Ενώ η χώρα προσπαθεί να ανταποκριθεί στις αυξημένες προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές και με τη δίκη της Χρυσής Αυγής σε εξέλιξη, δεν λείπουν οι ακραίες φωνές που διακηρύσσουν τη βία και το μίσος. Όλοι θυμόμαστε τις ακραίες αντιδράσεις όταν ξεκίνησε το πρόγραμμα για την ένταξη των προσφυγοπαίδων στην εκπαίδευση. Τα πρόσφατα περιστατικά ρατσιστικής βίας στη Λέσβο. Κανείς δεν ξεχνά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και του Σαχτζάτ Λουκμάν, τις επιθέσεις κατά των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και των Αιγύπτιων αλιεργατών και όλα τα ρατσιστικά εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί τα τελευταία χρόνια.
Σε μια μαθητική εκδήλωση για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου που γιορτάζουμε με περηφάνια το ΟΧΙ των Ελλήνων στο φασισμό και τον ναζισμό, ημέρα μνήμης για τους παλιούς, διδαχής και έμπνευσης για τους νέους, θα έπρεπε να εξυμνείται η αξία του ανθρώπου και της δημοκρατίας. Πραγματικά απορώ πώς ο Δήμος Ελληνικού επέτρεψε τη συμμετοχή μιας τέτοιας ομάδας στη μαθητική παρέλαση. Ακροδεξιά στοιχεία όχι απλώς δεν έχουν θέση σε μια τέτοια εκδήλωση, αλλά αποτελούν το ζωντανό παράδειγμα ότι ο αγώνας κατά του ναζισμού και του φασισμού που διακηρύσσουν το μίσος, τη βία και το ρατσισμό δεν σταματά ποτέ. Με τις τόσες ακροδεξιές φωνές που υψώνονται στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο, ο αγώνας των Ελλήνων το '40 είναι πιο επίκαιρος από ποτέ. Αν μη τι άλλο λοιπόν, ας μην προσβάλλουμε την μνήμη αυτών που αγωνίστηκαν τότε και ας διδάξουμε στα παιδιά μας την αγάπη για τον άνθρωπο και την αξία της δημοκρατίας. Αυτά είναι τα ιδανικά του έπους του '40. Μην τα ξεχνάμε.