων που θα μας οδηγήσουν στην επόμενη μέρα παράλληλα με τη δυσκολία της συγκυρίας.
Αυτό απαιτεί και το μεγάλο ποσοστό των αναποφάσιστων όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις και πρέπει να δούμε πως αυτό θα γίνει με όρους κοινωνίας και όχι με όρους συμφωνιών κορυφής που θα εξυπηρετούν πρόσκαιρες εκλογικές ανάγκες, αμφίβολου αποτελέσματος και οι οποίες δεν θα εδράζονται σε κοινωνικά ζητούμενα.
Ομιλία στην κοινή συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και της ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων με θέμα την Εξέταση της πρότασης κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους.
Η οικονομική κρίση στην Ευρωζώνη σπρώχνει όλο και μεγαλύτερη μερίδα των πολιτών της στα πρόθυρα της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε στις 3 Δεκεμβρίου η Eurostat, πάνω από 24% του πληθυσμού της ΕΕ το 2011 βρισκόταν κάτω του ορίου της φτώχειας.
Επιπροσθέτως, σύμφωνα με την Επίτροπο της ΕΕ σε θέματα απασχόλησης "Περισσότερο από το 27% των παιδιών στην ΕΕ, βρίσκονται σε κίνδυνο από φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό ένα ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από αυτό του συνολικού πληθυσμού".
Ο μέσος όρος του δείκτη φτώχειας στην ΕΕ αυξήθηκε 1% σε σχέση με το 2010, όταν και ξεκίνησε το κοινοτικό πρόγραμμα «Ευρωπαϊκό έτος καταπολέμησης της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού». Θα πρέπει φυσικά να συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι ο μέσος όρος λειτουργεί παραπλανητικά. Στα στατιστικά στοιχεία της Eurostat εμφανίζονται αποτελέσματα τα οποία αφορούν, ως επί τω πλείστω, σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και σε άτομα τα οποία βρίσκονται επιβεβαιωμένα κάτω του ορίου της φτώχειας. Αν, όμως, συνυπολογίσουμε την μικρομεσαία τάξη, η οποία ομολογουμένως δεν βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και η οποία βρίσκεται οριακά άνω του εν λόγω ορίου, τότε δυστυχώς, θα διαπιστώσουμε πως η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη.
Όπως αναφέρεται και στην αιτιολογική έκθεση του κανονισμού, το προαναφερθέν πρόγραμμα για την καταπολέμηση της φτώχεια του 2010, συνολικού προϋπολογισμού € 26 εκατ., είχε ως στόχο την ανανέωση των πολιτικών δεσμεύσεων των κρατών μελών, στο να συμβάλλουν στην αναστροφή της αρνητικής αυτής τάσης. Ο σκοπός του παρόντος είναι να αναδιαρθρώσει το ισχύον πλαίσιο, δεσμεύοντας περίπου € 2,5 δισ. από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, διατιθέμενα από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, με προγραμματισμό επταετίας. Τα κράτη μέλη θα καταβάλλουν το 15% των δαπανών στα αντίστοιχα εθνικά προγράμματά τους, με το ταμείο της ΕΕ να καλύπτει το υπόλοιπο ποσό.
Το πρώτο σημείο που αξίζει να σταθούμε, είναι στην αιτία ανάληψης της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας. Αφενός, υπάρχει η επιδείνωση του οικονομικού κλίματος, με αύξηση της ανεργίας και μείωση της παραγωγής, αφετέρου η μετουσίωση του, έως σήμερα, ισχύοντος, προγράμματος υστερεί. Αναφορικά με την οικονομική παραγωγή και δη με την αγροτική, όπως διαφαίνεται και από την έκθεση της Επιτροπής η απόδοση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ), με τον χρονίως διαστρεβλωτικό χαρακτήρα, παρουσιάζεται αβέβαιη και μειούμενη. Επομένως, οι όποιες σχετικές προβλέψεις είναι κενές περιεχομένου και θα πρέπει να αναπροσαρμοστούν βάσει ενός ρυθμιστικού πλαισίου της ΚΑΠ, η αναδιαμόρφωση του οποίου βρίσκεται σε εξέλιξη.
Ένα δεύτερο, και ενδεχομένως πιο σημαντικό σημείο, αφορά στον προτεινόμενο τρόπο αντιμετώπισης της φτώχειας εκ μέρους της ΕΕ. Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία στοχεύει στο σύμπτωμα και σε καμία περίπτωση στην αιτία των συγκεκριμένων συνθηκών, μία παρατήρηση η οποία αναφέρθηκε και στο Σουηδικό Κοινοβούλιο.
