Η Δημοκρατική Αριστερά, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, πριν προχωρήσει στην αξιολόγηση του παρόντος προϋπολογισμού για το 2014 θέλει να κάνει μία αξιολόγηση της εφαρμογής του προϋπολογισμού του 2013. Και αυτό όχι μόνο γιατί πρόκειται για τον τρέχοντα προϋπολογισμό, αλλά γιατί ήταν κι ένας προϋπολογισμός τον οποίον είχε υπερψηφίσει. Και αυτός ο προϋπολογισμός δεν μπορεί παρά να είναι πολιτικός και όχι λογιστικός. Γιατί πίσω από τους αριθμούς κρύβονται πολύ συγκεκριμένες επιλογές πολιτικές. Κι εδώ θα αναφέρω μόνο τρία σημεία, χωρίς να έχω το χρόνο να τα αναλύσω:
Το ένα είναι το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, που θυμίζω ότι αποτελούσε κι ένα από τα βασικά σημεία της προγραμματικής σύγκλισης της τρικομματικής κυβέρνησης τον Ιούνιο του 2012, τα μέτρα για την καταπολέμηση της ανεργίας, αλλά και το ενιαίο φορολογικό νομοσχέδιο, το οποίο θα ήταν ένα φορολογικό νομοσχέδιο που το πρώτο και κύριο χαρακτηριστικό του θα ήταν βέβαια το να είναι δίκαιο, όπως επιτάσσει και το Σύνταγμα, αλλά και βιώσιμο.
Από εκεί και πέρα, αυτές τις μέρες έχει γίνει πάρα πολύ μεγάλος λόγος για το πρωτογενές πλεόνασμα. Και αυτό είναι ένα σημείο στο οποίο εμείς ως Δημοκρατική Αριστερά θα έπρεπε να σταθούμε, να το επικροτήσουμε και να πανηγυρίσουμε γι’ αυτό. Γιατί θα θυμίσω ότι ήταν από τους βασικούς όρους που είχαμε θέσει στις διαπραγματεύσεις. Και μάλιστα είχαμε εισάγει και τη ρήτρα αντικατάστασης θεωρώντας ότι όταν υπάρξει αυτό το πλεόνασμα, ένα 70% αυτού θα έπρεπε να πηγαίνει σε κοινωνικούς και άλλους σκοπούς. Άλλο, όμως, είναι η λογιστική αποτύπωση του πλεονάσματος και άλλο είναι το πλεόνασμα αυτό να είναι βιώσιμο. Και αυτό, δυστυχώς, δεν κρίνεται ούτε τώρα ούτε σε αυτήν την έκθεση αλλά θα κριθεί τον Απρίλιο.
Το πνεύμα, λοιπόν, που κυριαρχεί στην κατάρτιση αυτού του προϋπολογισμού είναι καθαρά λογιστικό. Και αυτό γιατί στέκεται στο συνολικό αποτέλεσμα και όχι στα εργαλεία άσκησης της οικονομικής πολιτικής, με δεδομένο βέβαια πάντα το πολύ στενό δημοσιονομικό πλαίσιο.
Η προσπάθεια για την επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος είναι δεδομένη. Όμως, αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολήσει –και δεν έχει γίνει λόγος γι’ αυτό- είναι με ποιους όρους αυτό επετεύχθη -αν έχει επιτευχθεί- στο πλαίσιο της βιωσιμότητας. Επί της ουσίας, δηλαδή, πέρα από το συνολικό αποτέλεσμα, είναι ιδιαίτερα σημαντική η κατάρτιση αυτή καθεαυτή του προϋπολογισμού όσον αφορά τις συνέπειες που έχει για την οικονομία. Το κράτος θα πρέπει μέσα από τους συγκεκριμένους πόρους που διαθέτει να προβεί στις ενέργειες αυτές, οι οποίες θα οδηγήσουν στην ώθηση στο ΑΕΠ λειτουργώντας αντικυκλικά. Θα πρέπει, δηλαδή, να εστιάσει στους σταθεροποιητικούς αυτούς παράγοντες που διαχειρίζεται, όπως είναι η κοινωνική πολιτική και οι δημόσιες επενδύσεις.
Ωστόσο, αυτό που παρατηρούμε στον προϋπολογισμό που έχουμε μπροστά στα μάτια μας είναι ακριβώς το αντίθετο: Οι δημόσιες επενδύσεις μειώνονται, υπάρχει υπερφορολόγηση των χαμηλότερων οικονομικά στρωμάτων, ενώ από τις περικοπές προκύπτει ότι δεν υπάρχει καμία μέριμνα για κοινωνικά ζητήματα, όπως είναι η περίθαλψη και η αντιμετώπιση της ανέχειας.
Αντί για εξορθολογισμό του κράτους με αλλαγές στις δομές του, παρατηρούμε μία λογική οριζόντιων περικοπών που δεν προκύπτουν από διαρθρωτικές παρεμβάσεις, με αποτέλεσμα να εντείνεται η δυσλειτουργία του δημόσιου τομέα. Αν, μάλιστα, συνυπολογίσουμε το 27% του ποσοστού της ανεργίας, διαπιστώνουμε όλοι ότι δημιουργείται ένα εκρηκτικό μίγμα.
Ειδικότερα, στο θέμα της Άμυνας, αν αφαιρέσουμε τις ληξιπρόθεσμες οφειλές, οι δαπάνες μειώνονται κατά περίπου 170 εκατομμύρια ευρώ.
Επιπροσθέτως, πρέπει να σημειώσουμε ότι η μείωση των μονάδων είναι πολύ σημαντική, ενώ έκδηλος είναι ο συγκεντρωτικός χαρακτήρας της νέας δομής του Υπουργείου, αφού πλέον πολλές αρμοδιότητες των γενικών επιτελείων περνούν στην κεντρική υπηρεσία.
Ας σημειωθεί, επίσης, ότι από τη φύση τους οι δαπάνες στην Άμυνα έχουν πολύ μικρότερη διάχυση στην οικονομία, αν τις συγκρίνουμε με όλους τους τομείς της οικονομίας, αλλά ειδικότερα με τομείς, όπως είναι η έρευνα ή οι δημόσιες επενδύσεις.
Επομένως, απαιτούνται περαιτέρω ενέργειες σε θέματα δομής, έτσι ώστε να απελευθερωθούν πόροι που θα χρησιμοποιηθούν σε πολύ πιο αποδοτικές τοποθετήσεις.
