Ενημέρωση Αρθρογραφία "Πριν να είναι πολύ αργά" - άρθρο στην ιστοσελίδα tvxs.gr
Εμβρόντητοι παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες το τσουνάμι ρατσιστικού λόγου που έχει κατακλύσει το διαδίκτυο.
Η κατάσταση στα ελληνοτουρκικά σύνορα έδωσε το έναυσμα για να πλημμυρίσει το διαδίκτυο με ακραία διχαστικό και ρατσιστικό λόγο.
Όποιος δεν επιθυμεί να καταλάβουμε την Κωνσταντινούπολη ή να κάνουμε απόβαση στη Σμύρνη με στόχο την κατάληψη της Άγκυρας, χαρακτηρίζεται προδότης, εθνικός μειοδότης, μίσθαρνο όργανο του Ερντοάν, ανθέλληνας και πουλημένος.
Όποιος δείξει ελάχιστα ίχνη αλληλεγγύης στους δύστυχους που στοιβάζονται στον Έβρο ή στα νησιά εκτελεί σχέδιο αφελληνισμού της χώρας, καλεί τους τζιχαντιστές, αδιαφορεί για τις αρρώστιες που φέρνουν μαζί τους, αν, δε, είναι γυναίκες, ο σεξιστικός οχετός είναι ατελείωτος.
Από τα πλέον επίσημα χείλη μαθαίνουμε ότι η αξιωματική αντιπολίτευση είναι ο Δούρειος Ίππος του Ερντοάν, ο οποίος παλαιότερα ήταν πιο αξιόπιστος από τον πρωθυπουργό, ενώ βουλευτές, ακόμη και υπουργοί, αναρτούν στους λογαριασμούς τους ρατσιστικά παραληρήματα, στοχοποιούν εφημερίδες και ανθρώπους.
Από την άλλη μεριά, όποιος εκφράσει την παραμικρή ανησυχία για τα τεκταινόμενα με όρους εθνικούς αυτόματα είναι ένα κατάπτυστο εθνίκι, ένας ρατσιστής που το μόνο που τον νοιάζει είναι η βολή του. Όμως ας το παραδεχτούμε: ούτε ο όγκος των δημοσιεύσεων ούτε η ένταση των ύβρεων και των προσβολών είναι η ίδια. Μια γρήγορη ματιά στον κόσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μας αποδεικνύει ότι οι περισσότεροι λογαριασμοί, οι πλείστοι νεότευκτοι με ελάχιστες δημοσιεύσεις και ακολούθους, είναι αυτοί που ξερνούν ρατσιστικό μίσος.
Αναρωτιόμαστε λοιπόn, τι κάνει για όλα αυτά η Ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης: καθημερινά αποδεικνύει ότι δεν έβγαλε τα Δικαιώματα μόνο από τον τίτλο του, αλλά και από την πολιτική του.
Φεύγοντας τον Ιούλιο του 2019, παραδώσαμε ένα μεγάλο, πρωτότυπο και διεθνώς αναγνωρισμένο έργο σε αυτόν τον τομέα, όχι μόνο σε ό,τι αφορά στη Νομοθεσία, αλλά και στην ενδυνάμωση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας.
Ενισχύσαμε την αντιρατσιστική νομοθεσία και τη νομοθεσία κατά των διακρίσεων και, παράλληλα, συγκροτήσαμε το Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, για τη διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής κατά του ρατσισμού. Αναλάβαμε πρωτοβουλίες για την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας, αλλά και των εμπλεκόμενων Αρχών για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του ρατσισμού και του ρατσιστικού εγκλήματος. Από κοινού με το Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΑΣΕ υλοποιήσαμε πρόγραμμα για την ευαισθητοποίηση, οργάνωση και συντονισμό Θεσμών, Διοίκησης και Κοινωνίας των Πολιτών για την αποτελεσματική αναγνώριση και αντιμετώπιση του ρατσιστικού εγκλήματος, τη διασφάλιση της προστασίας και της υποστήριξης των θυμάτων των ρατσιστικών εγκλημάτων και τη διαφύλαξη των δικαιωμάτων των θυμάτων του ρατσιστικού εγκλήματος σε όλες τις δικαστικές και διοικητικές διαδικασίες. Όλη αυτή η προσπάθεια κατέληξε στην υπογραφή δύο πρωτοκόλλων, στο ένα μάλιστα συμμετείχε και ο νυν Υφυπουργός Δικαιοσύνης με την τότε ιδιότητά του, του Διευθυντή της Εθνικής Σχολής Δικαστών.
Το Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, μαθαίνουμε ότι έχει συνεδριάσει μόνο μία φορά από τον Ιούλιο και μετά, είχε εκπονήσει Σχέδιο Δράσης κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, το οποίο καθόριζε τα ακριβή βήματα και δράσεις σε όλα τα επίπεδα της Διοίκησης. Το δε Συμβούλιο που συγκροτήθηκε από το Πρωτόκολλο που συνυπέγραψε ο νυν Υφυπουργός Δικαιοσύνης, και το οποίο χαρακτηρίστηκε από τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη και το Γραφείο Δημοκρατικών Θεσμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων - OSCE /ODHIR ως βέλτιστο αποτέλεσμα του Προγράμματος, παραμένει ανενεργό.
Όλα τα παραπάνω είναι σε γνώση της Ηγεσίας του Υπουργείου και αναρωτιόμαστε γιατί δεν χρησιμοποιούν όλα αυτά τα εργαλεία προκειμένου να αντιμετωπίσουν την κατάσταση.
Ας το πούμε ακόμη μία φορά: ο ρατσιστικός λόγος απενοχοποιεί τη ρατσιστική βία και οδηγεί στο ρατσιστικό έγκλημα. Ο ρατσισμός και οι διακρίσεις λειτουργούν διαβρωτικά στην κοινωνία και οδηγούν στη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού. Και αυτό λειτουργεί σωρρευτικά: σε κάθε ευκαιρία γίνεται σοβαρότερο, η ατιμωρησία εξαχρειώνει και νομιμοποιεί. Ας αντιδράσουν εγκαίρως, πριν να είναι πολύ αργά. Για όλους.
