Συνεντεύξεις

Συνέντευξη στον Πάρι Καρβουνόπουλο

vlcsnap-2016-04-20-19h36m40s474

Συνέντευξη στο Βήμα

Ποιά θεωρείτε ότι πρέπει να είναι η πολιτική φυσιογνωμία της ΔΗΜΑΡ μετά το συνέδριο;

Το πολιτικό σχέδιο για το οποίο θα εργαστώ είναι η Αριστερά του 21ου αιώνα, μια Δημοκρατική Αριστερά που έχοντας ως εφαλτήριο την ιδρυτική της διακήρυξη, προσαρμοσμένη και επικαιροποιημένη στις υπάρχουσες συνθήκες, θα συνεισφέρει στη δημιουργία και εγκαθίδρυση μιας προοδευτικής, μεταρρυθμιστικής, μακρόπνοης αριστερής διακυβέρνησης της χώρας.
Το στίγμα μας, το πολιτικό μας σχέδιο για μένα δεν μπορεί να είναι άλλο από τη συνεργασία των αριστερών δυνάμεων, των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της πολιτικής οικολογίας και άλλων προοδευτικών ευρωπαϊστικών δυνάμεων, μακριά από κρατικίστικες τάσεις και ιδεοληπτικές προσεγγίσεις, στο πλαίσιο δημιουργίας μιας μακρόπνοης αριστερής προοδευτικής διακυβέρνησης, υπέρμαχοι προοδευτικών και αναπτυξιακών μεταρρυθμίσεων που θα αντιπαλεύονται τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό και θα γίνουν το θεμέλιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Είναι πολύ σημαντικό για μένα το κόμμα μας να πορευτεί εφεξής με ιδεολογική σαφήνεια και ομοιογένεια, χωρίς την πολυγλωσσία που τόσο πολύ μας στοίχισε στον παρελθόν, χωρίς αμφιταλαντεύσεις ανάμεσα σε διαφορετικές πολιτικές επιλογές και κατευθύνσεις, ανάλογα με τις τάσεις που επικρατούν στο πολιτικό σκηνικό.
Η Δημοκρατική Αριστερά, για να επιβιώσει και να γίνει ξανά ένας χώρος που έχει εκλογική απήχηση οφείλει να έχει θέσεις σαφείς, κατανοητές και ρεαλιστικές, που να τις επικοινωνεί ξεκάθαρα και χωρίς παρεκκλίσεις στον κόσμο.
Να αποδείξει πως η σύγχρονη αριστερά, ανθρωποκεντρική αλλά ταυτόχρονα και ρεαλιστική, χωρίς παρωχημένες ιδεοληψίες και ανέξοδους, εύηχους και «επαναστατικούς» βερμπαλισμούς, μακριά από μανιχαϊσμούς και πολιτικά οξύμωρα, έχει να συνεισφέρει στο πολιτικό σύστημα και τη χώρα, σήμερα πιο πολύ από ποτέ, πάντοτε όμως βρισκόμενη απέναντι στις δυνάμεις που έχουν ασπαστεί στρατηγικά ή ιδεολογικά τις πιο νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

 

Με το θέμα των συνεργασιών τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει; Η αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να προκαλέσει αλλαγή στάσης απο την πλευρά σας; Θεωρείτε ότι πρέπει να συνεχιστεί η προσπάθεια μιας μεγάλης κεντροαριστεράς ή εκτιμάτε ότι το εκλογικό σώμα έκανε στροφή προς τα αριστερά;

Θα ήταν λάθος και μάλιστα αδικαιολόγητα επαναληφθέν να μιλήσουμε για συνεργασίες a priori. Αυτά τα λάθη πληρώσαμε πολύ ακριβά στις δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις. Θέλω να τονίσω, όπως πολλάκις έχω πει δημόσια, πως δε μου αρέσει ο όρος «κεντροαριστερά». Δεν έχει καμία κοινωνική αναφορά στην Ελλάδα, δεν μπορεί να υπάρξει μόνο με συμφωνίες κορυφής.
Συνεπώς το σχέδιο «κεντροαριστερά», όπως αυτό αποτυπώνεται, δε με ενδιαφέρει. Η αλλαγή ηγεσίας, είτε στο ΠΑΣΟΚ είτε σε οποιοδήποτε κόμμα, δε φέρνει αυτόματα αλλαγή πλεύσης. Σημασία δεν έχουν οι επικεφαλής, αλλά οι πολιτικές στις οποίες ένα κόμμα συναινεί ή/και εφαρμόζει. Εμείς θα είμαστε ανοιχτοί σε πολιτικό διάλογο με δυνάμεις που είναι συμβατές με το πολιτικό σχέδιο που σας ανέφερα παραπάνω, το οποίο δεν περιλαμβάνει τη «μεγάλη κεντροαριστερά» που διάφοροι προσπαθούν να κατασκευάσουν πολιτικά, χωρίς να υφίσταται η κοινωνική απαίτηση για κάτι τέτοιο.
Τέλος, δε συμφωνώ με το ότι το εκλογικό σώμα έκανε αριστερή στροφή. Για μένα είναι σαφές πως οι πολίτες ψήφισαν απενοχοποιημένα ένα αριστερό κόμμα, διότι δεν υπήρχε καμία άλλη επιλογή πλέον. Δεν ήταν ούτε ιεδολογική στροφή, ούτε η ελληνική κοινωνία μετατοπίστηκε αριστερά σε ιδεολογικό επίπεδο. Ο κόσμος έψαχνε απεγνωσμένα αλλαγή πλεύσης, αλλαγή πολιτικής και ένα πολιτικό και κυρίως κυβερνητικό ανάχωμα μέσα στην κρίση, οι συνθήκες της οποίας έχουν φτάσει στο μη περαιτέρω.