Σε επιμέρους ζητήματα της Άμυνας διαβάζουμε στην εισηγητική έκθεση την απεμπλοκή των μονάδων από την άσκηση οικονομικών δραστηριοτήτων, πράγμα που πρέπει να σημάνει ότι θα πρέπει να δούμε από πιο κοντά τι επιπτώσεις αυτό θα έχει στο οικονομικό τμήμα της Στρατιωτικής Σχολής Αξιωματικών Σωμάτων.
Ακόμα πιο σημαντική είναι η αναφορά στην αύξηση της συμμετοχής της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας στις προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων. Κι εδώ πρέπει να σταθούμε στις προθέσεις της Κυβέρνησης αναφορικά με τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα και πώς οραματίζεται το μέλλον αυτών.
Ως Δημοκρατική Αριστερά, από τότε που συμμετείχαμε στην τρικομματική Κυβέρνηση, είχαμε ταχθεί υπέρ της εξυγίανσης των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων εν λειτουργία. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν μας και την ανάμιξη της Επιτροπής Ανταγωνισμού, πρέπει να σημειώσουμε ότι ήδη από το 2011 τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα είναι σε μία διαδικασία εξυγίανσης, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν μειωθεί οι λειτουργικές τους δαπάνες κατά 65%.
Η Δημοκρατική Αριστερά πιστεύει ότι τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα μπορούν να αποτελέσουν έναν από τους πιο σημαντικούς μοχλούς στην εξαγωγική μας βιομηχανία. Αυτό, λοιπόν, που ζητάμε και αυτό που ζητάμε εδώ και δεκαοκτώ μήνες, είναι να μπορέσει να δοθεί μία παράταση και να γίνει μία αξιολόγηση των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων σε δύο χρόνια όπου θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της εξυγίανσης.
Αναφορικά με το Υπουργείο Εξωτερικών βλέπουμε μία περαιτέρω συρρίκνωση των λειτουργικών του εξόδων, που κυρίως βασίζεται στη μείωση των αποδοχών αλλά και στην περαιτέρω μείωση –γιατί την είχαμε δει και από τον περσινό Προϋπολογισμό- των αρχών του εξωτερικού. Δεν έχουμε πειστεί ακόμη ότι αυτό γίνεται με κάποιο σχέδιο και δεν γίνεται με μία οριζόντια μέθοδο χωρίς να λαμβάνονται κάθε φορά υπ’ όψιν οι συγκεκριμένες ανάγκες των διπλωματικών υπηρεσιών.
Αναφορικά με το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης βλέπουμε ότι υπάρχει πρόβλεψη ανάθεσης σε αυτό της εποπτείας της αγοράς με γεωγραφικά κριτήρια. Εμείς ως Δημοκρατική Αριστερά από την αρχή έχουμε καταθέσει τις απόψεις μας, ότι αυτή η συγκεκριμένη ενέργεια πρέπει να γίνεται από άλλη κρατική δομή και αυτή είναι οι περιφέρειες.
Βέβαια αυτό που βλέπουμε σ’ αυτόν τον Προϋπολογισμό είναι ότι γίνεται για έναν πάρα πολύ απλό λόγο, γιατί πρέπει αυτό το Υπουργείο να παρουσιάσει ένα έργο, γιατί έργο δεν έχουμε δει καθώς εδώ και δεκαοχτώ μήνες ένα νομοσχέδιο έχει έλθει εδώ πέρα και αυτό είναι καθαρά διαδικαστικού και κανονιστικού χαρακτήρα.
Εν κατακλείδι, λοιπόν, πρόκειται για έναν Προϋπολογισμό χωρίς πολιτικό σχέδιο και στόχους, με κατάρτιση λογιστικού χαρακτήρα, που αποτυγχάνει να στοχεύσει και να δώσει απάντηση σε πολύ καίρια ζητήματα. Υιοθετεί μία άστοχη κατανομή των πόρων, όπως κι έναν ατελέσφορο καταμερισμό των περικοπών.
Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε το βίντεο της ομιλίας
Εκ μέρους της Δημοκρατικής Αριστεράς θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την πρόσκληση να παρακολουθήσουμε τις εργασίες της Συνέλευσής σας.
Χαίρομαι που η Συνέλευσή σας άπτεται θεμάτων που αγγίζουν το σκληρό πυρήνα του κράτους δικαίου, αλλά και του σεβασμού των ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που αποτελούν τους ακρογωνιαίους λίθους της Δημοκρατίας.
Φίλες και φίλοι σύνεδροι
Τιμωρία στ' αρχαία ελληνικά σημαίνει,σε πρώτη σημασία, βοήθεια,
αρωγή, συνδρομή. Αυτή η σκέψη αναπτύχθηκε ιδιαίτερα στο Διαφωτισμό από τον Ιταλό ποινικολόγο Cesare Becaria. Σκοπός της ποινής δεν είναι η εκδίκηση, αλλά ο σωφρονισμός αυτού που διέπραξε το αδίκημα και ο παραδειγματισμός των άλλων. Άρα, ο σκοπός της ποινής είναι η πρόληψη υπό δύο έννοιες: γενική πρόληψη του κακού, δηλαδή ν' αποτρέψει πολλούς άλλους από το να θελήσουν ν' αδικήσουν (σωφρονισμός) και ειδική πρόληψη, ν' αποτρέψει, δηλαδή, το συγκεκριμένο άτομο από το να ξαναεγκληματήσει. Έτσι, το κράτος δικαίου δεν εκδικείται, αλλά επανεντάσσει στο κοινωνικό σύνολο, καλύτερο, τον καταδικασθέντα.
Γιατί μεταξύ της ατιμωρησίας και της παραδειγματικής τιμωρίας υπάρχει το Κράτος Δικαίου και αυτό καλείσθε εσείς να προασπίσετε.
Εσείς είσθε βασικοί μοχλοί στην παραπάνω διαδικασία. Είστε αυτοί που καλούνται να υλοποιήσουν αυτά που ανέφερα και μάλιστα μέσα σε συνθήκες εξαιρετικά αντίξοες.
Αντιμετωπίζετε σοβαρά προβλήματα υποδομών, οργάνωσης, υποστελέχωσης και λειτουργίας τα οποία σε πολλές περιπτώσεις λειτουργούν ως τροχοπέδη για την ασφαλή και αποτελεσματική άσκηση του λειτουργήματός σας.
Η εντεινόμενη χρησιμοποίηση του ποινικού δικαίου σε ευρύτατους τομείς παραβατικής συμπεριφοράς οδήγησε στη δημιουργία εισαγγελέων ειδικών καθηκόντων με στόχο την αποτελεσματική διαχείριση των αντίστοιχων υποθέσεων.