Τα αυξημένα ποσοστά φτώχειας είναι αποτέλεσμα της πτώσης της εγχώριας παραγωγής και κατ'επέκταση της ανεργίας. Μία πολιτική η οποία στοχεύει στην κοινωνική συνοχή σε Ευρωπαϊκό επίπεδο θα έπρεπε να αφορά σε πιο δραστικούς παράγοντες, που εν δυνάμει λειτουργούν αντισταθμιστικά στις δυναμικές αποσάθρωσης.
Ο πιο δυναμικός παράγοντας ο οποίος μπορεί να αντιμετωπίσει τόσο την μειωμένη οικονομική δραστηριότητα, όσο και τις φυγόκεντρες κοινωνικές δυνάμεις, είναι η απασχόληση.
Μία κοινωνική πολιτική με μακροπρόθεσμους στόχους, οφείλει να στοχεύει στην αύξηση της απασχόλησης, ως αναπτυξιακό μέτρο, ως μέτρο μείωσης της φτώχειας, καθώς και ως μέτρο που θα εξισορροπήσει τις ανισότητες σε διακρατικό επίπεδο εντός ΕΕ.
Επιπλέον, τίθεται και ένα ηθικό ζήτημα αφού είναι σαφώς προτιμότερο για τους δικαιούχους του προγράμματος, η προσφορά εργασίας από οποιαδήποτε άλλη παροχή αφού κατά αυτόν τον τρόπο δεν θίγεται η αξιοπρέπειά τους.
Τα ανωτέρω, φυσικά, δεν έχουν σκοπό να κρίνουν τον σκοπό του εν θέματι κανονισμού αλλά να αναδείξουν τον ουσιαστικό τρόπο μείωσης της φτώχειας. Έναν στόχο που πρέπει να προωθήσουμε σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η συμβολή της προωθούμενης πολιτικής στην αντιμετώπιση της υλικής στέρησης των συμπολιτών μας είναι αδιαμφισβήτητη, αλλά πρέπει να λάβει χώρα σε ένα ευρύτερο συντονιστικό πλαίσιο και όχι αυτοτελώς.
Ευρύτερος συντονισμός θα πρέπει να υπάρξει, επίσης, και στον τρόπο που θα διαχειριστεί το εν λόγω πρόγραμμα η Ελληνική Πολιτεία.
Τόσο στο ερευνητικό κομμάτι για την εκπόνηση της Ελληνικής προτάσεως, η οποία θα εγκριθεί από την Επιτροπή για την αποδέσμευση των σχετικών κονδυλίων, όσο και στο διαχειριστικό κομμάτι και στους δειγματοληπτικούς ελέγχους, η προσπάθεια του Ελληνικού Κράτους θα πρέπει να συνεπικουρείται από ΜΚΟ ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου.
Η πολιτεία θα πρέπει να εκμεταλλευθεί την τεχνογνωσία και την εμπειρία των ΜΚΟ ούτως ώστε η απορρόφηση των κονδυλίων και η διανομή τους να είναι η καλύτερη δυνατή.
Τέλος, σκόπιμο είναι να διασαφηνισθεί εκ μέρους της Επιτροπής εάν τα συγκεκριμένα ποσά που διατίθενται για την υλοποίηση του προγράμματος, θα έχουν σαν συνέπεια την μείωση αντίστοιχων κονδυλίων από κάποιο άλλο πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου, ούτως ώστε να είναι δυνατή μία σύγκριση οφέλους μεταξύ των δύο προγραμμάτων.
Ομιλία βουλευτού Β Πειραιά Μαρίας Γιαννακάκη κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου «Οργάνωση και Λειτουργία Ιδρύματος Νεολαίας και Δια Βίου Μάθησης και Εθνικούς Οργανισμούς Πιστοποίησης προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού και άλλες διατάξεις»
Κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, καταρχήν θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι το παρόν νομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση στη Βουλή κινείται προς μια θετική κατεύθυνση, καθώς διαχέεται από το πνεύμα της ποιοτικής αναβάθμισης των λειτουργιών του δημοσίου και εν προκειμένω, θεμάτων που έχουν να κάνουν με την παιδεία.