 

Η ΔΗΜΑΡ συμμετείχε το 2012 στην κυβέρνηση. Έχοντας εκείνη την εμπειρία πως κρίνετε τη διαπραγματευτική τακτική της κυβέρνησης;

Κατ' αρχάς οφείλουμε να αναγνωρίσουμε πως είναι πολύ θετικό ότι η κυβέρνηση κατάφερε να πολιτικοποιήσει το ζήτημα της διαχείρισης του χρέους. Απεγκλώβισε τη διαπραγμάτευση από τα στενό και άτεγκτο οικονομικό πλαίσιο στο οποίο είχε παγιδευτεί και παραμείνει απλά να διαχειρίζεται η προηγούμενη, έβαλε στο τραπέζι των συνομιλιών την πολιτική, πέρα από τη λογιστική διαχείριση.
Πέραν αυτού όμως, χάθηκε πολύς και πολύτιμος χρόνος. Αρχικά επιχειρήθηκαν κάποια επικοινωνιακά σοκ εκ μέρους της κυβέρνησης, που όμως εν τέλει κατέληξαν πρακτικά σε ένα άτυπο μπρα ντε φερ μεταξύ ημών και των θεσμών και σε μια πολύ σημαντική απώλεια χρόνου ως προς την εξέλιξη της διαπραγμάτευσης, με αποτέλεσμα σήμερα να καταλήξουμε σε μια οικονομική ασφυξία άνευ προηγουμένου, με κάθε ημέρα να χαρακτηρίζεται ως κομμάτι ενός εκτυλισσόμενου διαπραγματευτικού θρίλερ που διαρκεί τέσσερις μήνες τώρα.
Η κυβέρνηση δεν κατέθεσε απτές, κοστολογημένες και σαφείς μεταρρυθμιστικές προτάσεις παρά μόνο πολύ πρόσφατα, δεν αναζήτησε πόρους ρευστότητας στη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη. Κάτι που μας στοιχίζει πολύ ακριβά στην παρούσα φάση που τα περιθώρια ως προς την αποπληρωμή δόσεων έχουν στενέψει όσο ποτέ και τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας για κάλυψη κοινωνικών αναγκών είναι στη γνωστή κατάσταση.
Μέσα στην πολιτική λύση που αναζήτησε η κυβέρνηση, όφειλε να έχει σχεδιάσει πολύ αρτιότερα και έγκαιρα πλάνο μεταρρυθμίσεων και συγκεκριμένων προτάσεων, ώστε να αναδεικνύονταν και να αντικρούονταν στοιχειοθετημένα και βάσιμα και οι ιδεοληπτικές νεοφιλελεύθερες προσεγγίσεις των εταίρων –που δεν μπορούμε να αρνηθούμε πως υπάρχουν- χωρίς να φτάσουμε σε αυτό το πολύ κρίσιμο σημείο.
Τέλος, η ευκαιρία που κυρίως χάθηκε μαζί με τον πολύτιμο χρόνο, είναι η εξεύρεση μιας συνολικής συμφωνίας ως προς το ζήτημα χρέος, καθώς πλέον οδηγούμαστε σε κάτι μεταβατικό. Σε κάθε περίπτωση και παρά την ένταση που καλλιεργείται δημόσια, οφείλουμε να περιμένουμε ένα καθαρογραμμένο κείμενο, με όλες τις παραμέτρους του, για να κρίνουμε συνολικά τους χειρισμούς της κυβέρνησης και κατά πόσο αυτό θα ανταποκρίνεται στο ζητούμενο του «έντιμου» συμβιβασμού.

 

Αν έπρεπε να κάνετε έναν απολογισμό, ποιες λάθος αποφάσεις καταλογίζετε στην προηγούμενη ηγεσία και ποιες προσυπογράφετε;

Κατά την περίοδο της τρικομματικής, δόθηκε η εντύπωση πως αποχωρήσαμε λόγω του «μαύρου» στην ΕΡΤ, ενώ στην πραγματικότητα αυτό ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Η προγραμματική συμφωνία στην οποία είχαμε προβεί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην ουσία κατέστη κενό γράμμα, κάτι για το οποίο όμως δε μεριμνήσαμε καθόλου να αναδείξουμε στον κόσμο που μας εμπιστεύτηκε με την ψήφο του. Κυρίως όμως, δε θα κουραστώ να λέω πως η αποχώρησή μας συντελέστηκε πολύ αργά, καθώς έπρεπε κατ΄ εμέ να είχαμε αποχωρήσει από τον Απρίλιο του '13, με το πρωτοφανές της παρεμπόδισης υποβολής του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου του κ. Ρουπακιώτη, από τον Μπαλτάκο και των συν αυτώ.
Κάναμε σφάλματα και όλοι επιμεριζόμαστε τις ευθύνες που μας αναλογούν για την πορεία του κόμματος, ο Πρόεδρος, η ηγετική ομάδα, τα μέλη της πρώην κοινοβουλευτικής ομάδας, μέρος της οποίας ήμουν κι εγώ και φυσικά ο οποιοσδήποτε μπορεί να ανατρέξει στις απόψεις και την κριτική που ανέπτυξε ο καθένας από εμάς στα συλλογικά μας όργανα, σε όλη την πορεία μας μέχρι σήμερα.
Η Δημοκρατική Αριστερά εμφανίστηκε στα μάτια του κόσμου να κοιτάζει μια δεξιά και μια αριστερά, να προσπαθεί να πατήσει σε δυο βάρκες, και αυτό το πλήρωσε πολύ ακριβά σε μια περίοδο που ο κόσμος αναζητούσε ξεκάθαρα πολιτικά μηνύματα.
Αναζητήσαμε συνεργασίες με άλλους χώρους, χωρίς να έχουμε εμείς οι ίδιοι καθορίσει σαφώς και ρητά το ποιοι είμαστε και για ποιο πολιτικό σχέδιο δουλεύουμε, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μας απαξιώσει και να μας θεωρήσει παρακολούθημα άλλων, κάτι που οδήγησε και στα μεγάλα διαδοχικά πλήγματα των τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων.
Τέλος, όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η Δημοκρατική Αριστερά ήταν καταλύτης για την αλλαγή στην πολιτική κατάσταση της χώρας. Με την απόφαση που ελήφθη μέσω των συλλογικών μας οργάνων να μη συναινέσουμε στην εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, συμβάλαμε καθοριστικά σε αυτό που η ελληνική κοινωνία αποζητούσε, την αλλαγή πολιτικής σελίδας του τόπου σε μια περίοδο που η υπάρχουσα κατάσταση και διαχείριση δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Και αυτό το πράξαμε με όλο το πολιτικό κόστος που αποκομίσαμε, χωρίς να προτάξουμε μικροκομματικά οφέλη και, αν θέλετε, την ίδια την πολιτική μας επιβίωση, μπροστά σε αυτό που θεωρήσαμε ότι η χώρα χρειαζόταν και η εκλογική αναμέτρηση που ακολούθησε, απέδειξε.