Οι νέοι αυτοί ρόλοι του εισαγγελέα παρέχουν αφορμή προβληματισμού για τη θέση του στο σύστημα απονομής της ποινικής δικαιοσύνης και υποδεικνύουν την αναζήτηση της ορθής ισορροπίας μεταξύ της αποτελεσματικής καταστολής του εγκλήματος και του σεβασμού των εγγυήσεων του φιλελεύθερου ποινικού δικαίου.
Θα ήθελα να σημειώσω, αναφορικά με όσα είπε ο Υπουργός ότι οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είναι οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ είναι άμεσα εκτελεστές, συνήθως βέβαια ψηφίζεται και Νόμος που εναρμονίζεται, αλλά και ότι η χώρα κινδυνεύει να ξαναμπεί σε περιπέτειες τύπου Υποθέσεων κατάχρησης Αστυνομικής βίας ή Τουρκικής Ένωσης και να περνά από τη διαδικασία παρακολούθησης εφαρμογής των Αποφάσεων του ΕΔΑΔ από την ΕΜΑ 4 φορές τον χρόνο.
Ένα πραγματικά δύσκολο λειτούργημα όπως το δικό σας απαιτεί εξαιρετική επιστημονική κατάρτιση, υπευθυνότητα, σύνεση , αντιληπτικότητα ,αίσθημα δικαίου. Αυτό από μόνο του οδηγεί σε διατύπωση δίκαιων οικονομικών αιτημάτων. Πλην όμως η
κατάσταση που διέρχεται η χώρα είναι εξαιρετικά δύσκολη και το γνωρίζετε καλύτερα από τον καθένα. Δημόσιο χρήμα για δίκαιες απαιτήσεις όπως οι δικές σας δεν εύκολο να αποδοθεί.
Μόνο στο πλαίσιο των δημοσιονομικών δυνατοτήτων της χώρας μπορούμε να δράσουμε. Όμως διαρθρωτικές αλλαγές μπορούν και πρέπει να γίνουν, αυτονόητα αιτήματά σας πρέπει να εξετάζονται με μεγάλη επιμέλεια. Και σε όλα αυτά θα είμαστε ως κόμμα σύμμαχοι.
Η Δημοκρατική Αριστερά εύχεται καλή επιτυχία στις εργασίες της συνάντησής σας και θα περιμένουμε με ενδιαφέρον τα συμπεράσματά σας
Εκ μέρους της Δημοκρατικής Αριστεράς θα ήθελα να καλωσορίσω την Επιτροπή Ισότητας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε αυτή την πάρα πολύ σημαντική συζήτηση ενόψει της ανάληψης της Ελληνικής Προεδρίας. Δυστυχώς τα θέματα ισότητας σε μια εποχή κρίσης είναι πολύ χαμηλά στην ημερήσια διάταξη, αυτό όμως εκτός από αδιέξοδο είναι και πολιτικά μη ορθό, με την έννοια ότι ειδικά σε εποχές κρίσης θα πρέπει να έχουμε θωράκιση και ενδυνάμωση των δικαιωμάτων και όχι μια υποχώρηση αυτών.
Προηγουμένως ειπώθηκε ότι από την Ελληνική Προεδρία, η Επιτροπή Ισότητας προσδοκά και προώθηση του νομοθετικού έργου που αυτή τη στιγμή είναι σε εξέλιξη. Εδώ όμως πρέπει να σημειώσουμε ότι σε επίπεδο νομοθεσίας υπάρχουν μεν πάντα περιθώρια βελτίωσης και επικαιροποίησης, με την έννοια ότι η νομοθεσία αντανακλά πάντα πολύ συγκεκριμένες συνθήκες και το πνεύμα της εποχής, αλλά σε Ευρωπαϊκό και σε Ελληνικό επίπεδο τα προβλήματα δεν εντοπίζονται τόσο σε έλλειμμα νομοθεσίας και πρωτοβουλιών νομοθετικού περιεχομένου, όσο σε εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου.
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, τουλάχιστον στο πλαίσιο που μπορούν να γνωρίζω ως μέλους της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης δεν έχει ακόμη προχωρήσει στην επικύρωση της σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, την οποία υπογράψαμε το 2010. Και παρόλο που δεν φέρνει κάτι καινούργιο στην ελληνική νομοθεσία, γιατί το ελληνικό οπλοστάσιο είναι εξαιρετικά επαρκές όσον αναφορά σε αυτά τα θέματα, καλό θα ήταν να προχωρήσουμε στην επικύρωση και αυτού του κειμένου προκειμένου να μην υστερούμε σε σχέση με τα άλλα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Ένα τελευταίο θέμα είναι το ποσό επηρεάζει η κρίση τις γυναίκες στην Ευρώπη. Δεν είναι μόνο ότι οι γυναίκες πλήττονται από την κρίση σε πρώτο επίπεδο, απώλεια εργασίας, εισοδήματος, υποχώρησης κοινωνιών υποστηρικτικών δομών, είναι ότι πλήττονται σε ένα δεύτερο επίπεδο, το οποίο πολλές φορές δεν το λαμβάνουμε υπόψη μας: αυτό είναι η ενασχόληση πέρα από την εργασία τους, τις οποίες παλαιότερα υπήρχε η οικονομική άνεση να επωμίζονται άλλα άτομα.
Αυτό είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να το δούμε από πάρα πολύ κοντά γιατί δεν έχει την ορατότητα που πρέπει, όχι μόνο σε ελληνικό επίπεδο, αλλά πιστεύω και σε ευρωπαϊκό.
Ξεκινώντας, κα Υπουργέ, θα θέλαμε να εκφράσουμε την ικανοποίηση μας που αφού, ακούσατε τις ενστάνσεις μας κατά τη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή κάνατε δεκτές τις θέσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς και αφ' ενός επεκτείνατε χρονικά την χορήγηση της φορολογικής και ασφαλιστικής ενημερότητας έως τις 31.01.2014 και εφ' ετέρου θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο για είσπραξη των οφειλομένων από ήδη παραδοθέν υλικό, προκειμένου να πληρώσει το προσωπικό το οποίο χει με «έναντι» από τον Φλεβάρη του 2013 αλλά και προκειμένου να συνεχίσει να συνάπτει συμβάσεις.
Όπως είναι γνωστό τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ) από τα μέσα του 2012 έχουν σοβαρότατα οικονομικά προβλήματα λόγω της διακοπής καλύψεως των ταμειακών τους ελλειμμάτων από το Δημόσιο. Η εταιρεία ουσιαστικά έχει μηδενική ρευστότητα.