Ειδικότερα η ρύθμιση της διά βίου μάθησης αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές πρωτοβουλίες, αφού επιφέρει μία σχετική εναρμόνιση με τα ευρωπαϊκά δεδομένα και μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά σε ένα ευρωπαϊκό σύστημα εκπαίδευσης. Παρ' όλα αυτά, σημαντικά επιμέρους ζητήματα του σχεδίου νόμου χρίζουν περαιτέρω διερεύνησης και αντιμετώπισης.
Τα επιμέρους θέματα που ρυθμίζονται από το παρόν νομοσχέδιο είναι πολλά και σημαντικά. Η συνένωση του Ινστιτούτου Νεολαίας και του Ινστιτούτου Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων σε ένα νέο ενιαίο θεσμό, όπως και η συγχώνευση του ΕΚΕΠΙΣ και του ΕΚΕΠ σε έναν επίσης νέο και ενιαίο θεσμό κρίνονται θετικά. Υπάρχει πλέον η δυνατότητα ενός ευρύτερου συντονισμού με σημαντικές συνέπειες μακροπρόθεσμα, αν και όπως αναφέραμε και στην Επιτροπή υπάρχουν κάποιες παρατηρήσεις οι οποίες ρυθμίζονται με τη σχετική τροπολογία που έχει κατατεθεί.
Αναφορικά με τη διευρυμένη μοριοδότηση της εισαγωγής αθλητών στα ΑΕΙ της χώρας, με την οποία συμφωνούμε, θα πρέπει να συμβαίνει με όρους που συνυπολογίζουν τη συνεπαγόμενη ενίσχυση του αθλητισμού και την ενδεχόμενη δημιουργία ανισότητας ανάμεσα στα παιδιά που μοριοδοτούνται και σ' αυτά που ακολουθούν την κανονική διαδικασία.
Η περίπτωση των μετεγγραφών θέτει μεγάλα ζητήματα, τα οποία δεν θα πρέπει να τα εξετάσουμε αυτοτελώς, αλλά υπό το πρίσμα των παρουσών συνθηκών. Συγκεκριμένα, το γεγονός ότι πολλές οικογένειες στερούνται οικονομικών πόρων δεν θα πρέπει να αποτελεί εμπόδιο στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση των παιδιών τους, ενώ παράλληλα θα πρέπει να διασφαλίζεται στο ελάχιστο η εύρυθμη λειτουργία των ΑΕΙ.
Συνεπώς, θα πρέπει να υπάρξουν αντικειμενικοί παράγοντες, κάτω από τους οποίους θα γίνεται επιτρεπτή η μεταγραφή, όπως παραδείγματος χάρη, το εργασιακό καθεστώς των γονέων και όχι μόνο η φορολογική δήλωση. Γιατί μπορεί μια οικογένεια να είχε ένα ποσό το 2010 ή το 2011 και αυτή τη στιγμή ο ένας ή δυστυχώς και οι δυο γονείς να έχουν χάσει την εργασία τους.
Από τη στιγμή που υπάρχει το πλαφόν του 10% στις μεταγραφές ανά τμήμα και το οποίο πρέπει να διατηρηθεί με την έννοια ότι διαφορετικά δεν διασφαλίζεται το εύρυθμο της λειτουργίας των τμημάτων, το να συζητάμε για το οικονομικό όριο που επιτρέπει σε μια οικογένεια να κάνει αίτηση για μεταγραφή, δεν ξέρω κατά πόσο έχει νόημα.
Θα ήθελα να σταθώ περισσότερο όμως στην τροπολογία αναφορικά με το ζήτημα της δυνατότητας πρόσληψης από το ελληνικό δημόσιο ιεροδιδασκάλων για τη διδασκαλία του Κορανίου.
Η Δημοκρατική Αριστερά είναι σταθερά προσηλωμένη στις αρχές εκείνες που διασφαλίζουν τις θρησκευτικές ελευθερίες όλων των Ελλήνων πολιτών αλλά και όλων των διαβιούντων στη χώρα μας σε όποιο θρήσκευμα ή δόγμα και αν ανήκουν, στο πλαίσιο ενός ανεξίθρησκου και κοσμικού κράτους.
Οι θέσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς όσον αφορά στο δημόσιο βίο βρίσκονται σταθερά στην απαίτηση για διαχωρισμό εκκλησίας και πολιτείας οπότε και η συγκεκριμένη τροπολογία εξετάζεται από μας υπ' αυτόν τον όρο.
Οι προτεινόμενες με τη σχετική τροπολογία τροποποιήσεις των άρθρων 36 έως 39 του ν. 3536/2007 έρχονται να αντιμετωπίσουν τα εξής δυο βασικά ζητήματα.