 

blue

Συνέντευξη στην εφημερίδα "Γνώμη" της Ηπείρου

Κύρια Γιαννακάκη, διεκδικείτε την προεδρία της Δημοκρατικής Αριστεράς. Γιατί πιστεύετε ότι πρέπει να υπάρχει στον πολιτικό χάρτη ένα κόμμα που σχεδόν εξαϋλώθηκε στις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου και διεκδικείτε να είστε αρχηγός σε αυτό. Πιστεύετε υπάρχουν τα περιθώρια να επανέλθει δυναμικά στο πολιτικό προσκήνιο;

Οι ιδέες της ανανεωτικής αριστεράς όπως εξελίχθηκαν από τη Δημοκρατική Αριστερά στις σύγχρονες συνθήκες, οι προγραμματικές προτάσεις του κόμματός μας για την έξοδο από την κρίση και την ανασυγκρότηση της χώρας είναι χρήσιμες όσο ποτέ στην ελληνική κοινωνία.
Πιστεύουμε πως αξίζει να συνεχίσουμε, γι΄ αυτό άλλωστε και είμαστε ακόμη εδώ. Θα προσπαθήσουμε να επανακτήσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου, κι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με ενότητα και οριστική αποσαφήνιση του πολιτικού σχεδίου για το οποίο το κόμμα εργάζεται, προκειμένου να είναι χρήσιμο στην κοινωνία και το πολιτικό σύστημα.
Αναφορικά με την υποψηφιότητά μου, ως ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Αριστεράς, ως άνθρωπος που δεν πολιτεύεται με τη Δημοκρατική Αριστερά, αλλά που είναι Δημοκρατική Αριστερά και επειδή δε θεωρώ τα κόμματα σημαίες ευκαιρίες, θεωρώ ότι σήμερα περισσότερο παρά ποτέ οφείλω να βάλω πλάτη στο κόμμα μου, σε αυτή τη δυσμενή γι΄ αυτό συγκυρία.

 

Τελικά γιατί η ΔΗΜΑΡ έχασε τις δυνάμεις της. Και ποιος ευθύνεται γι' αυτό; Εσείς αισθάνεστε ότι έχετε κάποια ευθύνη;

Οι μεγάλες διαφορές θέσεων μεταξύ των στελεχών του κόμματος και η διαρκής προβολή τους στα ΜΜΕ και η εν γένει απώλεια του πολιτικού μας στίγματος, οδήγησε τον κόσμο να αποσύρει την εμπιστοσύνη του προς εμάς. Δώσαμε την εντύπωση πως πατούσαμε σε δύο βάρκες, πως κοιτούσαμε και δεξιά και αριστερά, σε μια περίοδο που η κοινωνία αναζητούσε σαφή προτάγματα. Σφάλμα μας επίσης, το οποίο πληρώσαμε πολύ ακριβά, είναι πως δεν κάναμε γνωστές στην κοινωνία τις ρεαλιστικές και προοδευτικές προτάσεις και πρωτοβουλίες μας επί τρικομματικής, με αποτέλεσμα να μη γίνει ποτέ ευρέως γνωστή η προσπάθειά μας να εμποδίσουμε την εφαρμογή επώδυνων κοινωνικών μέτρων και να συνεισφέρουμε με προοδευτικό πρόσημο, παρά τη μικρή μας εκλογική επιρροή. Προσωπικά, ουκ ολίγες φορές έχω δηλώσει δημόσια, πως ορθά αποχωρήσαμε από την συγκυβέρνηση, αλλά οφείλαμε να το είχαμε πράξει νωρίτερα, από τον Απρίλη του '13, όταν για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση, νομοσχέδιο υπουργού –αναφέρομαι στο αντιρατσιστικό και τον κ. Ρουπακιώτη- δεν έφτασε ποτέ στη βουλή για ψήφιση, ελέω Μπαλτάκου και των συν αυτώ.
Όλοι στο κόμμα φέρουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν γι΄ αυτήν την απίσχνανση, ο Πρόεδρος, η ηγετική ομάδα, τα μέλη της πρώην κοινοβουλευτικής ομάδας, μέρος της οποίας ήμουν κι εγώ και φυσικά ο οποιοσδήποτε μπορεί να ανατρέξει στις απόψεις και την κριτική που ανέπτυξε ο καθένας από εμάς στα συλλογικά μας όργανα, σε όλη την πορεία μας μέχρι σήμερα.

 

Είχαν υπάρξει προεκλογικά συζητήσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ, τι έγινε και ναυάγησε;

Βρισκόμασταν σε προχωρημένο στάδιο διαλόγου για προεκλογική σύμπραξη με τον ΣΥΡΙΖΑ. Όπως πολλάκις όμως έχει πει και ο πρόεδρος Φώτης Κουβέλης, δεν κατέστη εφικτό αυτές οι συζητήσεις να καταλήξουν σε κοινή εκλογική κάθοδο, λόγω του ότι δεν υπήρξε ο απαραίτητος πολιτικός χρόνος για να βρεθούν οι ανάλογες συγκλίσεις σε καίρια ζητήματα. Η ΔΗΜΑΡ, ως αυτόνομη πολιτική παρουσία και με τις θέσεις της, δεν μπορούσε να δεχθεί ως προαπαιτούμενο το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ως είχε, και συνεπώς δε βρέθηκε κοινός τόπος και αρκετός χρόνος για την απαραίτητη διαβούλευση μέχρι τις εκλογές.

 

Τι πιστεύετε ότι περιμένει ο κόσμος της ΔΗΜΑΡ στο συνέδριο του Ιουνίου;

Προχωράμε σε ένα συνέδριο, στο οποίο πρέπει να καθορίσουμε το δικό μας πολιτικό στίγμα και να προσπαθήσουμε να ανασυγκροτηθούμε οργανωτικά επί πολιτικών θέσεων και βάσεων. Είναι ένα συνέδριο, στο οποίο θα τεθεί και θέμα ηγεσίας μετά την απόφαση του Φώτη Κουβέλη να μη θέσει υποψηφιότητα εκ νέου. Όμως, θα αδικούσαμε και το συνέδριο και τα μέλη της ΔΗΜΑΡ, αν εξαντλούνταν σε μια μονομαχία δύο, μέχρι στιγμής βέβαια, υποψηφιοτήτων. Δεν πρέπει να μιλάμε για πρόσωπα, δεν ανήκει στην παράδοση της αριστεράς, πρέπει να μιλήσουμε επί πολιτικών. Ο καθένας από εμάς να δείξει πάνω σε ποιο πολιτικό σχέδιο δουλεύει, ποιες είναι οι πολιτικές του θέσεις, βάσει των οποίων θα ανασυγκροτηθεί η Δημοκρατική Αριστερά.