Η διακοπή καλύψεως των ελλειμμάτων είναι αποτέλεσμα του ελέγχου που διενεργεί η επιτροπή ανταγωνισμού για το αν οι κρατικές επιδοτήσεις που έχουν δοθεί στην εταιρεία είναι νόμιμες, αν δηλαδή έχουν δοθεί για υλοποίηση των παραγγελιών της Εθνικής Άμυνας & Ασφάλειας στα πλαίσια των προβλέψεων του άρθρου 346 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και της δέσμευσης που έχει αναλάβει η Κυβέρνηση προς την τρόικα για την αναδιάρθρωση της εταιρείας και την λειτουργία της, χωρίς νέα ελλείμματα.
Οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα για την αναδιάρθρωση της εταιρείας βρίσκονται σε εξέλιξη ενώ εκκρεμεί η έκδοση απόφασης από την επιτροπή ανταγωνισμού για το θέμα των κρατικών επιδοτήσεων.
Παρόλα αυτά η εταιρεία έχει ανεκτέλεστες παραγγελίες από το Υπ. Εθν. Άμυνας της χώρας μας, αξίας περίπου 40 εκ. ευρώ, εκκρεμεί η ανάθεση νέας σύμβασης από το Υπ. Εθν. Άμυνας ύψους περίπου 18 εκ. ευρώ και η εταιρεία ήδη σύναψε νέες συμβάσεις με πελάτες του εξωτερικού περίπου 35 εκ. ευρώ, ενώ υπάρχει βεβαιότητα σύναψης πρόσθετης εξαγωγικής σύμβασης που σε 5ετή χρονικό βάθος θα φθάσει σε 200 εκ. ευρώ.
Με την παρούσα πράξη νομοθετικού περιεχομένου καλούμαστε να επικυρώσουμε μία ενέργεια η οποία έχει ήδη υλοποιηθεί και παράξει αποτελέσματα. Η ενέργεια αυτή αφορά στην απομάκρυνση των εμποδίων ούτως ώστε το Ελληνικό Δημόσιο να τηρήσει τις υποχρεώσεις του απέναντι στην ΕΑΣ και να προβεί στην πληρωμή των οφειλόμενων, όπως προέκυψαν αυτά προέκυψαν κατόπιν παράδοσης υλικού στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.
Το ερώτημα, λοιπόν, δεν είναι αν θα πρέπει να επιτρέψουμε την χορήγηση ή όχι της ενημερότητας αλλά τι μέλλει γενέσθαι και μάλιστα στο άμεσο μέλλον για το οποίο δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια πρόβλεψη ή σχεδιασμός. Για αυτόν τον λόγο είναι κρίσιμο να αποκτήσουμε μια σαφή εικόνα σχετικά με το τι διακυβεύεται στην περίπτωση της ΕΑΣ στην παρούσα χρονική στιγμή, ώστε να τεθούν οι βάσεις για να αποφασίσουμε τι επιθυμούμε μελλοντικά ως χώρα επί του συγκεκριμένου ζητήματος.
Η εγχώρια αμυντική βιομηχανία εν γένει έχει έναν διττό χαρακτήρα, στρατηγικό αλλά και οικονομικό. Αφενός αποτελεί τον εταίρο που θα καλύψει τις ανάγκες των ενόπλων δυνάμεων, αφετέρου, βάσει της ανταγωνιστικότητάς της μπορεί να αποκτήσει έναν σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια αγορά με μεγάλο κέρδος για την χώρα σε όρους συναλλάγματος. Επομένως υπό αυτές τις δύο συνθήκες θα πρέπει να κρίνουμε τι επιθυμούμε και τι μπορούμε να επιτύχουμε σε σχέση με την λειτουργία της ΕΑΣ.
Κατά το παρελθόν η διαχείριση της βιομηχανίας από τις διορισμένες κυβερνήσεις, μην το ξεχνάμε αυτό, ήταν κακή. Σε επίπεδο τεχνολογίας υπήρξαν υστερήσεις αλλά και ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες ενώ η οικονομική διαχείριση, σίγουρα δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Ωστόσο, θα πρέπει να συνυπολογίσουμε το γεγονός ότι το τεχνολογικό επίπεδο της ΕΑΣ είναι άμεσα συνδεδεμένο με το αντίστοιχο των ενόπλων δυνάμεων, σε αναλογία φυσικά με τις δυνατότητές της, την οργάνωσή της και το μέγεθός της. Επομένως, σε ό,τι έχει να κάνει με συμβατικά οπλικά συστήματα η ΕΑΣ συμβαδίζει με τις ανάγκες των ενόπλων δυνάμεων.
Στο οικονομικό σκέλος σίγουρα υπήρξαν κακές επιλογές με ιδιαίτερα αρνητικό οικονομικό αποτέλεσμα, οι οποίες, όμως, έχουν αντιμετωπιστεί εν μέρει μέσω των σχετικών περικοπών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει χώρος για περαιτέρω βελτιώσεις.
Παρατηρούμε λοιπόν ότι μέχρι το 2009 η ΕΑΣ αποτελεί μία εταιρεία με όλες τις παθογένειες του ελληνικού δημοσίου και επομένως με πολύ χαμηλή παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα. Εν τούτοις, έως σήμερα έχουν υπάρξει σημαντικές αλλαγές τόσο στον τρόπο λειτουργίας όσο και στο επίπεδο κόστους. Συγκεκριμένα, το προσωπικό μειώθηκε στον μικρότερο δυνατό βαθμό ώστε να εξασφαλίζεται η ομαλή λειτουργία της εταιρείας (970 άτομα εκ των οποίων το 40% είναι γυναίκες), με μειωμένη μισθοδοσία η μείωση της οποίας άγγιξε το 40%, ενώ τα λειτουργικά κόστη μειώθηκαν από 120 εκ. ευρώ το 2009 σε 35 εκ. ευρώ. Επομένως είναι εμφανές ότι επήλθε ένας εξορθολογισμός της διαχείρισης με σημαντικά οφέλη σε όρους ανταγωνιστικότητας.
Επιπροσθέτως οι δυναμικές εξέλιξης της ΕΑΣ είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικές. Αξίζει να αναφέρουμε τις συμβάσεις της ΕΑΣ με το Υπουργείο Αμύνης της Γαλλίας αναφορικά με καινοτόμο πυρομαχικό (οπλοβομβίδα τύπου 40 επί 53), δικής της ανάπτυξης και κατασκευής, που υλοποίησε εντός του 2012. Επιπροσθέτως, λόγω της εστίασης της παραγωγής σε συμβατικά οπλικά συστήματα, γεγονός που την καθιστά ως μία από τις ελάχιστες τέτοιες εταιρείες πανευρωπαϊκά, υπάρχει ενδιαφέρον συνεργασίας σε διηπειρωτικό επίπεδο, ενώ η ίδια η εταιρεία συμμετέχει δυναμικά σε διεθνείς διαγωνισμούς, τουλάχιστον στο βαθμό που της είναι επιτρεπτό από τις υφιστάμενες οικονομικές συνθήκες αλλά και από το ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο.