Κατ' αρχήν, αλλάζει η σύνθεση της επιτροπής επιλογής του άρθρου 38, η οποία πλέον αποτελείται από τον Μουφτή, ο οποίος αναλαμβάνει το ρόλο του προέδρου της επιτροπής, από έναν υπάλληλο του Υπουργείου Παιδείας, ένα μέλος ΔΕΠ ειδικευμένο στις ισλαμικές σπουδές και δυο έγκριτους μουσουλμάνους θεολόγους. Ο πρώτος ορίζεται από το Υπουργείο Παιδείας και ο δεύτερος από τον Μουφτή. Η νέα αυτή σύνθεση έρχεται να αντιμετωπίσει την προβληματική του προαναφερθέντος νόμου αναφορικά με την επιλογή ιεροδιδασκάλων για τη διδασκαλία του Κορανίου από μέλη μη μουσουλμάνους στο θρήσκευμα. Η αλλαγή αυτή, όμως, κρίνεται επιφανειακή, δεδομένου ότι εκ των τριών συμμετεχόντων μουσουλμάνων της επιτροπής ο Μουφτής διορίζεται από την πολιτεία, ενώ ο ένας μουσουλμάνος θεολόγος διορίζεται από τον Μουφτή, άρα, εμμέσως και αυτός από την πολιτεία.
Ένας τέτοιος θεσμός δεν δύναται να ελέγχεται από την ελληνική πολιτεία, ένας έλεγχος που είναι εμφανής και από τη διάρκεια των σχετικών συμβάσεων, οι οποίες δεν μπορούν να ξεπερνούν τους εννέα μήνες.
Προβλέπεται ότι οι συγκεκριμένοι ιεροδιδάσκαλοι πέραν της διδασκαλίας του Κορανίου στα τεμένη της Θράκης, θα μπορούν να διδάσκουν το Κοράνι και σε δημόσια σχολεία εκτός ωραρίου προγράμματος σπουδών, εφόσον εκδηλωθεί το ανάλογο ενδιαφέρον από την πλευρά των μαθητών. Η συγκεκριμένη ρύθμιση δημιουργεί απευθείας καθεστώς ανισότητας μεταξύ των επιλεγομένων ιεροδιδασκάλων και των λοιπών δασκάλων στα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Η επιλογή όσων θα διδάξουν το Κοράνιο θα πρέπει να γίνει με βάση το ισχύον νομικό πλαίσιο που εξασφαλίζει μια διαφανή και αξιοκρατική διαδικασία. Η αντικατάσταση των αντικειμενικών διαδικασιών, όπως προβλέπεται στον ΑΣΕΠ, με τη διάτρητη διαδικασία επιλογής από μια επιτροπή, δέσμια υποκειμενικών κριτηρίων, μας βρίσκει φυσικά αντίθετους. Η προτεινόμενη διαδικασία αντανακλά μια πολιτική νοοτροπία που ίσχυε σε όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης και την οποία έχουμε δεσμευθεί να αλλάξουμε.
Επιπροσθέτως, ο διάτρητος χαρακτήρας της διαδικασίας ενδέχεται να δημιουργήσει μια περιβάλλουσα δυσπιστία απέναντι στο θεσμό του ιεροδιδάσκαλου με αποτέλεσμα την απαξίωσή του.
Κατόπιν των ανωτέρω και σε ό,τι έχει να κάνει με τη συγκεκριμένη τροπολογία, είμαστε αντίθετοι τόσο στη συνολική φιλοσοφία που τη διέπει όσο και στις επιμέρους τροποποιήσεις.
Συνοψίζοντας, η τροπολογία έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις θέσεις μας. Αφ' ενός προωθείται μια νοοτροπία, την οποία προσπαθούμε σαν κράτος να αποβάλουμε δεδομένου του αδιαφανούς χαρακτήρα αυτής και αφ' ετέρου, όπως προανέφερα, η θέση μας για μη ανάμειξη της πολιτείας σε θέματα θρησκευτικής πίστης είναι πάγια. Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος επιβολής των προσώπων που θα διδάξουν το Ευαγγέλιο ή το Κοράνιο στους αντίστοιχους θρησκευτικούς χώρους από το κράτος. Η επιλογή αυτή πρέπει να είναι στην ευχέρεια των πιστών κάθε θρησκείας και σε κανέναν άλλον.
Σας ευχαριστώ.