 

Ας περάσουμε σε κάποια άλλα θέματα.
Ποιο ήταν το μήνυμα των εκλογών; Ρήξη με τους δανειστές ή συμβιβασμός;

Για εμάς είναι σαφές πως η ελληνική κοινωνία ψήφισε υπέρ της αλλαγής πολιτικής της χώρας στο θέμα της διαχείρισης του χρέους, αλλά εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου και της ευρωζώνης. Οι πολίτες ψήφισαν ένα αριστερό κόμμα αλλά παράλληλα μη δίνοντάς του κυβερνητική αυτονομία, έστειλαν το μήνυμα πως οι μέχρι τότε ασκούμενες πολιτικές δεν ήταν δυνατόν να συνεχιστούν σε μια κοινωνία που δεν άντεχε άλλο και επέλεξε αλλαγή πλεύσης και αναζήτηση ενός έντιμου συμβιβασμού με τους εταίρους, με αναπτυξιακά και προοδευτικά στοιχεία, δίνοντας τέλος στα οριζόντια, άδικα και αντικοινωνικά μέτρα που εφαρμόζονταν από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

 

Η όποια συμφωνία της κυβέρνησης πρέπει να τεθεί σε δημοψήφισμα ή μήπως οι εκλογές θα αποτελούσαν μια πιο καθαρή λύση;

Η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία δεν είναι ούτε αντικείμενο φόβου ούτε κάτι που πρέπει να ξορκίζουμε, όμως παρόλα αυτά, για να οδηγηθεί μια χώρα σε εκλογές σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα από τις προηγούμενες, πρέπει να υπάρχει ένα σαφές κυβερνητικό αδιέξοδο. Αναφορικά δε με το δημοψήφισμα, δεν πρέπει να αποτελέσει υπεκφυγή της κυβέρνησης, η οποία εξελέγη για να κυβερνήσει και να λάβει δύσκολες αποφάσεις.
Στην παρούσα φάση έχουμε μόνο ενδείξεις του τι η επικείμενη –με βάση με τα επίσημα δηλούμενα της κυβέρνησης- συμφωνία θα περιέχει, συνεπώς θεωρώ πως χρειάζεται να περιμένουμε ώστε να δούμε κατά ποσον ο συμβιβασμός που φέρεται να προκύπτει είναι «έντιμος» και να τοποθετηθούμε κατόπιν.

 

Στηρίζετε την κυβέρνηση και σε πoιο πλαίσιο;

Στηρίζουμε την κυβέρνηση στο πλαίσιο της προσπάθειάς της να κλείσει τη συμφωνία με έναν έντιμο τρόπο, όσο το δυνατό γρηγορότερα. Η κυβέρνηση κάνει πολύ καλά που δεν υποχωρεί στο θέμα της απελευθέρωσης των συλλογικών συμβάσεων, των ομαδικών απολύσεων, στη μείωση μισθών και συντάξεων. Χαιρετίζουμε τον νόμο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Ως ΔΗΜΑΡ, θυμίζω ότι δεν είχαμε ψηφίσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα τον Οκτώβριο του 2012, παρότι ήμασταν στην κυβέρνηση, γιατί ακριβώς θα οδηγούσε σε περαιτέρω αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων. Ωστόσο, δεν έχουν προχωρήσει άλλα ζητήματα τα οποία αποτελούν πάγια αιτήματα της αριστεράς και μάλιστα χωρίς δημοσιονομικό αποτύπωμα, όπως το ότι δεν έχει ανοίξει ο διάλογος για τον διαχωρισμό κράτους - εκκλησίας ή για την απλή αναλογική. Παρόλα αυτά πρέπει να αναγνωρίσουμε πως το ενδιαφέρον της κυβέρνησης είναι προς το παρόν στραμμένο στις διαπραγματεύσεις.

 

Η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες πώς σας φαίνεται;

Ως μία δυσάρεστη έκπληξη. Η συνεργασία αυτή, επίσης, προφανώς και δεν προέκυψε τη νύχτα των εκλογών, προφανώς υπήρχαν από πριν συζητήσεις και η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για κυβερνητική συμμαχία με τους Ανεξάρτητους Έλληνες ήταν στρατηγική και όχι συγκυριακή, έστω δεχόμενοι πως το βλέμμα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν στραμμένο στη δημιουργία ενός σφόδρα «αντιμνημονιακού» μετώπου, εν όψει της επικείμενης διαπραγμάτευσης. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες όμως είναι ένα κόμμα βαθιά συντηρητικό και με εθνικιστικές ιδέες, που σίγουρα δεν έχει καμία θέση σε μια κυβέρνηση που θέλει να λέγεται αριστερή.

 

Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει ένα αριστερό κόμμα ή έχει μετεξελιχθεί ως κόμμα εξουσίας;

Το τι είσαι δεν ταυτίζεται με το τι δηλώνεις, αλλά με το τι πολιτικές ασκείς. Ας μη θυμηθούμε και άλλα κόμματα που στις ιδρυτικές τους αρχές μιλούσαν για σοσιαλισμό και κατέληξαν να είναι καταλύτες άσκησης των πιο νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και κάθε κόμμα, προφανώς δεν μπορεί να αποφύγει μια μετεξέλιξή του με την ανάληψη της εξουσίας. Θεωρώ πως ο κόσμος θα είναι πολύ πιο σκληρός κριτής με ένα αριστερό κόμμα να κυβερνά και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει πολύ σύντομα να αποφασίσει αν και τι αριστερά θέλει να είναι και πώς αυτό θα αποτυπωθεί στο κυβερνητικό του έργο, κυρίως αφού ξεπεραστεί ο σκόπελος αναζήτησης συμφωνίας με τους εταίρους και έρθει η ώρα να ασκηθεί η κυβερνητική πολιτική χωρίς τη μεγάλη αυτή εκκρεμότητα. Ο λαϊκισμός που ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά χρησιμοποίησε και που τα αποτελέσματά του και στο εσωτερικό του, αλλά και στην κοινωνία, καλείται τώρα να διαχειριστεί, σίγουρα δεν έχει καμια θέση σε κόμμα που θέλει να λέγεται αριστερό. Αριστερή, επίσης, δε θεωρείται σε καμιά περίπτωση η υποδοχή λειψάνων με τιμές αρχηγού κράτους, ούτε οι Προτάσεις Νομοθετικού Περιεχομένου, ούτε φυσικά το να επιλέγεται ως κυβερνητικός εταίρος ένα κόμμα όπως οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.