Κατ' επέκταση, σε σχέση με την βιωσιμότητα της ΕΑΣ υπάρχουν οι εξής επιλογές. Είτε θα κριθεί αποκλειστικά βάσει του παλιού μοντέλου λειτουργίας της, είτε βάσει της δυναμικής εξέλιξής της. Η δεύτερη επιλογή είναι σαφώς πιο ορθολογική αφού σε αντίθετη περίπτωση η άμυνα της χώρας μας θα είναι εξαρτημένη από αλλοδαπές αμυντικές βιομηχανίες σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό. Υπάρχει όμως ένας σημαντικός αριθμός ζητημάτων που θα πρέπει να διευθετηθούν ούτως ώστε η ΕΑΣ να καταστεί δυναμική και ανταγωνιστική εταιρεία σε παγκόσμιο επίπεδο.
Καταρχήν υπάρχει ένα οργανωτικό πλαίσιο το οποίο είναι μάλλον αναχρονιστικό. Η διάχυση τεχνογνωσίας είναι ανύπαρκτη δεδομένης της επιλογής προμήθειας οπλικών συστημάτων από το εξωτερικό χωρίς την αντίστοιχη παροχή τεχνογνωσίας. Η πάγια αυτή πολιτική έχει επιπλέον οικονομικό κόστος και επηρεάζει αρνητικά την ανταγωνιστικότητα των εγχώριων αντίστοιχων βιομηχανιών, δημιουργώντας τεχνογνωσιακή υστέρηση. Η πολιτική της Τουρκίας στο εν λόγω ζήτημα αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, όπου η αμυντική της βιομηχανία με λιγότερο από 20 έτη λειτουργίας έχει αναδειχτεί ως η σημαντικότερη στην νοτιοανατολική μεσόγειο.
Επιπλέον η ανάπτυξη των δεξιοτήτων των στελεχών της ΕΑΣ δεν γίνεται βάσει καταμερισμού εργασίας αλλά στηρίζεται κυρίως στην εμπειρία. Επομένως, πέραν της αναγκαίας αλλαγής σχετικά με την νοοτροπία που διέπει τις εξοπλιστικές πολιτικές της χώρας, είναι σημαντική και η αναβάθμιση των οργανωτικών δομών.
Το πιο σημαντικό σημείο στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε είναι η οικονομική εξάρτηση της ΕΑΣ από το ελληνικό δημόσιο και οι αρνητικές συνέπειες αυτής. Συγκεκριμένα όπως προκύπτει από τις διατάξεις του άρθου 346 της Συνθήκης της ΣΛΕΕ εφόσον η εταιρεία χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογισμό δεν μπορεί να συμμετέχει σε διεθνείς διαγωνισμούς καθώς κάτι τέτοιο θα συνιστούσε αλλοίωση ανταγωνισμού. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα κατέστρεφε κάθε προοπτική εξέλιξης αφού η εστίαση στις εξαγωγές που θα είναι επικερδής τόσο για την εταιρεία όσο και για την χώρα θα είναι πλέον ανέφικτη.
Παράλληλα όμως η χρονική συγκυρία και οι οικονομικές συνθήκες είναι τέτοιες ώστε η ακαριαία οικονομική απεξάρτηση της ΕΑΣ από το ελληνικό δημόσιο θα είχε καταστροφικές συνέπειες για την ομαλότητα της λειτουργίας της. Επομένως, απαιτείται ένα μεταβατικό στάδιο μετά το πέρας του οποίου η εν θέματι εταιρεία θα επιβαρύνει μηδενικά τον κρατικό προϋπολογισμό, ούτως ώστε να μπορεί να συμμετάσχει σε διεθνείς διαγωνισμούς. Η βιωσιμότητά της θα πρέπει να εξαρτάται από τον εξαγωγικό της προσανατολισμό και όχι από την σχέση της με το δημόσιο.
Τα ανωτέρω αφορούν σε έναν μεσοπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα. Ωστόσο υπάρχουν επιπλέον ζητήματα που χρίζουν άμεσης αντιμετώπισης.
Όσον αφορά στις τροπολογίες: θα επαναλάβουμε για ακόμη μία φορά ότι ο τρόπος που νομοθετούμε είναι απαράδεκτος. Συνεχίζετε να φέρνετε την τελευταία στιγμή τροπολογίες άσχετες με το υπό συζήτηση ν/σχέδιο και με θέματα τόσο ετερόκλητα και μεγάλης σημασίας που είναι αδύνατο να συζητηθούν εν εκτάσει. Σας καλούμε, για άλλη μια φορά, να τις αποσύρετε και να τις φέρετε στις Αρμόδιες Επιτροπές προκειμένου να συζητηθούν όπως πρέπει.
Επί της ουσίας των τροπολογιών: Τροπολογία (Νο. 2) στο ν/σ για την ΕΑΣ αναφορικά με τις προσλήψεις επικουρικού προσωπικού στα στρατιωτικά νοσοκομεία και της κατάργησης των Ειδικών Στρατολογικών Συμβουλίων.
Σύμφωνα με το πρώτο άρθρο τα στρατιωτικά νοσοκομεία μπορούν να ακολουθούν την ίδια διαδικασία κάλυψης θέσεων προσωπικού όπως στο ΕΣΥ.
Συγκεκριμένα προβλέπεται η δυνατότητα πρόσληψης επικουρικού προσωπικού με μέγιστο αριθμό 15 άτομα ανά κλάδο. Μιλάμε για κατηγορίες όπως νοσηλευτές αδελφές νοσοκόμες, τραυματιοφορείς, ΤΕ ιατρικών εργαστηρίων και ραδιολογίας-ακτινολογίας, πληρώματα ασθενοφόρων, παιδαγωγοί, φυσιοθεραπευτές κλπ. Το προσωπικό προσλαμβάνεται με σύμβαση ορισμένης διάρκειας (οπωσδήποτε μεγαλύτερη των 6 μηνών και μικρότερη του έτους) χωρίς δυνατότητα ανανέωσης. Επαναπρόσληψη επιτρέπεται μόνο μετά το πέρας 3 ετών από την λήξη της σύμβασης.