 

Ποια θα είναι η πρώτη σας κίνηση την επόμενη ημέρα, εάν εκλεγείτε στη θέση της προέδρου της ΔΗΜΑΡ;

Θα εργαστώ για να κάνουμε σαφές προς την κοινωνία, μέσω του καθορισμού του πολιτικού στίγματος και της απαραίτητης οργανωτικής ανασυγκρότησης του κόμματος με άμεσο άνοιγμα στον κόσμο και με καθαρές κοινωνικές αναφορές, για ποιο σχέδιο δουλεύουμε. Το οποίο για μένα δεν είναι άλλο από τη συνεργασία των αριστερών, των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού και άλλων προοδευτικών ευρωπαϊστικών δυνάμεων, μακριά από κρατικίστικες τάσεις και ιδεοληπτικές προσεγγίσεις, στο πλαίσιο δημιουργίας μιας μακρόπνοης αριστερής προοδευτικής διακυβέρνησης. Πρέπει να αναδείξουμε πως είμαστε η Αριστερά του 21ου αιώνα, με ιδεολογική σαφήνεια και ενότητα, με αδιαπραγμάτευτο ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Με αυτές άλλωστε τις σκέψεις και ως ιδρυτικό μέλος του κόμματος, κατέθεσα την υποψηφιότητά μου στα όργανα εν όψει του Συνεδρίου μας, το οποίο θα διεξαχθεί 5, 6 και 7 Ιουνίου.

 

Έχετε αγωνιστεί ιδιαίτερα- και μέσα από την κοινοβουλευτική σας θητεία σε Ελλάδα και Συμβούλιο της Ευρώπης, αλλά και ως Γενική Εισηγήτρια κατά του ρατσισμού και της Ξενοφοβίας- για την ισότητα των δύο φύλλων, το κράτος δικαίου και τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θεωρείτε ότι οι αξίες αυτές έχουν ενσωματωθεί, σήμερα στις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Σίγουρα η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα δεν είναι η Ευρώπη των ονείρων μας, η Ευρώπη των λαών και της αλληλεγγύης, αυτή που ονειρεύτηκαν οι μεγάλοι οραματιστές της. Το έλλειμμα δημοκρατίας, τα φαινόμενα αποθεσμοποίησης, η συγκέντρωση εξουσίας σε Διευθυντήρια και η υιοθέτηση των πλέον συντηρητικών πολιτικών έχουν μετατρέψει την Ευρώπη σε ένα κλαμπ ισχυρών. Παράλληλα, σε Βορρά και Νότο έχει αρχίσει να αναδύεται ένας ιδιότυπος εθνικισμός που μας πηγαίνει πίσω στις αρχές του 20ου αιώνα και προμηνύει δεινά για την Ευρωπαϊκή Ήπειρο.
Όμως, η Ευρώπη είναι το κοινό μας σπίτι και οφείλουμε μέσα από τη συμμετοχή μας σε αυτή, αναζητώντας συμμαχίες και προτάσσοντας τις πολιτικές έναντι της οικονομίας να της ξαναδώσουμε το νόημα και την αίγλη της προς όφελος των ευρωπαϊκών λαών.

 

orthia new - Copy

Συνέντευξη στην εφημερίδα "Ελευθερία" της Λάρισας

-Πόσο «ελκυστική» για έναν πολιτικό είναι η θέση του προέδρου σε ένα κόμμα, που τα εκλογικά ποσοστά και τα στοιχεία των δημοσκοπήσεων, είναι πολύ χαμηλότερα, σε σχέση με το πριν;

Ως άνθρωπος που δεν πολιτεύεται με τη Δημοκρατική Αριστερά, αλλά είναι Δημοκρατική Αριστερά και που δε βλέπει τα κόμματα ως σημαίες ευκαιρίας και οχήματα προσωπικών επιδιώξεων και φιλοδοξιών, θεωρώ πως είναι χρέος μου να βάλω πλάτη στο κόμμα που με ανέδειξε, περισσότερο τώρα παρά ποτέ, στην πολύ δυσμενή γι' αυτό συγκυρία.
Η ερώτησή σας, όπως τη διατυπώνετε και εισάγοντας το στοιχείο της «ελκυστικότητας», δεν έχει συνάφεια με τη δική μου αντίληψη των πραγμάτων. Απεναντίας, θεωρώ υποχρέωσή μου προς τις συντρόφισσες και τους συντρόφους μου να δηλώσω παρούσα σε αυτή τη δύσκολη και κρίσιμη φάση που διανύει το κόμμα μας, με το σύνολο των απόψεών μου, όπως το έκανα άλλωστε σε όχι και τόσο «χαλεπούς» καιρούς.

 

-Ποια είναι τα σημεία στην πολιτική του κόμματος, που πρέπει να αλλάξουν και προς ποια κατεύθυνση ή μήπως πρέπει να γίνει κάτι πιο ριζοσπαστικό, δεδομένου και του «παρελθόντος» με συμμετοχή και στην τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ- ΔΗΜΑΡ;

Το κόμμα μας κλήθηκε να σηκώσει κατά την περίοδο της τρικομματικής κυβέρνησης ευθύνες δυσανάλογα μεγάλες σε σχέση με τη μικρή εκλογική του επιρροή και την πολύ κρίσιμη καμπή που βρισκόταν η χώρα. Παρόλα αυτά, κάναμε σφάλματα και όλοι επιμεριζόμαστε τις ευθύνες που μας αναλογούν για την πορεία του κόμματος, ο Πρόεδρος, η ηγετική ομάδα, τα μέλη της πρώην κοινοβουλευτικής ομάδας, μέρος της οποίας ήμουν κι εγώ και φυσικά ο οποιοσδήποτε μπορεί να ανατρέξει στις απόψεις και την κριτική που ανέπτυξε ο καθένας από εμάς στα συλλογικά μας όργανα, σε όλη την πορεία μας μέχρι σήμερα.
Η Δημοκρατική Αριστερά χρειάζεται γενναία και θαρραλέα ανασυγκρότηση στην οργάνωσή της. Υφίσταται επιτακτική ανάγκη να επανέλθει στις αρχές της ιδρυτικής της διακήρυξης. Αυτή τη φορά χωρίς να ταλανιζόμαστε από εσωκομματική πολυγλωσσία και αμφισημίες, χωρίς να προσπαθούμε να πατήσουμε σε δυο βάρκες κοιτάζοντας και δεξιά και αριστερά, αλλά με ιδεολογική ενότητα και ομοιογένεια, με πολιτική σαφήνεια και δίνοντας ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς την κοινωνία για το πολιτικό μας στίγμα.
Πρέπει να κάνουμε σαφές στον κόσμο για ποιο πολιτικό σχέδιο δουλεύουμε, το οποίο για μένα δεν μπορεί να είναι άλλο από τη συνεργασία των αριστερών δυνάμεων, των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της πολιτικής οικολογίας και άλλων προοδευτικών ευρωπαϊστικών δυνάμεων, μακριά από κρατικίστικες τάσεις και ιδεοληπτικές προσεγγίσεις, στο πλαίσιο δημιουργίας μιας μακρόπνοης αριστερής προοδευτικής διακυβέρνησης. Πρέπει να αναδείξουμε πως είμαστε η Αριστερά του 21ου αιώνα, με αταλάντευτο ευρωπαϊκό προσανατολισμό, υπέρμαχοι προοδευτικών και αναπτυξιακών μεταρρυθμίσεων που θα αντιπαλεύονται τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό και θα γίνουν το θεμέλιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

 

-Με στραμμένη την προσοχή των πολιτών, στο καθημερινό «θρίλερ», για τις εξελίξεις των διαπραγματεύσεων με την Ε. Ε., κατά πόσο οι συνεδριακές διαδικασίες στη ΔΗΜΑΡ και το πολιτικό στίγμα που θα δώσουν, αυτή τη χρονική στιγμή, θα τύχουν της προσοχής των πολιτών;

Αφενός η Δημοκρατική Αριστερά δέχθηκε ένα συντριπτικό εκλογικό πλήγμα και αφετέρου οι πολίτες αυτήν την περίοδο έχουν στραμμένη την προσοχή τους στο φλέγον για τη χώρα θέμα της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με τους εταίρους, τα αποτελέσματα της οποίας άλλωστε θα βιώσουμε στην καθημερινότητά μας. Παρόλα αυτά, βρίσκομαι πολύ κοντά σε αυτό που έχει πει ο πρόεδρος Φώτης Κουβέλης, ότι ηττήθηκε το κόμμα μας και όχι οι ιδέες μας. Οι ιδέες της ανανεωτικής αριστεράς όπως εξελίχθηκαν από τη Δημοκρατική Αριστερά, ειδικά τώρα, στην Ελλάδα της κρίσης και της αδήριτης ανάγκης προοδευτικών μεταρρυθμίσεων, είναι χρήσιμες όσο ποτέ για την ελληνική κοινωνία και ένα σεβαστό κομμάτι πολιτών παρακολουθεί τις εξελίξεις στον χώρο, ακόμη κι αν δε μετέχει ενεργά.
Είναι όμως εξίσου καθοριστικό, υπαρξιακής σημασίας, αν θέλετε, για το κόμμα μας, αυτό το συνέδριο να αποτελέσει ένα σημείο επανεκκίνησης. Οφείλουμε αυτοί που συνεχίζουμε στη Δημοκρατική Αριστερά –και θεωρούμε πως αξίζει να συνεχίσουμε, γι' αυτό άλλωστε και είμαστε ακόμη εδώ- να τοποθετηθούμε πολύ ειλικρινά και ανοιχτά επί πολιτικών θέσεων, χωρίς κρυφές ατζέντες, να πάρουμε μια πολύ συγκεκριμένη απόφαση ως προς το πολιτικό μας στίγμα και τι μήνυμα θα εκπέμψουμε στον κόσμο αναφορικά με το πολιτικό μας σχέδιο.
Τούτου λεχθέντος -όχι για να υπεραμυνθώ μια φαινομενική εσωστρέφεια-, θέλω να τονίσω τον απαραίτητο συλλογικό και ατομικό αναστοχασμό που πρέπει κάθε ένας από εμάς στη Δημοκρατική Αριστερά να κάνει, ώστε να αποκρυσταλλωθεί σε ένα πολύ συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο και να μας βρει στο τέλος του συνεδρίου όλους ενωμένους. Αν προκύψει αυτό, και θέλω να πιστεύω πως θα προκύψει, τότε μόνο θα είμαστε προετοιμασμένοι να απευθυνθούμε με αποτελεσματικότητα προς τους πολίτες, να αναζητήσουμε κοινωνικές αναφορές και να επιτύχουμε εκ νέου την απόκτηση όχι μόνο ιδεολογικής, αλλά και εκλογικής απήχησης.

 

-Πώς σχολιάζετε τους χειρισμούς της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις και τι θα πρέπει να γίνει από δω και πέρα;