Οι προσλήψεις γίνονται βάσει σχετικής λίστας που κατέχει το ΕΣΥ, με τις ίδιες διαδικασίες (που σημαίνει ότι πρωτίστως προσλαμβάνονται άνεργοι) ενώ οι προσλαμβανόμενοι πληρώνονται από το ΥΠΕΘΑ.
Το επόμενο άρθρο της τροπολογίας καταργεί τα Ειδικά Στρατολογικά Συμβούλια (ΕΣΣ) τα οποία εξετάζουν το κατά πόσο είναι κατάλληλος για στράτευση ο κατατασσόμενος. Οι κρίσεις πλέον γίνονται από τις Επιτροπές Απαλλαγών.
Η βασική αιτιολόγηση στηρίζεται στο γεγονός ότι τα ιατρικά μέλη των ΕΣΣ είναι στρατιωτικοί ιατροί χωρίς ειδικότητα και με μικρή εμπειρία. Επιπλέον υπάρχει πρόσθετο οικονομικό όφελος από εξοικονόμηση πόρων, λόγω της παύσης λειτουργίας των ΕΣΣ.
Από την πλευρά των κατατασσόμενων τα ανωτέρω είναι θετικά καθώς στις περιπτώσεις της Πολεμικής Αεροπορίας και Ναυτικού ο ενδιαφερόμενος θα έπρεπε να έρθει στην Αττική γιατί μόνο εκεί υπάρχουν ΕΣΣ. Μετά την τροπολογία θα έχει την δυνατότητα να μεταβεί στην πλησιέστερη στην οικεία του Επιτροπή Απαλλαγής κάτι το οποίο ισχύει και για τους παραπεμπόμενους και τους ανυπότακτους.
Επίσης σε άλλο άρθρο προβλέπεται ότι τέκνα ή αδέλφια αποθανόντος ο οποίος απεβίωσε κατά την διάρκεια εκτέλεσης της Υπηρεσίας του/της στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων, έχουν την δυνατότητα να κάνουν την στρατιωτική τους θητεία στην ίδια υπηρεσία με του αποθανόντος.
Η τροπολογία κρίνεται θετικά.
Τροπολογία Νο 3
Βάσει της συγκεκριμένης τροπολογίας στο πρώτο άρθρο μειώνεται η φορολογητέα αξία των μεταχειρισμένων αυτοκινήτων. Στον προηγούμενο νόμο (2960/2001) τα κριτήρια ήταν δοσμένα σε μορφή ποσοστών μείωσης (πχ τον πρώτο χρόνο η αξία μειώνεται κατά 1.3% για κάθε μήνα κυκλοφορίας κοκ). Σε αυτήν την τροπολογία τα ποσοστά προκύπτουν κατόπιν απόφασης του Υπ. Οικονομικών κάτι το οποίο δεν μπορεί να είναι αποδεκτό.
Στο δεύτερο άρθρο καταργείται ο φόρος πολυτελείας σε κοινοτικά αυτοκίνητα που έχουν ταξινομηθεί εντός ΕΕ (εδώ προκύπτει σαφές προβάδισμα για τις κοινοτικές αυτοκινητοβιομηχανίες).
Περίεργη είναι η διατύπωση στην παράγραφο 3 που αφορά στον φόρο πολυτελείας σε είδη πολυτελείας όπως πολύτιμες πέτρες. Συγκεκριμένα προστίθεται η πρόταση «Διαμάντια έστω και κατεργασμένα». Από μόνη της η διατύπωση συνεπάγεται φορολόγηση των διαμαντιών ως είδος πολυτελείας. Ωστόσο, η πρόταση έρχεται κατόπιν άλλης πρότασης περί εξαιρέσεων. Επομένως πρέπει να υπάρξει μια σαφής διατύπωση.
Στο άρθρο 3 καταργείται ο φόρος υπέρ Τραπέζης και ΑΕΙ, που επιβάλλεται σε εισαγόμενα προϊόντα από τρίτες χώρες καταργείται. Ειδικότερα για τα ΑΕΙ ο φόρος αυτός είναι 0,5% και υπολογίζεται ότι αποδίδει περίπου 15 εκ. ευρώ σε αυτά. (Βάσει του 4093/2012 υποπαράγραφος Θ1 περίπτωση 2α το ποσό αυτό περνούσε αυτομάτως στον κρατικό προϋπολογισμό και κατόπιν πήγαινε προς χρηματοδότηση των ιδρυμάτων)
Να σημειωθεί ότι με ένα τέτοιο ποσό χρηματοδοτούνται περίπου 22.000 υποτροφίες ενώ το ποσό αυτό είναι ίσο με αυτό που έχει υπολογισθεί σαν είσπραξη στο ενδεχόμενο επιβολής διδάκτρων στα μεταπτυχιακά και διδακτορικά προγράμματα της χώρας.
Σας καλούμε να την αποσύρετε δεν μπορεί να γίνει δεκτή.
Άρθρο 1
Η πρώτη παράγραφος του άρθρου 1 της τροπολογίας, αφορά στην διέλευση πλοίων τα οποία δεν υποχρεούνται σε ελευθεροκοινωνία εντός προθεσμίας 48 ωρών από τον απόπλου. Ουσιαστικά πρόκειται για προσθήκη στον ν.2960/2001 άρθρο 12 παράγραφος 7 όπου πλέον προσδιορίζεται ο χαρακτήρας της διέλευσης (αφορά σε transit διερχόμενα πλοία) και η προθεσμία επιμηκύνεται κατά 24 ώρες (από 24 ώρες σε 48 ώρες).
Οι υπόλοιπες δύο παράγραφοι προβλέπουν την εγκατάσταση ολοκληρωμένων συστημάτων ηλεκτρονικού ελέγχου εισροών-εκροών στα οποία συνδέεται υποχρεωτικά φορολογικός ηλεκτρονικός μηχανισμός. Από τα ανωτέρω εξαιρούνται οι διάφορες μορφές υγραερίου.
Το ανωτέρω μέτρο το έχουμε ζητήσει στην επίκαιρη επερώτησή μας αναφορικά με την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, επομένως κρίνεται ως θετικό. Ωστόσο θα πρέπει να τονίσουμε ότι τα συγκεκριμένα συστήματα ελέγχου θα πρέπει να εμπλουτιστούν με την απόκτηση μαγνητικών πυλών οι οποίες θεωρούνται το πιο σύγχρονο μέτρο ελέγχου.