Η κυβέρνηση αναμφισβήτητα έχει επιτύχει στο να πολιτικοποιήσει το ζήτημα του χρέους και κατάφερε να απεγκλωβιστεί από το στενό οικονομικό πλαίσιο μέσα στο οποίο η προηγούμενη είχε μείνει να το διαχειρίζεται. Πράττει πολύ ορθά που δεν υποχωρεί στο θέμα της απελευθέρωσης των συλλογικών συμβάσεων, των ομαδικών απολύσεων, στη μείωση μισθών και συντάξεων. Άλλωστε και ως Δημοκρατική Αριστερά, θυμίζω ότι δεν είχαμε ψηφίσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα τον Οκτώβριο του 2012, παρότι ήμασταν τότε στην κυβέρνηση, γιατί ακριβώς θα οδηγούσε σε περαιτέρω αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων.
Δεδομένης της οικονομικής ασφυξίας στην πραγματική οικονομία, που έχει φτάσει σε πρωτοφανές σημείο, είναι επιτακτική η ανάγκη να επέλθει συμφωνία άμεσα, κάτι που μάλλον διαφαίνεται πλέον κοντά.
Παρόλα αυτά, με τις αποφάσεις της 20ής Φλεβάρη δε ρυθμίστηκε το άμεσο πρόβλημα της ρευστότητας και χάθηκε ήδη πολύς και πολύτιμος χρόνος, κάτι που παραδέχονται άλλωστε και αρμοδίως μέλη της κυβέρνησης. Γεγονός που όπως φαίνεται μάλλον θα μας οδηγήσει σε μια συμφωνία – γέφυρα και όχι στο ευκταίο για μας αποτέλεσμα, δηλαδή μια συνολική και οριστική ρύθμιση του ζητήματος διαχείριση του χρέους, πάνω στην οποία θα ερχόταν να «κουμπώσει» ένα αναπτυξιακό πακέτο συνοδευόμενο από τις αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις προοδευτικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα. Διαφαινόμενη κατάληξη όμως, για την οποία δε φέρει ευθύνη μόνον η κυβέρνηση και οι χειρισμοί της, αλλά σε σεβαστό βαθμό και οι εταίροι, υπεραμυνόμενοι νεοφιλελεύθερες ιδεοληπτικές προσεγγίσεις και πρακτικές.
Απομένει να δούμε το κείμενο της όποιας συμφωνίας και τα μέτρα εφαρμογής που θα το συνοδεύουν.
Είμαι παρόλα αυτά κατηγορηματικά αντίθετη με αυτούς που διατυπώνουν θέση πριν το ζήτημα κλείσει τυπικά και οριστικά, πριν δούμε ένα καθαρογραμμένο κείμενο προς ψήφιση στη βουλή, πριν μπορέσουμε να διαβάσουμε και να εξετάσουμε ακριβείς λεπτομέρειες και παραμέτρους, πριν να έχουμε πλήρη εικόνα αναφορικά με το πλαίσιο στο οποίο κινείται και κατά πόσον ο συμβιβασμός που θα επέλθει θα είναι «έντιμος».

 

Giannakaki

Συνέντευξη για το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων

Κα Γιαννακάκη για ποιούς λόγους αποφασίσατε να καταθέσετε υποψηφιότητα για την ηγεσία της ΔΗΜΑΡ, στο επικείμενο συνέδριο του κόμματος;

Ως άνθρωπος που δεν πολιτεύεται με τη Δημοκρατική Αριστερά αλλά που είναι Δημοκρατική Αριστερά και που δε βλέπει τα κόμματα ως σημαίες ευκαιρίας και οχήματα προσωπικών φιλοδοξιών, θεωρώ ότι σήμερα, περισσότερο παρά ποτέ, οφείλω να βάλω πλάτη στο κόμμα μου, στην παρούσα δυσμενή γι΄ αυτό συγκυρία.
Θεωρώ πως μια δυνατή, σαφής και ενωμένη Δημοκρατική Αριστερά, με ιδεολογική ομοιογένεια, προϊόν συναινέσεων και όχι γραφειοκρατικών και μηχανιστικών διαδικασιών, είναι χρήσιμη στην ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα όσο ποτέ. Με αυτές τις σκέψεις και ως ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Αριστεράς κατέθεσα την υποψηφιότητά μου στην κρίση των συνέδρων.

 

Είναι γνωστό ότι η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην τριμερή κυβέρνηση με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και η αποχώρησή της δίχασαν τα στελέχη του κόμματος με αποτέλεσμα τη συρρίκνωσή της. Ποιό είναι το δικό σας συμπέρασμα;

Η Δημοκρατική Αριστερά ταλανίστηκε από μεγάλη εσωκομματική ανομοιογένεια, με στελέχη της κατά καιρούς να εκφράζουν θέσεις στα ΜΜΕ που δε συνέπιπταν με αυτές του κόμματος. Αυτό καταδεικνύει την εν γένει έλλειψη σαφούς πολιτικού στίγματος κατά την περίοδο που αναφέρετε και την εσωκομματική ανομοιογένεια που ταλάνισε το κόμμα. Η Δημοκρατική Αριστερά εμφανίστηκε στα μάτια του κόσμου να κοιτάζει μια δεξιά και μια αριστερά, να προσπαθεί να πατήσει σε δυο βάρκες, και αυτό το πλήρωσε πολύ ακριβά σε μια περίοδο που ο κόσμος αναζητούσε ξεκάθαρα πολιτικά μηνύματα. Σφάλμα μας επίσης είναι, πως δεν κάναμε γνωστές στην κοινωνία τις ρεαλιστικές και προοδευτικές προτάσεις και πρωτοβουλίες μας επί τρικομματικής, με αποτέλεσμα να μη γίνει ποτέ ευρέως γνωστή η προσπάθειά μας να εμποδίσουμε την εφαρμογή επώδυνων κοινωνικών μέτρων και να συνεισφέρουμε με προοδευτικό πρόσημο, παρά τη μικρή μας εκλογική επιρροή. Προσωπικά, ουκ ολίγες φορές έχω δηλώσει δημόσια, πως ορθά αποχωρήσαμε από την συγκυβέρνηση, αλλά οφείλαμε να το είχαμε πράξει νωρίτερα, από τον Απρίλη του '13, όταν για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση, νομοσχέδιο υπουργού -αναφέρομαι στο αντιρατσιστικό και τον κ. Ρουπακιώτη- δεν έφτασε ποτέ στη βουλή για ψήφιση, ελέω Μπαλτάκου και των συν αυτώ. Θεωρώ πως η αλλαγή της στάσης του κόσμου μπορεί να έρθει μόνο αν κάνουμε σαφέστατο και ξεκάθαρο το πολιτικό μας στίγμα, για ποιο πολιτικό σχέδιο δουλεύουμε, και αυτό θα μπορέσει να συντελεστεί μόνον με εσωκομματική ενότητα και ιδεολογική ομοιογένεια.