Άρθρο 2
Βάσει των δύο πρώτων παραγραφών καταργείται η παράγραφος 2 του άρθρου 31 του ν.3986/2011 σύμφωνα με το οποίο τα υποκαταστήματα επιχειρήσεων είναι υπόχρεα καταβολής τέλους επιτηδεύματος ύψους 300 ευρώ. Ο λόγος που διαγράφεται έγκειται στο γεγονός ότι βάσει του ν.4110/2013 προβλέπεται υψηλότερο τέλος επιτηδεύματος (600 ευρώ) στον οποίο όμως νόμο δεν υπήρχε διάταξη που να καταργεί τον προηγούμενο. Χωρίς την συγκεκριμένη τροπολογία τα υποκαταστήματα ενδέχεται να πληρώσουν 900 ευρώ αντί των 600 όπως προβλέπεται. Επίσης με την παρούσα τροπολογία εξαιρούνται των ανωτέρω πρόσωπα που ασκούν ατομική εμπορική επιχείρηση ή ελεύθερο επάγγελμα και παρουσιάζουν αναπηρία σε ποσοστό 80% και άνω.
Ορθώς εισάγεται η συγκεκριμένη διάταξη, αλλά προκαλούνται ερωτηματικά σχετικά με τον βαθμό αναπηρίας. Συνήθως στην νομοθεσία το ποσοστό αναπηρίας που τυγχάνει ιδιαίτερης μεταχείρισης είναι 67%. Στην συγκεκριμένη περίπτωση παρατηρείται μια αυστηροποίηση του πλαισίου.
Στην τρίτη παράγραφο προβλέπεται ότι τα προστατευόμενα μέλη επιβαρύνουν τον φορολογούμενο εφόσον συνοικούν με αυτόν και των οποίων το εισόδημα δεν υπερβαίνει τις 3000 ευρώ ή το ποσό των 6000 σε περιπτώσεις αναπηρίας 67% και άνω. Σε διαφορετική περίπτωση τα πρόσωπα αυτά φορολογούνται κανονικά. Επί της ουσίας τροποποιείται ο ν.2238/1994 άρθρο 7 παράγραφος 2, όπου το ποσό της πρώτης κατηγορίας αυξάνεται κατά 100 ευρώ (από 2900 σε 3000) και διασαφηνίζεται ότι η διάταξη ισχύει είτε για πραγματικό είτε τεκμαρτό εισόδημα.
Στην τελευταία παράγραφο δίνεται παράταση στις φορολογικές δηλώσεις για συμπερίληψη επιπλέον δαπανών για αγαθά και υπηρεσίες.
Άρθρο 3
Στην πρώτη παράγραφο ορίζεται ότι όσοι φορολογούνται εντός ελληνικής επικράτειας, οι οποίοι όμως δεν διαμένουν στην Ελλάδα και οι οποίοι πρόκειται να προβούν σε πράξεις (πχ αγορές) εντός του 2013 μπορούν να καταβάλλουν τον ΦΠΑ προκαταβολικά στην πρώτη εμπρόθεσμη περιοδική δήλωση για το τρίτο τρίμηνο του 2013.
Επί της ουσίας δίνεται η δυνατότητα α) σε όσους οφείλουν ΦΠΑ από την αρχή του έτους να τον καταβάλλουν στην σχετική δήλωση για το τρίτο τρίμηνο χωρίς κυρώσεις και β) να καταβάλλουν το ΦΠΑ πριν την πράξη. Το σημείο β προκύπτει από την ανάγνωση της παραγράφου αν και δεν στέκει λογικά, επομένως δεν θεωρώ ότι χρήζει σχολιασμού στην ολομέλεια. Σε διαφορετική περίπτωση πρόκειται για μέτρο «απελπισίας». Το Υπ. Οικ. Ουσιαστικά προσπαθεί να μαζέψει τις οφειλές ΦΠΑ που δεν έχουν καταβληθεί στην προσπάθεια επίτευξης πλεονάσματος.
Οι παράγραφοι 2 και 3 παρατείνουν την υφιστάμενη νομοθεσία κατά ένα έτος και 6 μήνες (από 31/12/2012 σε 31/12/2013 και από 30/6/2013 σε 31/12/2013) αντίστοιχα σχετικά με την αίτηση επιλογής φορολόγησης για την εκμίσθωση χώρων για άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας. (Η επιλογή έχει να κάνει σχετικά με το αν ο φορολογούμενος επιθυμεί να φορολογηθεί αυτοτελώς για αυτό το έσοδο ή στα πλαίσια των μικτών συμβάσεων).
Στην τέταρτη παράγραφο προβλέπεται ότι υπόχρεος σε φόρο είναι ο λήπτης των αγαθών ο οποίος διαθέτει ΑΦΜ/ΦΠΑ στο εσωτερικό της χώρας ανεξαρτήτως που είναι εγκατεστημένος εφόσον ο προμηθευτής (πωλητής) του αγαθού δεν είναι εγκατεστημένος στην χώρα και έχει λάβει άδεια είτε ο ίδιος είτε ο όμιλος στον οποίο υπάγεται για αναστολή καταβολής του φόρου κατά την εισαγωγή των αγαθών στην χώρα. (Ο εισαγωγέας του αγαθού δεν είναι εγκατεστημένος στην χώρα και δεν υπόκειται σε φορολόγηση).
Με την παράγραφο αυτή γίνεται σαφές ότι οι διατάξεις αυτές ισχύουν μόνο για τον λήπτη που διαθέτει ΑΦΜ/ΦΠΑ. Σε προηγούμενο νόμο ίσχυε και για τους μη έχοντες ΑΦΜ/ΦΠΑ.
Με την τελευταία παράγραφο του άρθρου ορίζεται ότι για τις επιχειρήσεις εστίασης μπαίνουν σε καθεστώς χαμηλής φορολόγησης (ΦΠΑ 13% από 23%) οι καφέδες και ροφήματα σοκολάτας και κάθε είδους αφέψημα όπως τσάι κλπ που παρασκευάζονται ως έτοιμα προς κατανάλωση ποτά κατόπιν παραγγελίας του πελάτη.
Σχόλιο: Η παράγραφος αναμένεται να οδηγήσει σε μείωση των τιμών των ανωτέρω προϊόντων σε ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια κλπ. Να σημειωθεί ότι όπως προέκυψε και από την μείωση του ΦΠΑ εστίασης, οι τιμές αν μειωθούν θα πέσουν σε ποσοστό πολύ λιγότερο της μείωσης του ΦΠΑ. Επομένως δεν είναι ξεκάθαρο αν η μείωση θα ωφελήσει τους καταναλωτές ή τους επιχειρηματίες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαστε αντίθετοι στο μέτρο.
(άρθρο 5)
Εν τάχει επιβάλλεται τέλος υπέρ του δημοσίου (Τέλος Παραμονής Πλοίων – ΤΠΠ) στα σκάφη αναψυχής, στα μηχανοκίνητα μικρά σκάφη μήκους μικρότερου των 7 μέτρων και στα επαγγελματικά τουριστικά μήκους άνω των 7 μέτρων.
Το ΤΠΠ διαφέρει ανάλογα με το μήκος του σκάφους ενώ παρέχεται έκπτωση στο τέλος ίση με 30% για τα σκάφη που ελλιμενίζονται μόνιμα στην Ελληνική επικράτεια.
Οι υπόλοιπες παράγραφοι ασχολούνται με τυπικά ζητήματα όπως ο ορισμός της κάθε κατηγορίας σκαφών, ο τρόπος πληρωμής του τέλους από τα οποία δεν προκύπτει κάτι αξιοσημείωτο.
Το άρθρο αυτό είναι θετικό αφού αναμένεται να αποδώσει γύρω στα 21 εκ. ευρώ στο Κράτος.
Σύμφωνα με τον Νεύτωνα, ένα γεγονός που συνέβη σε κάποιο χώρο κάποια δεδομένη στιγμή, επαναλαμβάνεται σε άλλο χώρο την ίδια στιγμή ή στον ίδιο χώρο σε μία άλλη στιγμή.
Κατά τη διάρκεια της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας έχουν κατατεθεί δέκα προτάσεις δυσπιστίας. Αυτή που συζητούμε και θα γίνει ψηφοφορία σήμερα το βράδυ, είναι η ενδέκατη. Ας δούμε λοιπόν, τι συνέβη και ποια ήταν η στάση του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων προτάσεων, δηλαδή, το 2007 και το 2008.
Τον Φλεβάρη του 2007, λοιπόν, στη συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος: Το ΠΑΣΟΚ καταθέτει πρόταση δυσπιστίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ το κατηγορεί -και ορθώς- ότι χρησιμοποιεί αυτό το ύψιστο κοινοβουλευτικό εργαλείο προσχηματικά, προκειμένου να αποχωρήσει από την πολύ δύσκολη γι' αυτό συζήτηση για το άρθρο 16, δηλαδή, για τα μη κρατικά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Η πρόταση δυσπιστίας τότε ψηφίζεται μόνο από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ.
Το Μάρτιο του 2008, με αφορμή το ασφαλιστικό, το ΠΑΣΟΚ καταθέτει και πάλι πρόταση δυσπιστίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει ότι είναι μία προσπάθεια αποπροσανατολισμού και εντυπωσιασμού και ότι όλο αυτό γίνεται για να μην γίνει καμία συζήτηση επί της ουσίας γι' αυτό το τόσο σημαντικό ζήτημα, για το οποίο μάλιστα ο ίδιος είχε ζητήσει και δημοψήφισμα.
Εγώ δεν θα ασχοληθώ με τα δικά σας εσωκομματικά, παρόλο που έγινε πολύ συζήτηση για τα εσωκομματικά της Δημοκρατικής Αριστεράς. Στην προσπάθειά σας, όμως, να ανασυστήσετε έναν ιδιότυπο και κακέκτυπο δικομματισμό και να τον παγιώσετε στα μάτια του ελληνικού λαού, φαίνεται ότι είχατε καλούς δασκάλους. Ξεχνάτε, όμως, ότι το μεγαλύτερο κακό που μπορεί να κάνει ο πολιτικός μας αντίπαλος, είναι να μας κάνει να υιοθετήσουμε τα όπλα του.
Και σε απάντηση ενός σχολίου που έγινε σήμερα το πρωί για το ποιος κράτησε τη φλόγα και ποιος τις στάχτες της κομμουνιστικής ανανέωσης, θα απαντήσω με τους στίχους «Αχ πού σαι, νιότη, που'δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος!».
Και όλα αυτά, πριν συζητηθεί η πρόταση νόμου που κατέθεσε η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Δημοκρατικής Αριστεράς, η οποία αφορά στην τροποποίηση του εκλογικού νόμου και στην υιοθέτηση της απλής αναλογικής. Εκτός αν πια η υιοθέτηση της απλής αναλογικής δεν αποτελεί πάγιο αίτημα της Αριστεράς.
Αναρωτιέμαι: Ποιο είναι το νόημα της κατάθεσης αυτής της πρότασης δυσπιστίας σήμερα, δεκαπέντε μέρες πριν από την ψήφιση του Προϋπολογισμού και τη συζήτηση του φορολογικού νομοσχεδίου, όταν κυβερνητικοί Βουλευτές περιδιαβαίνουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να τον υπερψηφίσουν και όταν αυτό το έχουν πει ακόμα και Υπουργοί της Κυβέρνησης και έχουν εκφράσει ανοιχτά τις έντονες διαφωνίες τους;
Δίνετε σε Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ την ευκαιρία να επιβάλουν την κομματική πειθαρχία κραδαίνοντας τη «δαμόκλειο σπάθη» των εκλογών, εκτός και αν πιστεύετε ότι αυτοί που θα υπερψηφίσουν απόψε την Κυβέρνηση θα καταψηφίσουν σε δεκαπέντε μέρες τον Προϋπολογισμό και θα οδηγήσουν τη χώρα σε εκλογές, γιατί αν το πιστεύετε αυτό, μ' αυτούς τους ανθρώπους πραγματικά θα πρέπει να ασχοληθεί ένας ιδιαίτερος κλάδος της ιατρικής.
Τελειώνοντας, θα ήθελα να πω το εξής: Κυρίες και κύριοι, μην προσπαθείτε να στοιχίσετε το παρόν της Δημοκρατικής Αριστεράς με τις κυβερνητικές ψήφους απόψε το βράδυ, γιατί δεν στοιχίζεται ούτε πολιτικά, ούτε ηθικά, γιατί ο συνταγματικός νομοθέτης –και θα έπρεπε να το γνωρίζετε αυτό πολύ καλύτερα από μένα- το έχει προνοήσει μ' ένα πολύ συγκεκριμένο σκεπτικό. Είμαι σίγουρη όμως ότι δεν θα πρέπει να το στοιχίσετε και για έναν επιπλέον λόγο, γιατί ούτε εσείς θα θέλατε να στοιχίσει κάποιος την ψήφο σας απόψε με τις άλλες πολιτικές πτέρυγες που πρόκειται να υπερψηφίσουν την πρόταση δυσπιστίας σας και ξέρετε πάρα πολύ καλά πού αναφέρομαι.