 

Πως φαντάζεστε τη ΔΗΜΑΡ στις σημερινές πολιτικές συνθήκες; Ποιό θα πρέπει να είναι το πολιτικό της στίγμα και ποιά η κατεύθυνση που θα πρέπει να ακολουθήσει;

Είμαστε η Αριστερά του 21ου αιώνα, με αδιαπραγμάτευτο ευρωπαϊκό προσανατολισμό, για μια Ευρώπη όπως πρώτη η Ανανεωτική Αριστερά οραματίστηκε. Το στίγμα μας, το πολιτικό μας σχέδιο για μένα δεν μπορεί να είναι άλλο από τη συνεργασία των αριστερών, των δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού και άλλων προοδευτικών ευρωπαϊστικών δυνάμεων, μακριά από κρατικίστικες τάσεις και ιδεοληπτικές προσεγγίσεις, στο πλαίσιο δημιουργίας μιας μακρόπνοης αριστερής προοδευτικής διακυβέρνησης, υπέρμαχοι προοδευτικών και αναπτυξιακών μεταρρυθμίσεων που θα αντιπαλεύονται τον άκρατο νεοφιλελευθερισμό και θα γίνουν το θεμέλιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

 

Ποια είναι η εκτίμησή σας για τους χειρισμούς της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και τη διαπραγμάτευση που εξελίσσεται και ποιες πολιτικές πρωτοβουλίες θεωρείτε αναγκαίες για να ξεπεραστεί η κρίση;

Η κυβέρνηση κάνει πολύ καλά που δεν υποχωρεί στο θέμα της απελευθέρωσης των συλλογικών συμβάσεων, των ομαδικών απολύσεων, στη μείωση μισθών και συντάξεων. Χαιρετίζουμε τον νόμο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Ως ΔΗΜΑΡ, θυμίζω ότι δεν είχαμε ψηφίσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα τον Οκτώβριο του 2012, παρότι ήμασταν στην κυβέρνηση, γιατί ακριβώς θα οδηγούσε σε περαιτέρω αποσάρθρωση των εργασιακών σχέσεων. Είναι πλέον όμως επιτακτική η ανάγκη να επέλθει μια συμφωνία με τους εταίρους, χωρίς να χαθεί άλλος χρόνος. Θεωρώ πως, όπως άλλωστε διαφαίνεται, θα μπορούμε να κρίνουμε σύντομα κάποια πράγματα, το κατά πόσον ο συμβιβασμός θα είναι «έντιμος», τι χαρακτήρα θα έχουν οι μεταρρυθμίσεις και τα μέτρα που θα τον συνοδεύουν. Αναμένουμε, συνεπώς, να αξιολογήσουμε συνολικά τους χειρισμούς και το αποτέλεσμα.Παρόλα αυτά, και για να μην κρυβόμαστε πίσω από τις λέξεις και από κατασκευασμένα νοήματα, η κρίση έφερε το μνημόνιο και όχι το μνημόνιο την κρίση. Πρέπει να υπάρξει ένα σαφές πλαίσιο μεταρρυθμίσεων προοδευτικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα που να θέσει τα θεμέλια της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, διότι η χώρα αυτή τη στιγμή δεν παράγει.

 

Θα στηρίζατε την κυβέρνηση και με ποιές προϋποθέσεις;

Στηρίζουμε την κυβέρνηση στο πλαίσιο της προσπάθειάς της να κλείσει τη συμφωνία με έναν έντιμο τρόπο, όσο το δυνατό γρηγορότερα και στο πλαίσιο που ανέφερα στην προηγούμενη απάντησή μου. Αναφορικά με ό,τι δεν έχει να κάνει με τη διαπραγμάτευση, ωστόσο, δεν έχουν προχωρήσει άλλα ζητήματα τα οποία αποτελούν πάγια αιτήματα της αριστεράς και μάλιστα χωρίς δημοσιονομικό αποτύπωμα, όπως το ότι δεν έχει ανοίξει ο διάλογος για τον διαχωρισμό κράτους - εκκλησίας ή για την απλή αναλογική. Δε στηρίζουμε Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που καμιά σχέση δεν έχουν με τη λογική μιας αριστερής κυβέρνησης. Δε στηρίζουμε την ικανοποίηση συντεχνιακών απαιτήσεων και τη συντηρητική διατήρηση πρακτικών που η αριστερά διαχρονικά αντιμαχόταν. Αναφορικά με αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αποφασίσει αν και τι αριστερή διακυβέρνηση θέλει να ασκήσει. Φυσικά, επιπρόσθετα με τα παραπάνω, ανάγλυφη είναι και η παρουσία των Ανεξαρτήτων Ελλήνων στο κυβερνητικό σχήμα, ενός κόμματος βαθιά συντηρητικού και με εθνικιστικές ιδέες, κάτι που αποτέλεσε επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Βλέπετε εκλογές ή συμφωνείτε με όσους ζητούν δημοψήφισμα;

Για να υπάρξουν εκλογές πρέπει να έχει προκύψει ένα αξεπέραστο κυβερνητικό αδιέξοδο, το οποίο επί του παρόντος δε διαφαίνεται, παρά και τις αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου, ας μην υποτιμούμε πόσο ισχυρή συγκολλητική ουσία είναι η εξουσία. Θεωρώ, εξάλλου, πως το μήνυμα των εκλογών του Γενάρη ήταν σαφές προς όλους, και αφορούσε σε αλλαγή πολιτικής και τακτικής διαπραγμάτευσης αναφορικά με τη διαχείριση του χρέους, και όχι ρήξη με τους εταίρους, που θα μας πήγαινε σε άλλες ατραπούς. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να υπεκφεύγει αφήνοντας υπόνοιες για διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Παρότι είμαι της άποψης πως δεν πρέπει να ξορκίζουμε την προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία, η κυβέρνηση εξελέγη για να κυβερνήσει, για να λάβει δύσκολες αποφάσεις και το μήνυμα των εκλογών ήταν ξεκάθαρο ως προς το πλαίσιο που μπορεί να κινηθεί.

 

orthia new

Copyright © 2012. www.mariayannakaki.gr | Όλα τα νέα σήμερα newspolis.gr | Designed by Shape5.com

Η επίσημη ιστοσελίδα της Μαρίας Γιαννακάκη | υποψηφιοι, Αττική, περιφέρεια, Παρέμβαση, για την Αττική, Β' Πειραιά, Κορυδαλλός, Κερατσίνι, Νίκαια, Δραπετσώνα, Αγ. Ιωάννης, Ρέντης, Πέραμα, Πειραιάς, Ανθρώπινα, δικαιώματα, LGBT, ισότητα, Εξωτερική, πολιτική, Εθνική Άμυνα, Τουρκία, Κύπρος, Κυπριακό, Ευρωπαϊκή, Ένωση, ομοφυλόφιλοι, Ρομά